"Δεν κρατιέται όρθιο το λιανεμπόριο με το click away!"

Το click away κλείνει μια βδομάδα εμπορικής ζωής (;) μεθαύριο, και το σενάριο για... αντάρτικο εκ μέρους καταστημάτων στην Κρήτη – για μονομερείς ενέργειες χωρίς την συγκατάθεση των κυβερνητικών, μάλλον απομακρύνεται. Η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων σέρβιρε την πρόταση για κανονικό άνοιγμα - με πολύ αυστηρούς όρους - και το μπαλάκι παραμένει στον... αέρα.

“Ζητήσαμε το άνοιγμα του λιανικού εμπορίου για πολλούς λόγους: Και κοινωνικούς και πολιτικούς και οικονομικούς, αλλά και υγειονομικούς” τονίζει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Κρήτης και πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ηρακλείου Μανώλης Κουμαντάκης. “Το επιδημιολογικό φορτίο της Κρήτης δίνει τη δυνατότητα μέσα από σκληρούς υγειονομικούς όρους και κανόνες, να λειτουργήσει η αγορά. Και είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να δημιουργηθεί κανένα θέμα. Δεν αντέχουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις της Κρήτης. Μέσα από αυτά τα συστήματα του Click Away, δεν μπορεί ούτε η κοινωνία, ούτε το λιανικό εμπόριο να κρατηθεί! Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε κινήσεις εκτός νόμου. Αν προχωρήσουμε με αυθαίρετο τρόπο, σαφέστατα οι κυρώσεις θα είναι πολύ σκληρές”.

Το αν θα υπάρξει επίσημη απάντηση από το Μαξίμου, ουδείς το γνωρίζει – πιθανότατα ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, λόγω των συνεχών μεταβολών στις καμπύλες και τις εξελίξεις, σε όλα τα επίπεδα. Βεβαίως, και η σιωπή πολλές φορές, αρκεί από μόνη της: Ψιθυρίζει πολλά, μέσα από τα ... ακονισμένα δόντια της άτεγκτης πραγματικότητας!

Για να ακουμπήσουμε τον παλμό και την ψυχολογία της... νεκροζώντανης (έτσι κι αλλιώς) αγοράς, οφείλουμε να ακούσουμε τους πρωταγωνιστές: Τους εκπροσώπους του λιανεμπορίου, που σηκώνουν τον δικό τους... Σταυρό: Κι εδώ μπλέκονται οι αλληγορίες και οι γιορτές, διότι παρότι περίοδος Χριστουγέννων, το κλίμα στις τάξεις τους είναι πένθιμο. Και βαθιά μέσα τους, απαλύνουν τον ψυχικό πόνο τους, με την προσμονή της (δικής τους)... Ανάστασης!

Οι καταναλωτές δεν παραπέμπουν στους... Μάγους με τα Δώρα: Μετρημένα είναι τα ψώνια τους, μετρημένες (αλλά κι ενδιαφέρουσες) είναι κι οι κουβέντες τους, τις οποίες φιλοξενούμε σήμερα.

Ξέσπασμα, αγωνία, ομοφωνία και μία... αιρετική άποψη!

Ξεκίνημα από την Καλοκαιρινού. Έξω από ένα μαγαζί μία κυρία περίμενε την... απόδειξη από τον εργαζόμενο. “Οι αγορές όπως γίνονται αυτή τη στιγμή, δεν μας εξυπηρετούν. Το άνοιγμα της αγοράς με αυτόν τον τρόπο δεν είναι λειτουργικό. Θα μπορούσε να υπάρχει άλλος τρόπος. Εγώ ήθελα να μπω στο μαγαζί για να δω κάτι άλλο και να ψωνίσω”.

Το τηλέφωνο του πωλητή χτύπησε τη στιγμή που πήγαμε να του δώσουμε το λόγο. “Κάποιος πελάτης είναι” αποκρίθηκε και προώθησε την κλήση. “Κανονικά πρέπει να ανοίξουμε, έστω με αυστηρούς κανονισμούς και περιορισμούς και να κρατάμε τα μέτρα. Αλλά δεν είναι εύκολο με το click away, δυστυχώς. Είναι ημίμετρο”

Μερικά βήματα πιο κάτω, ένας έμπορος περπατούσε αμέριμνος, κοιτώντας τις βιτρίνες. “Κίνηση υπάρχει αλλά αυτό το σύστημα δουλεύει ανορθόδοξα. Λειτουργεί το click away, αλλά νομίζω ότι στα μαγαζιά δεν δημιουργείται τόσος συνωστισμός, όσο στα σούπερ μάρκετ”.

Νεαρή κοπέλα έξω από παρακείμενο κατάστημα με γυναικεία ένδυση είχε μία πιο... αιρετική -για την ηλικία της-  θέση. “Όχι δεν πρέπει να ανοίξουν κανονικά τα μαγαζιά, γιατί εδώ πέρα είμαστε Κρήτη και δεν καταλαβαίνουμε τίποτα, ούτε αποστάσεις κρατάμε, ούτε τίποτα!”.

Ακούγοντάς τα όλα αυτά, η ιδιοκτήτρια του καταστήματος παρενέβη. Είχε πολλά μέσα της και ξέσπασε: “Δεν γίνεται να μας έχουν εμάς κλειστά και να δουλεύουν τα πολυκαταστήματα! Αλλιώς, να μας το πουν ξεκάθαρα, ότι θέλουν να μας εξαφανίσουν, για να το ξέρουμε κι εμείς! Πιστεύετε ότι είναι λογικό αυτό που γίνεται; Μια γιαγιά που θα κατέβει από τα Ανώγεια, τί θα της πω; ‘Στείλε sms και κάνε και ράνε;’ Γιατί δεν μπορεί να μπει μία πελάτισσα μέσα; Γιατί πρέπει εμένα να μου δώσει κάρτα και πάει στο ταξί και στο σούπερ μάρκετ και πληρώνει μετρητά; Αισθανόμαστε ότι κάνουμε κάτι κακό! Φοβάται ο κόσμος να σταματήσει να ρωτήσει!”.

"Το click away είναι φιάσκο! Είναι ο θάνατος του λιανεμπορίου!"

Συνάδελφός της, από τη διπλανή επιχείρηση έδειξε να διαφωνεί πλήρως με το “αυθαίρετο άνοιγμα των καταστημάτων”, χαρακτηρίζοντας το click away “φιάσκο”: “Είναι ο θάνατος του λιανεμπορίου! Καταστρέφονται επιχειρήσεις που έχουν δουλέψει τόσα χρόνια! Υπήρχαν πολλές δυνατότητες να ανοίξουν τα μαγαζιά, με λιγότερο κόσμο. Δεν συμφωνώ με το αυθαίρετο άνοιγμα των καταστημάτων. Θα πρέπει να τηρούμε τους κανόνες. Με αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να λειτουργήσει η αγορά!”.

Ένας άλλος κύριος, στον πεζόδρομο της Αργυράκη τάχθηκε υπέρ του να μπαίνει ένας ένας κάθε πελάτης, μέσα στα μαγαζιά.

Στα παγκάκια της Ίδης, μια παρέα ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας σχολίαζε την επικαιρότητα. Ένας εξ αυτών θέλησε να μας πει τη γνώμη του: “Δεν είμαι ειδικός. Δεν μπορώ να πάρω θέση. Είναι θέμα των επιστημόνων. Μπορεί να ανοίξει (κανονικά η αγορά) και να γεμίσουν οι εντατικές!

Το Click Away δεν λειτουργεί. Εάν δεν δοθούν δάνεια χωρίς τόκο για τους μικρομεσαίους, δεν θα κάνουμε τίποτα! Χωρίς τόκο και με μακρινή επιστροφή! Ας γίνε μία προσπάθεια προς το άνοιγμα με έναν ένα πελάτη μέσα. Μήπως δουλέψουν οι άνθρωποι, αλλιώς θα πεθάνουν! Θα σβήσουν οι μικρές επιχειρήσεις”.

"Δεν μπορείς να καταδικάζεις μία μεγάλη μερίδα του κόσμου στην πείνα!"

Ελάχιστα πιο πάνω, δίπλα στον “σταυρό” της πόλης, εντοπίσαμε και μιλήσαμε με μία νεαρή γυναίκα: “Το Click Away βασικά νομίζω ότι δεν βοηθάει την προώθηση προϊόντων, αυτός ο τρόπος. Ίσως θα πρέπει να σκεφτούν ένα διαφορετικό τρόπο, γιατί ταλαιπωρούνται και οι πελάτες και οι μαγαζάτορες. Είναι σημαντικό να μπορεί να μπαίνει κάποιος σε ένα μαγαζί, να βλέπει τα προϊόντα”.

Στην παλιά αγορά βρήκαμε υποστηρικτή του κανονικού ανοίγματος των καταστημάτων: “Υποστηρίζω την άποψη των εμπόρων, ξεκάθαρα! Είναι μία μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας, οι οποίοι με κάποιο τρόπο πρέπει να ζήσουν. Δεν μπορείς να καταδικάζεις μία μεγάλη μερίδα του κόσμου στην πείνα! Υπάρχει μία σχετική κίνηση, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό μπορεί να καλύψει τη ζημιά που έγινε τους προηγούμενους μήνες”.