Αποτελεί σημείο αναφοράς για τα Χανιά, και οργανώνεται κάθε χρόνο τη Μεγάλη Παρασκευή στο χωριό Βουκολιές του δήμου Πλατανιά.
Ο λόγος για το παραδοσιακό παζάρι των Βουκολιών που είναι ουσιαστικά μια εμποροπανήγυρης και ζωοπανήγυρης που συγκεντρώνει εκατοντάδες μικροπωλητές αλλά και πολύ κόσμο από κάθε γωνιά της Κρήτης καθώς και επισκέπτες που βρίσκονται στο νησί για το Πάσχα.
«Για μας το παζάρι των Βουκολιών, αποτελεί ιδιαίτερο σημείο αναφοράς της περιόδου των εορτών. Ως δήμος οφείλουμε να διατηρούμε την παράδοση του τόπου και να την αναδεικνύουμε», επισημαίνει στο ΑΠΕ -ΜΠΕ ο δήμαρχος Πλατανιά Γιάννης Μαλανδράκης
Εμπορικό κέντρο με ιστορία
Οι Βουκολιές, πριν και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν το εμπορικό κέντρο της κεντρικής και ανατολικής Κισάμου και μέρους του κεντρικού Σελίνου. Η περιοχή, καθώς ήταν γεωργοκτηνοτροφική, συγκέντρωνε κόσμο για πώληση και ανταλλαγή προϊόντων.
Ένα παζάρι, ένας τόπος δηλαδή δημόσιας αγοράς, το μοναδικό ίσως στην Κρήτη, που ξεκίνησε τον καιρό της Τουρκοκρατίας.
Το παζάρι των Βουκολιών τα παλαιότερα χρόνια ήταν ένας από τους κυριότερους χώρους για οικονομικές συναλλαγές και κοινωνικές σχέσεις και λειτουργούσε κάθε Σάββατο.
Σύμφωνα με μαρτυρίες μεγαλύτερων σε ηλικία κατοίκων εκεί γινόταν κυρίως εμπόριο ζώων αλλά και λαχανικών, όμως έμποροι από τα Χανιά πούλαγαν και διάφορα άλλα είδη. Οι μέρες που το παζάρι έφθανε στο αποκορύφωμά του, ήταν την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου και τη Μεγάλη Παρασκευή. Τη Μεγάλη Παρασκευή μάλιστα γίνονταν και τα συνοικέσια, γι' αυτό κατέβαιναν κοπέλες στις Βουκολιές από τα γύρω χωριά.
Το παζάρι στα χρόνια της άνθισής του καταλάμβανε όλη τη σημερινή πλατεία των Βουκολιών.
Το εμπόριο ζώων κυριαρχούσε. Οι βοσκοί έφερναν ολόκληρα κοπάδια από πρόβατα, κατσίκια και βόδια, που σφάζονταν ή πουλιούνταν εκεί. Μάλιστα το πρώτο έργο υποδομής που έγινε στις Βουκολιές ήταν ένα κτίριο για τη σταύλιση των ζώων, που προορίζονταν για το παζάρι του Σαββάτου. Κατασκευάστηκε με προσωπική εργασία των κατοίκων και διατηρείται μέχρι σήμερα. Έχει στεγάσει κατά καιρούς διάφορες υπηρεσίες και συλλόγους, ενώ σήμερα στεγάζει το δήμο και την αστυνομία.
Η ατμόσφαιρα θύμιζε γιορτή, καθώς ήταν μια ευκαιρία για φίλους και συγγενείς να ξαναβρεθούν, αφού, καθώς δεν υπήρχαν ξενοδοχεία, όσοι έρχονταν για το παζάρι αναγκάζονταν να καταλύουν σε φιλικά και συγγενικά σπίτια.
Παραμονή του παζαριού στήνονταν υπαίθριες ταβέρνες και τηγάνιζαν ψάρια, πατάτες, έψηναν κρέας, όλα με στοιχειώδη εξοπλισμό. Τη Μεγάλη Παρασκευή καταναλώνονταν πολλοί χοχλιοί και πολλά σαρακοστιανά και πουλιούνταν πάνω από χίλια ζώα.
Σήμερα το παζάρι των Βουκολιών διατηρεί πολλά από τα στοιχεία του, ωστόσο η εμπορική δραστηριότητα είναι σαφώς επηρεασμένη και προσαρμοσμένη στα σημερινά στοιχεία της αγοράς.
