ΚΡΗΤΗ
Στα "Μετέωρα" του νομού Λασιθίου "περπάτησε" ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου
Ο απολογισμός της τελευταίας εξόρμησης του συλλόγου
Γράφει η Μαρία Μετζογιαννάκη
Μια μεγάλη ομάδα πεζοπόρων –ανάμεσά τους κι αρκετά παιδιά- συγκεντρώθηκε για την πεζοπορία της 7ης Απριλίου 2024 στην περιοχή της Καλαμαύκας με τον Ορειβατικό Σύλλογο Αγίου Νικολάου. Μετά τον εφιάλτη των 8-10 Μποφόρ, που τύλιξε στις φλόγες την ΝΑ πλευρά της επαρχίας Ιεράπετρας –όχι πολύ μακριά από δω- ξημέρωσε μια όμορφη και ήσυχη μέρα, χαρακτηριστικό της οποίας ήταν οι απίστευτοι σχηματισμοί νεφών, που μας συνόδευαν καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΣΤΑΥΡΟ
Ξεκινάμε λοιπόν κατά τις 9.30 το πρωί από την είσοδο του χωριού Ανατολή Ιεράπετρας (649 μέτρα) κι ακολουθούμε ανηφορική πορεία αρχικά από αγροτικό δρόμο κι έπειτα από μονοπάτι ανάμεσα στα πεύκα. Στόχος μας να φτάσουμε στην κορυφή Καλλιθέα (948 μέτρα), όπως μας πληροφορεί ένα παγκάκι για τους περιπατητές στα ριζά της, που φιλοξενεί το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού με τον τεράστιο σταυρό του, από την αυλή του οποίου βλέπει κανείς και στις δυο ακτές της Κρήτης τόσο τις βόρειες όσο και τις νότιες. Εδώ θα κάνουμε μια μικρή στάση, για να θαυμάσουμε τη θέα.
Η ΦΥΣΗ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ
Το πευκόδασος, που μετά την μεγάλη πυρκαγιά πριν από αρκετά χρόνια, έχει αρχίσει να ξαναγεννιέται, μας χαρίζει απλόχερα τα αρώματά του. Από τη χαμηλή βλάστηση ξεχωρίζουν ειδικά οι κίτρινοι ασφόδελοι (Asphodeline lutea), οι οποίοι στα μέρη μας ονομάζονται δρίλοι και τα κοτσάνια τους θεωρούνται βρώσιμα, όταν είναι ακόμα τρυφερά και τροφαντά! Καθαρίζονται από τα φύλλα, μένει το γουλί και τσιγαρίζεται με άλλα αγριόχορτα της εποχής ή και με κατσικάκι ή αβγά στο τηγάνι. Δυστυχώς φέτος με την ανομβρία είναι λιανοί και μεστωμένοι κι έχει περάσει η εποχή τους. Είναι όμως ολάνθιστοι και δίνουν ένα κατακίτρινο χρώμα στα λιβάδια. Κίτρινα άνθη μοσκομυριστά έχουν αυτή την εποχή και οι ασπάλαθοι, που είναι στα καλύτερά τους. Ενώ στολισμένοι με άνθη είναι και οι αχλάδουλες (αγριαχλαδιές), τους οποίους φαίνεται να προτιμούν οι μέλισσες. Σε ένα φρεσκοσκαμμένο λιβάδι μας περιμένει μια μεγάλη έκπληξη: πλήθος φυτά από παιώνιες (Paeonia Clusii), «από τα αρχαιότερα και ομορφότερα αγριολούλουδα», «η βασίλισσα των βοτάνων», διαβάζουμε στη σελίδα του δασαρχείου κι ακόμα «στην Ιλιάδα (E, 401) αναφέρεται ο μύθος του Παιώνα, μαθητή του Ασκληπιού, …ο οποίος πεθαίνοντας μεταβλήθηκε σε φυτό που ονομάστηκε Παιωνία». Ο Λεωνίδας Κλώντζας σε άρθρο του στην Ανατολή αναφέρει: «στην Ανατολική Κρήτη είναι γνωστή ως παγωνιά και είναι σπάνια γιατί συναντάται σε μικρούς πληθυσμούς, σε δύσβατα μέρη κι επειδή η περίοδος της ανθοφορίας της είναι πολύ σύντομη. Ανάλογα με το υψόμετρο και την περιοχή ανθίζει τον Απρίλιο ή το Μάιο». Καταλαβαίνετε τώρα πόση η χαρά μας, όταν είδαμε τα θαυμαστά αυτά λουλούδια!
ΣΤΑ ΜΕΤΕΩΡΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΛΑΣΙΘΙΟΥ
Στο μεταξύ έχουμε φτάσει στην περίφημη Καστελλάνα (739 μέτρα) ένα βραχώδες ύψωμα, απ’ αυτά που δώσανε στην περιοχή την προσωνυμία «Μετέωρα του νομού Λασιθίου», στην κορυφή της οποίας βρίσκεται ένα άλλο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού. Πρόκειται για έναν απλό και λιτό μονόχωρο ναό, στον οποίο διασώζονται αποσπασματικά και κάποιες τοιχογραφίες του 13ου αιώνα (οι πιο παλιές στην περιοχή της Ιεράπετρας, διαβάζουμε στην ιστοσελίδα Cretan beaches). Ένα απίστευτο μέρος με καταπληκτική θέα επίσης. Από εδώ εκτός των άλλων φαίνεται και το φράγμα των Μπραμιανών.
Κατεβαίνουμε σιγά-σιγά και παίρνουμε το κατηφορικό μονοπάτι, που θα μας οδηγήσει στην Καλαμαύκα, μια εξίσου όμορφη διαδρομή, αφού περνά δίπλα από θεαματικά βράχια και βραχομορφές, πανύψηλα πεύκα, αλλά και παράλληλα στο βαθύ κι εντυπωσιακό φαράγγι του Χαυγά. Κι αν σε κάποιες παλιότερες –φυσιολογικές- χρονιές εδώ θα έβλεπες τέτοια εποχή νερά και μικρά καταρρακτάκια, παρόλα αυτά δεν χάνει σε τίποτα την ομορφιά της.
Μια πολύ όμορφη πεζοπορία στο σύνολό της σε έναν από τους τελευταίους πνεύμονες πράσινου του νομού μας, που απέχει ισότιμα από τη βόρεια και από τη νότια πλευρά της Κρήτης και μπορεί να συνδυαστεί τέλεια σε μια ημερήσια κυκλική διαδρομή με αυτοκίνητο ανεβαίνοντας απ’ τη μία και κατεβαίνοντας απ’ την άλλη. Ευχαριστούμε πολύ τον αρχηγό και πρόεδρό μας, Παναγιώτη Ευδαίμων, για την οργάνωση της πεζοπορίας, που δεν ήταν και κυκλική. Μπορεί να διανύσαμε μικρότερη απόσταση σήμερα, γύρω στα 8,5 χλμ, αλλά γι’ αυτό είχαμε μεγαλύτερη παρέα και πρέπει καμιά φορά να κάνουμε κι ευκολότερες διαδρομές, για να δοκιμάζουν και τα νέα μέλη τις αντοχές τους!
