Κλίμα βαθιάς οδύνης επικράτησε στον Ιερό Ναό του Αγίου Τίτου όπου πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε από νωρίς χθες για να πει το τελευταίο αντίο στην αγαπημένη Βιργινία Μανασάκη που έφυγε από τη ζωή στα 42 της χρόνια χτυπημένη από την επάρατη νόσο.
Η νεκρώσιμος ακολουθία τελέστηκε προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου, ενώ λίγο μετά τις 16.00 ξεκίνησε πομπή προς την Περιφέρεια Κρήτης, το "δεύτερο σπίτι" της Βιργινίας...
Ο κόσμος που συνέρρευσε στην πλατεία, έξω από το κτίριο της Περιφέρειας χειροκρότησε τη Βιργινία, αναγνωρίζοντας το έργο και τη γενναία προσωπικότητά της, ενώ οι δυο γιοι της μπήκαν μέσα στο γραφείο της μητέρας τους, το οποίο όπως είπε ο περιφερειάρχης θα μείνει κλειστό ως το τέλος της θητείας.
Αγαπημένη μας Βιργινία,
Κανείς από εμάς δεν έχει προετοιμαστεί για αυτή τη μέρα.
Κανείς από εμάς που σε γνωρίσαμε, που συνεργαστήκαμε μαζί σου,
που σε αγαπήσαμε, δεν περίμενε ότι θα έρθει αυτή η ώρα.
Η ώρα του αποχαιρετισμού,
η ώρα που όλα γίνονται ασθενέστερα και από τη σκιά,
που όλα γίνονται απατηλότερα και από τα όνειρα.
Εάν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς,
τότε το κενό που αφήνει ο θάνατος σου Βιργινία είναι τεράστιο.
Είναι αλήθεια πως το τελευταίο διάστημα
αποφεύγαμε στην Περιφέρεια κάθε συζήτηση για κάτι τόσο δυσβάστακτο.
Παίρναμε δύναμη από τη δύναμή σου, αντλούσαμε ενέργεια από τη δική σου ενέργεια.
Κάναμε υπομονή και ελπίζαμε,
όπως άλλωστε έκαναν οι δικοί σου άνθρωποι τους τελευταίους μήνες.
Μέσα στο σύντομο αλλά τόσο δημιουργικό σου ταξίδι σ’ αυτόν τον κόσμο
εκπλήρωσες με επιτυχία την αποστολή σου.
Κατάφερες να γίνεις μια σπουδαία επιστήμονας, μια εξαίρετη μηχανικός.
Έγινες μια άριστη σύζυγος δίπλα στο Γιώργο.
Προσέφερες απλόχερα αγάπη στους δυο σου γιους, τον Εμμανουήλ και το Νικόλα.
Παρέμεινες πάντα δίπλα στους αγαπημένους σου γονείς τον Μανώλη και τη Χρυσούλα
και βέβαια ήσουν μέχρι την τελευταία στιγμή δίπλα στα αδέρφια σου το Γιώργο και την Ισμήνη.
Όλοι αυτοί από την Παρασκευή το μεσημέρι,
όταν ο χρόνος σταμάτησε στη Θεσσαλονίκη,
αδυνατούν να πιστέψουν πως η Βιργινία τους δεν τα κατάφερε.
Αγαπημένη συνεργάτιδα και φίλη,
Έχουν περάσει χρόνια από την πρώτη μέρα που ήρθες στην Αναπτυξιακή Ηρακλείου ως νέα μηχανικός.
Γρήγορα απέδειξες σε όλους μας ότι η πορεία σου θα είναι σπουδαία.
Λίγο αργότερα επισφραγίσαμε τις φιλικές και οικογενειακές μας σχέσεις στη βάφτιση του μικρού σου γιου.
Το 2010 όταν εκλέχθηκες στις πρώτες θέσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης ένας νέος κύκλος δημιουργίας άνοιξε για ολόκληρη την Κρήτη.
Μέσα από τα νέα σου καθήκοντα για την ενέργεια και τη βιομηχανία,
ως Αντιπεριφερειάρχης, η αγωνία σου για τα μεγάλα ζητήματα της Κρήτης ήταν διάχυτη.
Είναι η άλλη όψη της δικής σου δωρεάς.
Της δική σου προσφοράς στα πράγματα, ακόμα και σήμερα
που δεν πρόλαβες να δεις την πλήρη δικαίωση των επιλογών σου.
Ελάχιστοι άνθρωποι, Βιργινία, πίστεψέ με, ξέρουν τόσο καλά,
όσο εσύ τα ζητήματα της ενέργειας και του περιβάλλοντος.
Για αυτό ο λόγος σου ήταν και θα είναι πλέον πάντα θεσμικός.
Παρεμβατικός αλλά όχι συγκυριακός.
Επιστημονικός αλλά όχι ουδέτερος.
Πολιτικός αλλά όχι πολιτικά σκόπιμος και υστερόβουλος.
Διδακτικός αλλά όχι επιδεικτικός.
Αυτή η ανεπανάληπτη ισορροπία και σύνθεση είναι Βιργινία,
η αύρα που άφηνες στις πολιτικές σου παρεμβάσεις,
στις εισηγήσεις στου στο Περιφερειακό Συμβούλιο,
στις προσωπικές σου συνομιλίες.
Είχες το σπάνιο πλεονέκτημα Βιργινία,
να έχεις ζήσει πολλές ζωές μέσα σε τόσο λίγα χρόνια.
Να έχεις μπει οριστικά και αμετάκλητα στο μυαλό και την ψυχή πολλών ανθρώπων.
Να έχεις σηκώσει πολύ ψηλά τον πήχη, σε πολλούς τομείς.
Και τώρα Βιργινία τι γίνεται;
Μπορούμε άραγε να αποχαιρετιστούμε;
Αρκεί μήπως να συμπαρασταθούμε στη λαβωμένη οικογένειά σου
και να σε αφήσουμε στη μέριμνα του ιστορικού χρόνου
και στην ελπίδα της επόμενης συνάντησής μας;
Εσύ είσαι ασφαλής πια.
Η φυσική σου σιωπή θα αναδεικνύει διαρκώς το μέγεθος του έργου
και της προσωπικότητάς σου, το εύρος των αισθημάτων σου
και το ανεξάντλητο περίσσευμα της διάνοιας και της ψυχής σου.
Εμείς όμως; Εμείς στην Περιφέρεια Κρήτης χάσαμε μεγάλο μέρος από την Ενέργεια που μας έδινες.
Σε ευχαριστούμε για αυτό και μας συγχωρείς,
γιατί ακόμη και τώρα μας διαφεύγει όλο το μέγεθος σου.
Και τώρα μόνη και γαλήνια, είμαι βέβαιος
πως θα βρεις μια χαραμάδα φως στο συννεφιασμένο ουρανό της Κρήτης,
για να περάσεις ψηλά, εκεί που θα βρεις τη θέση που σου ανήκει
για να βλέπεις και να καμαρώνεις γι΄ αυτά που μας άφησες.
Καλό σου ταξίδι!
Αποχαιρετισμός με λυγμούς
Χωρίς να μπορέσει να κρύψει τη συγκίνηση του, ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης εκφώνησε τον επικήδειο λόγο αποχαιρετώντας τη με λυγμούς. "Είναι η ώρα του αποχαιρετισμού" ανέφερε " Το κενό που αφήνει ο θάνατος σου είναι τεράστιο. Τόσο καιρό παίρναμε δύναμη από τη δύναμη σου ... Όλοι μας από την Παρασκευη το μεσημέρι αδυνατούμε να το πιστέψουμε αυτό που συμβαίνει".
Ο ίδιος ανέφερε ότι θα φροντίσει να γίνει πράξη τη επέκταση του Ογκολογικού στο ΠΑΓΝΗ. "Όπως σου είχα υποσχεθεί Βιργινία θα χρηματοδοτήσουμε και την αιματολογική κλινική." Ο Περιφερειάρχης ανακοίνωσε επίσης ότι το γραφείο της στην Περιφέρεια θα παραμείνει κλειστό και θα έχει. το όνομα της ενώ τα πράγματα της θα παραδοθούν στην οικογένεια της.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο πρώην δήμαρχος Γιάννης Κουράκης που της απηύθυνε τον δικό του αποχαιρετισμό : "Έζησες κι έφυγες σαν αρχόντισσα" ανέφερε μεταξύ άλλων.
Ακολούθησε ο δήμαρχος Βασίλης Λαμπρινός σημειώνοντας " Σε χαρακτήριζαν η σεμνότητα, η σοβαρότητα και η γνώση"
Επικήδειο εκφώνησε επίσης ο γραμματέας τη ΚΟ του ΠΑΣΟΚ Βασίλης Κεγκέρογλου
Δεν μπόρεσε να διαβάσει τον αποχαιρετιστήριο λόγο
Βαθιά συγκινημένος ο πρόεδρος του ΤΕΕ ΤΑΚ Γιάννης Χαρωνίτης δεν μπόρεσε να διαβάσει καν το κείμενο που είχε ετοιμάσει για τον αποχαιρετισμό της αγαπημένης του συναδέλφου
Ο ίδιος με σπασμένη φωνή αρκέστηκε να πει "Σε αγαπάμε πολύ, όλοι οι συνάδελφοι σου"
Το λόγο πήρε ο δήμαρχος Φαιστού Γώργος Αρμουτακης που εκφώνησε το δικό του επικήδειο ενώ το ψήφισμα του Περιφερειακού Συμβουλίου ανέγνωσε ιδιαίτερα συγκινημένος ο Πρόεδρος Γιώργος Πιτσούλης.
Ο ιερέας του χωριού της Βιργινίας, της αφιέρωσε μια μαντινάδα :
"Έφυγες κι έσβησε το φως απου'χε το φεγγάρι και μαύρισε ο ουρανός στην εδική σου αγκάλη"
Την λύπη και την οδύνη του εξέφρασε και Αρχιεπίσκοπος Κρήτης.
Μετά το πέρας της νεκρώσιμου ακολουθίας ακολούθησε πομπή και η σορός της πέρασε μπροστά από την Περιφέρεια Κρήτης για τελευταία φορά ενώ στη συνέχεια οδηγήθηκε στο νέο κοιμητήριο για την ταφή της.
Από νωρίς στο ναό συνέρρευσαν συγγενείς, φίλοι και συνεργάτες για να τη συνοδεύσουν στην τελευταία της κατοικία. Το παρών δίνει σύσσωμο το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης, βουλευτές, δήμαρχοι του νησιού καθώς επίσης και εκπρόσωποι όλων των κομμάτων. Στεφάνια έχουν αποστείλει αντιπεριφερειάρχες και συνεργάτες της αλλά και οι τοπικές οργανώσεις των κομμάτων.
Η αντιπεριφερειάρχης που αφήνει πίσω το σύζυγο της και δυο μικρά παιδιά, εδώ και λίγους μήνες, έδινε μια πραγματική μάχη με την επάρατη νόσο και τους τελευταίους μήνες νοσηλευόταν στο νοσοκομείο "Γ. Παπανικολάου" της Θεσσαλονίκης, μετά από μεταμόσχευση στην οποία είχε υποβληθεί.
Ο Γιάννης Κουράκης αποχαιρέτησε τη Βιργινία
«Ον οι Θεοί φιλούσιν, αποθνήσκει νέος», «όποιον αγαπούν οι Θεοί πεθαίνει νέος» ,είχε πει ο αρχαίος ποιητής Μένανδρος.
-Αυτό βέβαια, αποτελεί μικρή παρηγοριά αγαπημένη Βιργινία, για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να σε γνωρίζουμε από κοντά ή να συνεργαστούμε μαζί σου, και που ,από εδώ και πέρα, θα στερηθούμε της ευγενικής και δημιουργικής σου παρουσίας.
-Το πλήγμα είναι βαρύ και η θλίψη ανείπωτη για την οικογένειά σου, που τη λάτρευες και σε λάτρευε, για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που ''διακόνησες'' με συνέπεια και παρρησία ,για την κοινωνία του Ηρακλείου και της Κρήτης, για τις οποίες ανάλωσες όλες σου τις δυνάμεις , στην επίλυση καίριων προβλημάτων σχετικών με την ποιότητα ζωής και το περιβάλλον .
-Είχα την ευκαιρία και την καλή τύχη, να συνεργαστώ μαζί σου ως πρόεδρος του ΕΣΔΑΚ -του οποίου υπήρξες κορυφαίο στέλεχος -για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οφείλω να ομολογήσω ότι με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή ,η ευγένεια , η σοβαρότητα , ο επαγγελματισμός, η ευρύτητα της σκέψης και η διάθεση κατανόησης που σε χαρακτήριζαν.
Κατανόηση ακόμα και απέναντι σε κείνους που στάθηκαν αρνητικά απέναντι και που, οι εξελίξεις τους υποχρέωσαν να αναγνωρίσουν τελικά την ορθότητα της κρίσης σου.
''Αφες αυτοίς...'' ,έλεγες πάντα με χαμόγελο και ξεπερνούσες τις λαθεμένες ή τις άδικες κριτικές τους.
Είχες την ικανοποίηση να ''γευτείς'' στο χώρο σου αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία την καταξίωση και την αγάπη. Καρποί και τα δυό, της σκληρής δουλειάς, της αταλάντευτης εμμονής στους στόχους σου και της επιστημονικής σου γνώσης.
Αποφασιστική αλλά συνετή ,ευγενής αλλά δυναμική και πάντα αξιαγάπητη ,ήσουν και θα παραμείνεις στη μνήμη μας μια λαμπερή μορφή που γοήτευε και δημιουργούσε.
Μια εντυπωσιακή παρουσία με τετράγωνο μυαλό, που, απ όπου πέρναγες, άφηνες πίσω σου μόνο συμπάθειες και έργο.
-Ισως αυτό δεν μπόρεσε να σου συγχωρέσει η ζηλόφθονη μοίρα και σου έστειλε τη βαριά δοκιμασία.
Τη δέχτηκες κι αυτή αγόγγυστα.
Με το ίδιο θάρρος, το ίδιο κουράγιο, την ίδια αποφασιστικότητα, που αντιμετώπιζες τις άλλες δυσκολίες.
Με την πίστη ότι και σε αυτήν την δοκιμασία, στο τέλος εσύ θα ήσουν ο νικητής.
Δυστυχώς , ο αγώνας ήταν άνισος και τελικά υποχρεώθηκες να ακολουθήσεις τη μοίρα των θνητών.
Το έκανες με θαυμαστή ψυχραιμία και γαλήνη, ενθαρρύνοντας μέχρι και την τελευταία στιγμή τον αγαπημένο σου Γιώργο, τους γονείς και τα αδέλφια σου.
Και δεν έχουμε αμφιβολία ,πως κι από εκεί που βρίσκεσαι τώρα ,θα τους στέλνεις την ''αύρα'' σου, να τους συνοδεύει και να τους βοηθά.
''Αν έρθει η στιγμή να αποφασίσεις, αν θα ζήσεις ή αν θα πεθάνεις, κάνε τα και τα δυό σαν άρχοντας'' έχει γράψει ένας Αγγλος ποιητής .
Εσύ Βιργινία έζησες κι έφυγες σαν αρχόντισα που απολάμβανε το σεβασμό, το θαυμασμό, την εκτίμηση και την αγάπη όσων σε γνώριζαν.
Αυτή η πληρότητα της ύπαρξης, που σε συνόδεψε σε αυτό το σύντομο γήινο ταξίδι σου , ας είναι το βάλσαμο και η παρηγοριά στις ψυχές των δικών σου και των φίλων σου.
Σήμερα είμαστε όλοι εδώ για το τελευταίο «αντίο».
Ο αγαπημένος σου Γιώργος, τα λατρευτά σου παιδιά, οι γονείς σου,τα αδέλφια σου, οι φίλοι σου, οι συνεργάτες και συνάδελφοι σου στην Περιφέρεια και τον ΕΣΔΑΚ.
Όλοι είμαστε εδώ παρόντες στο μισεμό σου, και σου δίνουμε τη υπόσχεση όχι μόνο θα σε θυμόμαστε αλλά ότι θα σε κρατήσουμε για πάντα στις καρδιές μας.
Αγαπημένη μας Βιργινία, ας είναι ελαφρύ το Κρητικό χώμα που θα σε σκεπάσει."
