Ανακοίνωση από την Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου :
Σε μια περίοδο που ο κίνδυνος ενός ''θερμού'' επεισοδίου με την Τουρκία είναι αρκετά πιθανός, στα πλαίσια του ανταγωνισμού των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων των δυο χωρών, αλλά και των ανταγωνισμών ΗΠΑ- ΡΩΣΙΑΣ- ΕΕ- ΚΙΝΑΣ, για τον έλεγχο των κοιτασμάτων, αλλά και τους ''δρόμους'' μεταφοράς των εμπορευμάτων, σε μια περιοχή που μυρίζει μπαρούτι...
Η Κυριακή 1 Απρίλη είναι άλλη μια Κυριακή που θα δουλεύεις μακριά από τα παιδιά σου, την οικογένεια σου, τους φίλους σου, μακριά από την ξεκούραση που τόσο πολύ έχεις ανάγκη μετά από μία γεμάτη εβδομάδα, μακριά από τον ελεύθερο χρόνο, την ψυχαγωγία.
Θα είναι άραγε η μόνη ή η τελευταία Κυριακή που σε καλούν να δουλέψεις ; Ξέρεις κ εσύ ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν. Η σημερινή κυβέρνηση, συνεχίζει στην ίδια γραμμή στήριξης των μεγαλοεργοδοτών του εμπορίου, όπως και οι προηγούμενες. Η μία Κυριακή στην αρχή του χρόνου έφερε τις 7 κι αυτές με τη σειρά τους έφεραν τις 32 σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας, με στόχο την πλήρη κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας που κατακτήθηκε με αίμα.
Είναι η ίδια ακριβώς μεθόδευση όπως αυτή με το ωράριο, που ξεκίνησε με 3 απογεύματα κλειστά, μετά έγινε ενιαίο 9:00-21:00, τάχα μου για να ανοίξουν περισσότερες θέσεις εργασίας. Τελικά κατέληξε σε ωράριο λάστιχο,απολύσεις, ανεργία, ημιαπασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, συμβάσεις εργασίας ακόμα και 1μέρας, εντατικοποίηση της δουλειάς με ίδιο ή και λιγότερο προσωπικό, 4ώρα, 5ωρα τις Κυριακές για να μη δίνεται το ρεπό κ.α.
Μάλιστα οι ντόπιοι μεγαλοεργοδότες το πήγαν ακόμη παραπέρα. Η ηγεσία του Εμπορικού Συλλόγού Ηρακλείου ζητά από τον αντιπεριφερειάρχη κ.Κουκιαδάκη καθ’ όλη τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, δηλαδή από Απρίλη έως Οκτώβρη, να παραμένουν τα καταστήματα ανοιχτά καθημερινά έως τις 11 το βράδυ καθώς επίσης και λειτουργία τις Κυριακές για όλη αυτή την περίοδο.
Προσπαθούν να κρύψουν τις διαθέσεις τους λέγοντας οτι τάχα επηρεάζει μόνο τις τουριστικές περιοχές, αλλά ταυτόχρονα ζητάνε και επαναπροσδιορισμό των τουριστικών περιοχών με στόχο τη διεύρυνσή τους. Μάλιστα στην τελευταία σύσκεψη της περιφέρειας πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, οι μάσκες έπεσαν, η ηγεσία του Εμπορικού Συλλόγου, μεγαλοεργοδότες του ΣΕΛΠΕ και αντιπεριφερειάρχης, τάχθηκαν υπέρ της διεύρυνσης του ωραρίου και του ανοίγματος τις Κυριακές, ενώ οι μοναδικοί που δήλωσαν ξεκάθαρα απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς ήταν το σωματείο μας, μεταφέροντας τη φωνή των εργαζομένων του κλάδου, όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από τις πρόσφατες περιοδείες στους τους χώρους δουλειάς.
Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα του αντιπερειφεριάρχη κ.Κουκιαδάκη «εγώ θέλω να ψωνίζω το κρέας μου φρέσκο, την Κυριακή». Μάλιστα στις καταγγελίες του σωματείου μας ότι υπάρχουν καταστήματα που ανοίγουν παράνομα Κυριακές που δεν προβλέπεται από το νόμο και την ευθύνη έχει ο ελεγκτικός μηχανισμός της Περιφέρειας, η απάντηση του ήταν «το προσωπικό της περιφέρειας δεν εργάζεται τις Κυριακές άρα δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν έλεγχοι για να διαπιστωθούν οι παραβάσεις και αν εφαρμοστούν κυρώσεις.»
Όλα τα παραπάνω, το ωράριο, οι Κυριακές και προφανώς ο μισθός που δεν φτάνει δεν είναι ξεχωριστά μεταξύ τους. Αυτά ρυθμιζόταν έως και το 2012 από την σύμβαση μας, την Κλαδική Σύμβαση του Εμπορίου όπου υπογραφόταν κάθε χρόνο από τα σωματεία των εργαζομένων με τα σωματεία των εργοδοτών και ρύθμιζε το ωράριο, το μισθό, τα δικαιώματα μας και τους όρους εργασίας μεταξύ των εργαζομένων του κλάδου και των επιχειρήσεων.
Έως το 2012 ο βασικός μισθός των εμποροϋπαλλήλων για το 8ωρο 5ήμερο ήταν στα 918€ μεικτά, χωρίς τριετίες, επιδόματα κλπ. Ακόμα κι αυτά, ήταν πολύ λιγότερα από τα κέρδη που έβγαζαν με τον δικό μας ιδρώτα καθημερινά οι εργοδότες, αλλά σίγουρα ήταν πολύ περισσότερα από τα 586 & 511 για εργαζόμενους κάτω των 25, που πληρώνονται σήμερα οι εμποροϋπάλληλοι με βάση την κατάπτυστη ΕΓΣΕΕ που υπογράφει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και υπερασπίζονται τα τσιράκια τους στην πλειοψηφία του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου.
Έχουν τεράστια ευθύνη για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που με τη στάση τους απομακρύνουν τους εργαζόμενους απ' τα σωματεία, ανοίγοντας το δρόμο σε εργοδοσία και κράτος στην επίθεση στα δικαιώματά μας. Είναι οι ίδιοι που παρουσίαζαν το ΣΥΡΙΖΑ σαν σωτήρα των εργαζομένων. Είναι επίσης αυτοί που καλούσαν σε συλλαλητήρια στήριξης της κυβέρνησης, ενώ τώρα παριστάνουν τις απατημένες συζύγους και κρύβονται πίσω από ''Πρωτοβουλίες'' και ''Συλλογικότητες'' για να ξαναμπερδέψουν τους εργαζόμενους και να διαιωνίζεται το σύστημα της εκμετάλευσης.
Το σωματείο μας, μέσα απ' τις γραμμές του ΠΑΜΕ, σταθερά παλεύει για την ανασύνταξη του εργατικού- συνδικαλιστικού κινήματος, για τη μαζικοποίηση των σωματείων και την αλλαγή των συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος, προς όφελος των εργαζομένων.
Γιατί όμως απ' το 2012 έως σήμερα, οι εργαζόμενοι έχουμε χάσει το 40% του μισθού μας και που οι νέοι εργαζόμενοι δε γνώρισαν ποτέ ; Όλ' αυτά ρυθμίζονταν απ΄τη ΣΣΕ που στην ουσία, κατάργησαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ενώ συνεχίζει και διατηρεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την αποδοχή όλων των κομμάτων που υποστηρίζουν την ΕΕ και τον καπιταλισμό.
Οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος για την υπογραφή ΣΣΕ στον κλάδο των κατασκευών, των Τροφίμων- Ποτών, των ηθοποιών, αλλά και η υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, η πάλη των εργαζομένων στην Ανακλύκλωση για επιχειρησιακή σύμβαση με αυξήσεις και δικαιώματα, μας δείχνουν το δρόμο που όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να ακολουθήσουμε για τη βελτίωση της ζωής μας. Είναι λοιπόν ευθύνη όλων μας, του κάθε εργαζόμενου να συμμετέχει στις διαδικασίες του σωματείου του. Μόνο με την μαζική δράση μπορούμε να κερδίσουμε αποτελέσματα.
Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τη ζωή μας. Είναι ανάγκη ακόμα περισσότεροι, ακόμα πιο αποφασιστικά να προετοιμάσουμε την απάντησή μας, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Δημιουργούμε σωματειακές επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς, παλεύουμε μέσα απ' το σωματείο μας διεκδικώντας:
Ø Υπογραφή κλαδικής σύμβασης εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς μας
Ø Μόνιμη - Σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς διαχωρισμούς σε παλιούς και νέους εργαζόμενους.
Ø Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας, κατάργηση όλων των νόμων που απελευθερώνουν το ωράριο.
Ø Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και βελτίωση των συνθηκών δουλειάς.
Ø Κανένας εργαζόμενος να μην αμείβεται κάτω από τα 751 ευρώ.
Ø Κανένας πλειστηριασμός σε εργατική – λαϊκή κατοικία.
