Μετά το σάλο που προκάλεσε το σχόλιο του προέδρου το Εμπορικού Επιμελητηρίου Χανίων, Γιάννη Μαργαρώνη στα social media για το τραγικό τροχαίο με τους τέσσερις νεκρούς, το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χανίων,σε νέα του ανάρτηση, αναφέρει ;
"Έχω χάσει συγγενείς πρώτου βαθμού και πολλούς στενούς φίλους σε τροχαία ατυχήματα. Γνωρίζω πολύ καλά τον πόνο της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου και στο άκουσμα ενός τροχαίου ξυπνούν μνήμες στο μυαλό μου και πολλές φορές το μπερδεύουν γεμίζοντας την ψυχή μου θλίψη.
Ξέσπασε σάλος από την προχθεσινή ανάρτηση μου για το τροχαίο στην Ε.Ο. Αθηνών – Λαμίας. Ένα υστερόβουλο και συνάμα κακόβουλο «σκηνοθετικό» χέρι με έκανε να μοιάζω με άκαρδο ανθρωπόμορφο τέρας.
Η στεναχώρια μου μεγάλη, όμως είναι γεγονός ότι ο γραπτός λόγος συχνά γίνεται «αιχμηρός», καθώς ο συνομιλητής δεν μπορεί να αντιληφθεί το συναίσθημα στα γραφόμενα, πολύ δε μάλλον όταν παρουσιάζεται ένα σχόλιο και δεν αναλύεται ολόκληρος ο συλλογισμός του γράφοντος.
Τις τελευταίες ώρες, με παρουσιάζουν ως «άκαρδο» διαστρεβλώνοντας ένα σχόλιό μου, με τη δημοσίευση ενός κομματιού μιας διαδικτυακής συζήτησης κομμένου και ραμμένου κατά το δοκούν. Προκειμένου να μην υπάρχουν αλλοιώσεις και διαστρεβλώσεις επανέρχομαι δημοσίως να δηλώσω:
Όσον αφορά το πρώτο σκέλος του σχολίου μου, ακούγοντας για το ατύχημα το οποίο είχε ως συνέπεια μεταξύ άλλων και το θάνατο του γιου του ιδιοκτήτη των Jumbo, έρχεται αναπόφευκτα στο μυαλό όλων των Χανιωτών και στο δικό μου, το τραγικό τροχαίο ατύχημα ακριβώς έξω από τα Jumbo στο Μ. Τοίχο Χανίων, όπου εξαιτίας παράνομου από την επιχείρηση διανοιγμένου δρόμου, το 2007 έχασε τη ζωή του ένα παλικάρι 27 χρονών. Αδίκως ήμουν σκληρός όσον αφορά τα συλλυπητήρια προς τον ατυχή πατέρα και ζητώ συγγνώμη. Και πάλι, αυτό δεν μου δίνει το δικαίωμα να ευχηθώ το θάνατο κανενός. Και ποιος είμαι εγώ άλλωστε να ευχηθώ κάτι τέτοιο;
Και ερχόμαστε στο δεύτερο σκέλος του σχολίου μου όπου αναρωτήθηκα ευλόγως «ποιος πατέρας προτιμά να θάψει το παιδί του και να μην πάρει αυτός τη θέση του;». Όπως αναλυτικά αναφέρω σε άλλο σχόλιό μου παρακάτω στην ανάρτηση, κάθε φορά που επιστρέφω από την κηδεία νέου παιδιού αντηχούν συνεχώς στο μυαλό μου οι φράσεις των γονιών «γιατί εσύ και όχι εγώ;». Σε αυτό ακριβώς αναφερόμουν και σε καμία περίπτωση σε κατάρες, όπως παρουσιάστηκε. Το σχόλιό μου στο Facebook αφορά στις προσωπικές μου απόψεις. Ο δε ρόλος μου ως θεσμικός παράγοντας κρίνεται από τα έργα μου.
Δεν θα σταθώ σε αυτούς που λόγω παραπλάνησης ή εσφαλμένης δικής μου διατύπωσης, παρεξήγησαν την αλήθεια των γραφομένων μου. Σε αυτούς όμως που εσκεμμένα με «καταδιώκουν», έχω να αναφέρω ότι ο αγώνας τους θα είναι δύσκολος."
Σε προηγούμενη ανάρτησή του είχε δημοσιεύσει:
