"Η παιδική προστασία «αναζητείται»…"

Η Ομάδα Γυναικών Ηρακλείου, μέλος της ΟΓΕ και η Ένωση Συλλόγων Γονέων Μαθητών Δήμου Ηρακλείου συναντηθήκαμε πριν λίγες μέρες με τον αντιπεριφερειάρχη Ηρακλείου Κρήτης κ.Συριγωνάκη, προκειμένου "να εκθέσουμε στην Περιφέρεια μία σειρά από σοβαρά ζητήματα που αφορούν το θέμα της παιδικής προστασίας" όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση στην οποία σημειώνεται:

"Θεωρούμε υπόθεση δική μας να αγωνιστούμε ώστε να κτιστεί ασπίδα προστασίας ενάντια στα φρικιαστικά εγκλήματα σε βάρος των παιδιών, ενάντια στην φτώχια και την εξαθλίωση, στις ελλείψεις του κράτους που εκθέτουν τα παιδιά της φτωχής λαϊκής οικογένειας, της πολύτεκνης, της μονογονεϊκής, τα παιδιά με αναπηρίες σε ανείπωτους κινδύνους.

Στην συζήτηση με τον αντιπεριφερειάρχη εκθέσαμε τόσο τις ελλείψεις στην πρόληψη ώστε να μην «πέφτουν» τα παιδιά στα χέρια τέτοιων επιτήδειων. Αποκαλύψαμε το κοινωνικό έδαφος που διαμορφώνει δράστες τέρατα αλλά και παιδιά ευάλωτα στη βία της ανήλικης εργασίας, της φτώχιας, της σχολικής διαρροής.

Αναδείξαμε τις ελλείψεις σε όλες εκείνες τις απαραίτητες υπηρεσίες στήριξης ώστε να βρει το παιδί τη δύναμη να καταγγείλει και να επουλώσει τα τραύματα του.

·         Γνωρίζοντας ότι στα σχολεία υπάρχει, στην καλύτερη περίπτωση, ένας κοινωνικός λειτουργός και ένας ψυχολόγος, μόνο μία φορά την εβδομάδα για εκατοντάδες παιδιά.

·         Το Ιατροπαιδαγωγικό Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων στο Ηράκλειο υποβαθμίζεται (και από υποδομές και από προσωπικό) παρά τον σπουδαίο ρόλο του στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, όπως καταγγέλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του.

·         Η Παιδοψυχιατρική κλινική του ΠΑΓΝΗ στο Ηράκλειο έχει μόνο δυο γιατρούς, που αναγκάζονται σε 15 εφημερίες τον μήνα, και μάλιστα απλήρωτες, από τον Σεπτέμβρη. Είναι λοιπόν θέμα χρόνου να κλείσει η κλινική και να λειτουργεί ως εξωτερικά ιατρεία. Μπροστά μας είναι πασιφανής ο κίνδυνος να μην υπάρχει παιδοψυχιατρική κλινική σε όλη την Κρήτη και στα Δωδεκάνησα και τα παιδιά που χρήζουν νοσηλείας θα μεταφέρονται, όπου υπάρχει διαθέσιμη κενή θέση, ανά την Ελλάδα.

·         Παιδιά κακοποιημένα, με ψυχικά τραύματα από κακοποιητικό οικογενειακό περιβάλλον ή χωρίς οικογένεια, φιλοξενούνται χωρίς κανένα επιστημονικό πρόγραμμα στήριξης με βάσει τις ιδιαιτερότητες τους, χωρίς ειδικούς, είτε στην ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ, δηλαδή σε νοσοκομειακό περιβάλλον είτε σε  άθλιες εγκαταστάσεις με το ένα παιδί πάνω στο άλλο, σε δομές σκόρπιες σε διάφορα Υπουργεία. Υποτίθεται ότι χρειάζονται έναν χώρο για να βρουν ζεστασιά, αγάπη, ολόπλευρη στήριξη. Να πατήσουν στα πόδια τους, να βγουν στη ζωή.

Συγκεκριμένα ζητήσαμε από την Περιφέρεια Κρήτης να προχωρήσει σε:

Αναβάθμιση των Δομών παιδικής προστασίας, τόσο των κτηριακών υποδομών ώστε να είναι ποιοτικές οι συνθήκες για τα παιδιά και τους εργαζόμενους, αλλά και να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων. Για παράδειγμα το Κέντρο Παιδικής Μέριμνας Θηλέων είναι υποστελεχωμένο (δεν έχει ψυχολόγο), οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι συμβασιούχοι και αναγκάζονται να αναζητούν χορηγούς! για να επισκευαστούν οι ακατάλληλες υποδομές του κτηρίου. Ο χώρος είχε εκκενωθεί λόγω σοβαρών κτιριακών προβλημάτων και τα παιδιά φιλοξενούνται προσωρινά αλλού, μετά που τους έπεσαν οι σοβάδες στο κεφάλι και μετά που τους έκαναν έξωση οι ξενοδόχοι καθώς δεν δέχονται να τα φιλοξενήσουν λόγω σεζόν.

Να φτιαχτεί μια ενδιάμεση δομή βραχυπρόθεσμης παραμονής των παιδιών που έχουν απομακρυνθεί από το επικίνδυνο ή κακοποιητικό περιβάλλον, ώστε τα παιδιά να στηρίζονται σε ένα σύγχρονο και με το απαραίτητο επιστημονικό προσωπικό περιβάλλον, μέχρι να δρομολογηθούν όλες εκείνες οι διαδικασίες για  το που θα μεγαλώσουν. Αυτό δεν μπορεί να γίνεται σε νοσοκομειακό περιβάλλον!

Να στελεχωθούν με προσωπικό οι δομές Αναδοχής και Υιοθεσίας της Περιφέρειας Κρήτης  και να ενταχθούν σε ένα δημόσιο πανελλαδικό φορέα που θα έχει στην αποκλειστική ευθύνη του την προστασία του παιδιού χωρίς οικογένεια, του κακοποιημένου παιδιού, των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων.

Τονίσαμε ότι δεν ανεχόμαστε η υπόθεση της προστασίας των παιδιών να βρίσκεται στα χέρια ΜΚΟ, με τις χιλιάδες χορηγίες, τις κρατικές επιδοτήσεις, αλλά και τις κάμερες που αντικαθιστούν εργαζόμενους και επιστημονικά προγράμματα.

Δυστυχώς η Περιφέρεια Κρήτης σηκώνει τα χέρια ψηλά! ενώ γνωρίζει την υποστελέχωση όλων εκείνων των υπηρεσιών που ασχολούνται με το παιδί. Αν και έχει υπό την εποπτεία της μια σειρά από δομές, δεν έχει κάποιο σχέδιο για την χρηματοδότηση τους από το κεντρικό κράτος, απλά μεταβιβάζει τις ευθύνες προς τα πάνω. Την ίδια στιγμή διατίθενται εκατομμύρια για τη στήριξη των ομίλων του τουρισμού. Με το παιχνίδι του ανευθυνο-υπευθυνου βέβαια αλληλομετατίθεται η ευθύνη και στο τέλος χάνεται.

Ευθύνες έχουν όλες οι κυβερνήσεις, που με την πολιτική τους δημιούργησαν και συνεχίζουν να δημιουργούν το έδαφος να μένουν τα παιδιά απροστάτευτα στη βία. Οι ευθύνες όμως βαραίνουν και την τοπική διοίκηση, που αρκείται στο να στέλνει υπομνήματα, που διαχειρίζεται μια μίζερη κατάσταση υποχρηματοδότησης, εκτελώντας κάποια επιμέρους έργα, τα οποία ωστόσο δεν αλλάζουν την κατάσταση εγκατάλειψης όλων αυτών των δομών, αλλά και που «καλύπτει», στον λαό του  Ηρακλείου, την κρατική αδιαφορία.                          Ενιαία είναι η ευθύνη κυβερνήσεων και περιφερειακών διοικήσεων.

Η υπόθεση της προστασίας του παιδιού είναι συλλογική. Δεν θα πάψουμε στιγμή να αγωνιζόμαστε για ό,τι είναι σύγχρονο και αναγκαίο για το παιδί, τη γυναίκα, τον άνθρωπο.

Προς ευαισθητοποίηση το ποίημα της Μαριάνθης Αλειφεροπούλου – Χαλβατζή, «Ρύπανση»

Βρομίσανε, λένε, οι πολιτείες μας

απ’ τα σκουπίδια και τις χωματερές,

οι ακτές και τα ποτάμια

από τις βιομηχανίες και τα λύματα,

τα χωριά από τ’ απόνερα και το βούρκο.

Υπάρχουν όμως

και τα ξεβρασμένα όνειρα

τόσων ανθρώπων που μουχλιάζουν,

οι ρύποι απ’ τη χαμένη αξιοπρέπεια,

τ’ απόβλητα του φόβου και της άγνοιας,

οι σαπισμένες ελπίδες τόσων παιδιών

και συλλογιέμαι:

«Γι’ αυτήν τη ρύπανση

ποιος θα φροντίσει;»"

Φωτογραφία από Jeniffer, Wai Ting Tan από το Pixabay