Εκδήλωση μνήμης για τους τοπικούς ήρωες, που εκτελέστηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, την 1η Ιουνίου 1942, πραγματοποίησαν ο Δήμος Φαιστού και η Δημοτική Κοινότητα Μοιρών, την Κυριακή 3 Ιουνίου, στις Μοίρες.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος Φαιστού κος Αρμουτάκης Γεώργιος, ο πρώην υπουργός και βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης κος Μάρκος Μπόλαρης, ο Ανώτατος Διοικητής Φρουράς Ηρακλείου Ταξίαρχος κος Λιόντος Κων/νος, ο Διοικητής του Α.Τ. Φαιστού Αστυνόμος Ά Γρηγορίου Κων/νος, Εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα της Ν.Δ. κου Αυγενάκη Λευτέρη, Εκπρόσωπος του Ευρωβουλευτή της Ν.Δ. κου Κεφαλογιάννη Μανώλη, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Φαιστού κος Νικολακάκης Ιωάννης, οι Αντιδημάρχοι κκ. Μαυράκης Γεώργιος, Γκιαουράκη-Ματθαιάκη Παρασκευή, Χαλκιαδάκης Ζαχαρίας, ο Πρόεδρος της Δ.Κ. Μοιρών κος Μαρκάκος Κωνσταντίνος, Δημοτικοί Σύμβουλοι, μέλη της Δ.Κ. Μοιρών, ο Πρόεδρος της Τ.Κ. Ζαρού κος Φυλακτάκης Γεώργιος, ο προϊστάμενος της Βικελαίας βιβλιοθήκης Ηρακλείου κος Σάββας Δημήτριος, καθώς και πλήθος κόσμου, μεταξύ των οποίων και συγγενείς των εκτελεσθέντων ηρώων.
Το πρωί της Κυριακής τελέσθηκε Θ. Λειτουργία στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Αγ. Γεωργίου, από τον Σεβ. Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας κ.κ. Μακάριο και στη συνέχεια μνημόσυνο για τους εκτελεσθέντες, ενώ τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο κος Παπαηλιάκης Μιχάλης Γεωπόνος - Ιστορικός ερευνητής.
Ο ομιλητής αναφέρθηκε στη στρατηγική σπουδαιότητα της Κρήτης, του Νομού Ηρακλείου και της ευρύτερης περιοχής των Μοιρών για την τροφοδοσία του γερμανικού εκστρατευτικού σώματος της Αφρικής. Στην απόφαση του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής να εξουδετερωθούν οι τοπικοί συνεργάτες των Γερμανών στην Κρήτη ώστε να προκληθεί σύγχυση και αποπροσανατολισμός στα γερμανικά στρατεύματα της Κρήτης, κύριο τροφοδότη της αφρικανικής στρατιάς.
Στο πλαίσιο αυτό αντάρτες της αντιστασιακής οργάνωσης του Αρχηγού Πετρακογιώργη εκτέλεσαν την 31η Μαΐου 1942 τον τοπικό συνεργάτη των Γερμανών στις Μοίρες.
Οι κατακτητές σε αντίποινα, την 1η Ιουνίου, συνέλαβαν και οδήγησαν για εκτέλεση στο κοιμητήριο της κωμόπολης 8 επίλεκτα μέλη της Μοιριανής κοινωνίας. Ο πρόεδρος της τότε Κοινότητας στη προσπάθειά του να πείσει τους Γερμανούς ότι οι δημότες του είναι αθώοι εκτελέστηκε μαζί με τους οκτώ. Ο ομιλητής εξείρε την γενναιότητα του προέδρου αλλά και των άλλων συλληφθέντων οι οποίοι αρνήθηκαν να τους δέσουν τα μάτια και κατά τη στιγμή της εκτέλεσης τραγουδούσαν τον Εθνικό Ύμνο.
Ο ομιλητής κατόπιν αναφέρθηκε στην εξορία των οικογενειών των θυμάτων, στην καταστροφή των οικιών τους και στο μαρτυρικό θάνατο του δέκατου εθνομάρτυρα.
Επίσης αναφέρθηκε στους Μοιριανούς, οι οποίοι εκτελέστηκαν σε διαφορετικές ημερομηνίες και σε εκείνους που δεν ήταν Μοιριανοί αλλά εκτελέστηκαν στις Μοίρες.
Κλείνοντας τόνισε ότι η θυσία των 10 η καρτερικότητα και η αξιοπρέπεια των οικογενειών των θυμάτων αποτελούν για εμάς παράδειγμα, πηγή υπερηφάνειας και πηγή μεγάλης αισιοδοξίας για το μέλλον του τόπου μας. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους, της πατρίδας και των προγόνων άξιοι.
Ακολούθως, έξω από τον εν λόγω Ι. Ναό έγινε επιμνημόσυνη δέηση για τους θυσιασθέντες συντοπίτες, στο σημείο όπου έχει τοποθετηθεί η τιμητική πλάκα με τα ονόματα των εκτελεσθέντων.
Στη συνέχεια, σχηματίσθηκε πομπή μέχρι το Κοιμητήριο των Μοιρών, όπου ο Σεβασμιώτατος τέλεσε Τρισάγιο, πραγματοποιήθηκε προσκλητήριο νεκρών, έγινε κατάθεση στεφάνων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, με την οποία ολοκληρώθηκε η τελετή.
