ΚΡΗΤΗ
Στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ ο Δήμαρχος Σητείας: Θα τοποθετηθεί για την δημογραφική κρίση
Την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου κήρυξε χθες η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου
Στο Ετήσιο Τακτικό Συνέδριο της ΚΕΔΕ το οποίο πραγματοποιείται στη Ρόδο 7-9 Νοεμβρίου, συμμετέχει ο Δήμαρχος Σητείας κ. Γιώργος Ζερβάκης.
Την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου κήρυξε χθες η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Σήμερα δεύτερη ημέρα του Συνεδρίου ο Δήμαρχος Σητείας θα τοποθετηθεί στο καίριο θέμα της Δημογραφικής κρίσης και των περιφερειακών ανισοτήτων τις οποίες αυτή προκαλεί.
Στην τοποθέτηση του ο Δήμαρχος Σητείας αναφέρει:
"Βόμβα στα θεμέλια της χώρας και ένα από τα κορυφαία προβλήματα της σημερινής Ελλάδας χαρακτήρισε η αγαπητή Υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Κυρία Σοφία Ζαχαράκη, το δημογραφικό.
Ασφαλώς, το συγκεκριμένο ζήτημα σε συνδυασμό με το μεγάλο πρόβλημα της αστυφιλίας, δεν είναι σημερινοί προβληματισμοί και έχουν απασχολήσει κατά καιρούς τόσο την διεθνή κοινότητα, όσο την ελληνική πολιτεία. Φαίνεται όμως ότι, μετά την πανδημία έχουμε σαφή έκρηξη και ένταση του φαινομένου με τους αριθμούς να είναι αμείλικτοι. Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2050, θα είναι σύμφωνα με εκτιμήσεις, 7,5 εκατομμύρια άτομα. Αν αυτός ο αριθμός δεν αποτελεί τη σοβαρότερη απειλή στη βιωσιμότητα της χώρας, αν δεν είναι ικανός να αφυπνίσει τα αντανακλαστικά των κυβερνήσεων και να ενεργοποιήσει την προσήλωση της κοινωνίας στο θεσμό της οικογένειας και την αγάπη προς το τόπο και την πατρίδα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η Ελλάδα του 2050, θα έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από την Ελλάδα του σήμερα.
Αλήθεια, πώς μπορούμε να στηρίξουμε και να υποστηρίξουμε την περιφερειακή ανάπτυξη, όταν διαχρονικά το έλλειμμα βασικών αναπτυξιακών υποδομών οδηγεί τους συνδημότες σε φυγή στα μεγάλα αστικά κέντρα και εσχάτως σε μαζική αναχώρηση στο εξωτερικό;
Οι δυνατότητες απασχόλησης στην περιφέρεια μειώνονται, οι παροχές υγείας και εκπαίδευσης συρρικνώνονται, η κοινωνική συνοχή αποδυναμώνεται με αποτέλεσμα οι περιφερειακές και πολλές φορές και οι ενδοπεριφερειακές ανισότητες να μεγεθύνονται, να ερημώνεται η ύπαιθρος και να παραμένουν αναξιοποίητοι και ανενεργοί οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι του πρωτογενή τομέα και της μεταποίησης.
Οι περιφερειακές ανισότητες στην Ελλάδα είναι εμφανείς, με την οικονομική κρίση να τις μεγεθύνει σε οικονομικό, κοινωνικό και γεωγραφικό επίπεδο, ιδιαίτερα σε περιοχές χωρίς τουριστική ή βιομηχανική ανάπτυξη. Έντονες ενδοπεριφερειακές ανισότητες δεν τροφοδοτούν μόνο την οικονομική και κοινωνική ανισορροπία ,αλλά οδηγούν σε πολυδιάστατες επιπτώσεις, όπως η εξάλειψη του διαθέσιμου εργατικού δυναμικού, αύξηση της ανεργίας, επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, άνιση κατανομή κοινωνικών υποδομών, ελλιπή πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες, έλλειψη ευκαιριών στη μόρφωση και την εξειδίκευση, επιδείνωση του φαινομένου του κοινωνικού αποκλεισμού, υποβάθμιση των δομών δημόσιας υγείας και έξαρση φαινομένων παραβατικότητας και εθνικιστικών συμπεριφορών. Και εύλογα τίθεται πολλές φορές το ερώτημα, δημιουργεί η πολιτεία τις αναγκαίες και απαραίτητες υποδομές και ενισχύει με κίνητρα και μέτρα στήριξης την παραμονή και αύξηση του πληθυσμού ή ακολουθεί την όποια κατά τόπους ενδογενή ανάπτυξη από ιδιωτικές πρωτοβουλίες, για να προχωρήσει αργότερα στους δικούς της σχεδιασμούς;
Ασφαλώς το πρώτο βήμα ανήκει στην πολιτεία γιατί η πολιτεία νομοθετεί, χωροθετεί και προκρίνει πολιτικές για την ανάπτυξη και την ευημερία του συνόλου. Η αλήθεια είναι ότι το ζήτημα του δημογραφικού είναι αρκετά σύνθετο και πολύπλοκο και απαιτεί ρηξικέλευθες αποφάσεις και αυξημένους προϋπολογισμούς, όχι μόνο για ανάσχεση της υπάρχουσας κατάστασης, αλλά για να δημιουργήσει συνθήκες βελτίωσης και εν τέλει αντιστροφής του αρνητικού κλίματος.
Σταθερή συρρίκνωση του πληθυσμού, σε συνδυασμό με την αποσπασματική πολλές φορές εφαρμοζόμενη κοινωνική πολιτική σε θέματα εργασίας και όπως συχνά αναφέρεται- στηρίζεται η επιδότηση της ανεργίας και όχι στήριξη της απασχόλησης-οδηγεί σε σταθερά μειούμενη συμμετοχή του ενεργού πληθυσμού στο εργατικό δυναμικό της χώρας.
Η τάση αύξησης γήρανσης του πληθυσμού, ασκεί ασφυκτική πίεση στην οικονομία, στην αγορά εργασίας, καθώς και στα συστήματακοινωνικής πρόνοιας και υγείας.
Η υπογεννητικότητα φαίνεται να επηρεάζεται σοβαρά από την οικονομική και εργασιακή αβεβαιότητα, καθώς και τις κοινωνικές αλλαγές που έχουν διαφοροποιήσει την δομή της ελληνικής οικογένειας. Οι οικονομικές επιδόσεις, η κοινωνική συνοχή, οι περιβαλλοντικές συνθήκες, αλλά παραδόξως και οι επικρατούσες πεποιθήσεις και τα κοινωνικά στερεότυπα, επηρεάζουν τόσο τη διάρκεια όσο και την ποιότητα ζωής. Αναφέρεται πολλές φορές το παράδειγμα της Ικαρίας σαν περιοχή με το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής, εγώ θα σας αναφέρω το παράδειγμα του Δήμου Μυλοποτάμου, περιοχή με το μεγαλύτερο ποσοστό πολύτεκνων οικογενειών. Μήπως στα δύο αυτά παραδείγματα, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, να αναλυθούν διεξοδικά τα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά των και να γίνουν παραδείγματα εφαρμογής καλών πρακτικών;
Υπάρχει λοιπόν η βούληση για τη μεγάλη μεταρρύθμιση αναδιοργάνωσης του δημόσιου τομέα, σύγχρονα συστήματα αξιολόγησης, σύνδεση κινήτρων και αμοιβών με την παραγωγικότητα και εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογιών;
Η στήριξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και του υγιούς ανταγωνισμού, με θέσπιση μέτρων και κινήτρων για ουσιαστική ενίσχυση της περιφέρειας και τη δημιουργία βιώσιμων συνθηκών παραμονής, με διατήρηση των θέσεων εργασίας από τη θεσμοθέτηση επιπλέον bonus και παροχών στον ιδιωτικό τομέα και λειτουργία εγκαταστάσεων σε υποανάπτυκτες περιοχές με δημιουργία ίσων ευκαιριών για όλους τους πολίτες;
Ο επαναπατρισμός των Ελλήνων του εξωτερικού, είναι ένα άλλο μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί. Η δημιουργία συνθηκών και προοπτικών σε σχέση με το εργασιακό περιβάλλον, τις αμοιβές και τις δυνατότητες επαγγελματικής εξέλιξης, θα πρέπει σταδιακά να εφαρμόζονται.
Ασφαλώς η συνεχής και αδιάκοπη συνεργασία με τον Ά και Β’βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης για τη σύνταξη και δημιουργία σχεδίων δράσης, προσαρμοσμένων στις ανάγκες και στις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, είναι προαπαιτούμενο.
Πέραν όμως των όποιων οικονομικών μεγεθών ή δεικτών, η σημαντικότερη παράμετρος είναι η στήριξη της ελληνικής οικογένειας, σαν πυλώνας στήριξης της ελληνικής κοινωνίας και διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Η δημιουργία του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας και η αγαπητή Υπουργός, αναλαμβάνουν μία ιστορική ευθύνη για την προοπτική και το μέλλον της πατρίδας. Φαίνεται από τις μέχρι τώρα εφαρμοζόμενες πολιτικές ότι το ζήτημα του δημογραφικού αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και συγκεκριμένο σχεδιασμό. Η πλήρης και άκρως εμπεριστατωμένη μελέτη του ΙΤΑ, είναι ένας μπούσουλας με συγκεκριμένες κατευθύνσεις και πολιτικές. Επικροτούμε και θα συνδράμουμε σε κάθε προσπάθεια στήριξης της ελληνικής οικογένειας, ενθάρρυνσης της παραμονής και εργασίας στην ελληνική περιφέρεια.
Για εμάς τους Δημάρχους, όσες προσπάθειες κι αν γίνονται σε επίπεδο καθημερινότητας, βελτίωσης των συνθηκών ζωής και αναβάθμισης της ποιότητας των συνδημοτών μας, δεν έχει κανένα ουσιαστικό αντίκτυπο όταν συρρικνώνονται ή κλείνουν σχολικές μονάδες, όσο θα υποβαθμίζεται το επίπεδο παροχών υγείας και όσο θα φεύγουν οι νέοι από τον τόπο μας.
Άμεση λοιπόν και επιτακτική ανάγκη στήριξης της Περιφέρειας μέσω της επίλυσης του δημογραφικού".
