Ο Διευθυντής του υπεραστικού ΚΤΕΛ Ανατολικής Κρήτης, Γιώργος Χαλεπάκης, θυμάται ιστορίες αλληλεγγύης των εργαζομένων στα υπεραστικά λεωφορεία και συγκινεί για τους ανθρώπους που είναι ταγμένοι στο συνάνθρωπο και δίνουν και αυτοί τη δική τους μάχη!
Πιο συγκεκριμένα αναφέρει σε ανάρτησή του:
"Μικρό παιδί ίσα που καταλαβαίνει σε μικρό χωριό της Κρητης. Είναι ξυπνητό ακούει την κακοκαιρία . «Χιονίζει», λένε οι γονείς ! 6 το πρωί «Πού πας με τέτοιο καιρό; Χιονίζει μην πας..ειναι επικίνδυνο» «Δεν γίνεται. Περιμένουν άνθρωποι να πάνε στο Ηράκλειο να δουν τα δικά τους παιδιά, να πάνε στο γιατρο , να ψωνίσουν φάρμακα και τρόφιμα. Δεν έχουν άλλο μέσο.....» «στο καλό………»
Χρόνια πολλά γινόταν αυτό ......
Ένα μεσημέρι ο πατέρας είναι θύμα σοβαρού ατυχήματος με το λεωφορείο . Είναι εγκλωβισμένος για πολλή ώρα στο τιμόνι, όμως οι ελιγμοί του ήταν αυτοί που έσωσαν τους επιβάτες , χωρίς να υπάρχουν τραυματίες. Μόνο αυτός ,και ήταν σοβαρά... Ακολούθησαν εξετάσεις, εγχειρήσεις , ταλαιπωρία όμως δόξα το θεό όλα πήγαν καλά… Τον βοήθησαν οι εικόνες που είχε μέσα στο λεωφορείο…….άλωστε και άλλες φορές είχε κινδυνεύσει …..παντα βοηθούσαν οι εικόνες…
Πέρασαν τα χρόνια ... Ήρθαν η γρίπη των πτηνών, των χοίρων,….ιοί, ο κορονοϊός...
«Πού πας …….; Έχει επιδημία πανδημία λένε μήν πας. >>
« Δεν γίνεται. Περιμένουν άνθρωποι να πάνε στο Ηράκλειο, να δουν τα δικά τους παιδιά, να πάνε στο γιατρο , να ψωνίσουν φάρμακα και τρόφιμα....δεν έχουν άλλο μέσο...»
« Στο καλό πατέρα....»
Αφιερωμένο σε όλους τους ανθρώπους του καθήκοντος, μικρούς και μεγάλους ήρωες της καθημερινότητας,, τους επαγγελματίες οδηγούς καθώς και στο δικό μου πατέρα...οδηγό για 44 χρόνια υπεραστικού λεωφορείου ….."
