3η ΕΜΑΚ Κρήτης: Ταγμένοι να σώζουν ζωές

Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη

Τους πέτυχα στην …ξεκούραση του πολεμιστή, αργά το βράδυ της Τρίτης μετά από μία τιτάνια μάχη που είχε ξεκινήσει πριν καν χαράξει. Τι ημέρα και αυτή! Το σώμα καταπονημένο, η ψυχή ακούραστη. Είναι ταγμένοι να σώζουν ζωές ακόμα και αν χρειαστεί να ξεπεράσουν τα όρια της δικής τους αντοχής και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους. Τα πολύπειρα στελέχη της 3^ης ΕΜΑΚ Κρήτης έχουν κερδίσει προ πολλού τον σεβασμό, την εμπιστοσύνη και την αγάπη των κρητικών. Είναι πλέον κεκτημένο τους.  Και το είδαμε και χθες στα μάτια όσων διέσωσαν σε Γούρνες, Γούβες, Χερσόνησο, Μάλια. Ο κόσμος χειροκροτούσε, τους αγκάλιαζε, έσφιγγε το χέρι τους… Το φώναζε με το στόμα, πιο πολύ όμως μιλούσαν  τα μάτια: «Ευχαριστούμε  από τα βάθη της καρδιάς μας!». Αυτά είναι τα παράσημα τους, η δύναμη τους, το οξυγόνο τους.

Η 3^η ΕΜΑΚ Κρήτης έχει κληθεί να επέμβει σε άπειρα περιστατικά στην Κρήτη, πολλά από τα οποία εξαιρετικά σοβαρά και με υψηλότατο  βαθμό δυσκολίας. Βλέπετε αυτή η ειδική υπηρεσία είναι παντός καιρού και συμβάντος. Θα επέμβει να απεγκλωβίσει και να σώσει  σε πλημμύρες και πυρκαγιές, σε βουνά και  φαράγγια, ποτάμια και θάλασσες, σε σεισμούς και γενικότερα σε φυσικές καταστροφές.  

Όμως αυτό που έγινε χθες, δεν έχει προηγούμενο. Ο επιπυραγός Σταύρος Καλογιαννάκης, ο οποίος ηγείται επάξια αυτής της κορυφαίας (και πρωτοπόρας σε  εκπαιδεύσεις)  ειδικής μονάδας αντιμετώπισης καταστροφών αλλά  και συνάδελφοι του,  ήρθαν αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες καταστάσεις χθες. 

Τα καιρικά φαινόμενα ήταν σφοδρότατα και στελέχη της υπηρεσίας, υπό συνθήκες ασφυκτικής πίεσης, έπρεπε να επέμβουν σχεδόν ταυτόχρονα σε πάρα πολλά περιστατικά και σε μεγάλη γεωγραφική ακτίνα. Εγκλωβισμένοι, βλέποντας τα ορμητικά νερά να τους «πολιορκούν» και να ανεβαίνει επικίνδυνα η στάθμη, καλούσαν απεγνωσμένα για βοήθεια στο κέντρο της Πυροσβεστικής. «Πνιγόμαστε!!!». Μωρά να κλαίνε, μανάδες να εκλιπαρούν για βοήθεια, κόσμος σε κατάσταση πανικού σε μπαλκόνια, σε ταράτσες, τοιχία, ακόμα και στύλους. Μία διαρκής πίεση που δεν έπρεπε με τίποτα να τους «βραχυκυκλώσει» διότι αυτό μπορεί να κόστιζε... 

Το πρώτο περιστατικό επέμβασης ήταν στην ευρύτερη περιοχή της Επισκοπής του δήμου Χερσονήσου, ξημερώματα Τρίτης, με έναν άνδρα εγκλωβισμένο σε αυτοκίνητο.

Όσο όμως ξημέρωνε, τόσο αποκαλύπτονταν το μέγεθος της καταστροφής και του κινδύνου. Ακατάπαυστη καταρρακτώδης βροχή και «καταιγισμός» κλήσεων για παροχή βοήθειας.

Σε μία γειτονιά  στις Γούρνες άνδρες της 3^ης ΕΜΑΚ επενέβησαν για τη διάσωση περίπου 15 ανθρώπων, ανάμεσα σε αυτούς μία ολόκληρη οικογένεια, δύο υπέρβαρες γιαγιάδες και ένας νεφροπαθής. Στην περιοχή του Ανισσαρά στελέχη της υπηρεσίας διέσωσαν μια μητέρα και τα δύο παιδιά της που είχαν εγκλωβιστεί από τα νερά μέσα στο σπίτι τους αλλά και έναν προπονητή τένις, η ζωή του οποίου κινδύνευσε.

 

Οι περισσότεροι όμως απεγκλωβισμοί έγιναν στην περιοχή των Μαλίων   όπου οι διασώστες δεμένοι με σχοινιά στον αφανισμένο από τα νερά παραλιακό δρόμο χτυπούσαν πόρτες  σε σπίτια και καταστήματα για να βγάλουν τους ανθρώπους. Ανάμεσα σε άλλους απεγκλώβισαν ζευγάρια, οικογένειες με μικρά παιδιά και σκύλους αλλά και ηλικιωμένους. Οι ομάδες διάσωσης περνούσαν, χτυπούσαν και φώναζαν, επιμένοντας περισσότερο στα σημεία για τα οποία είχε δοθεί στίγμα με βάση τις επείγουσες κλήσεις στο τηλεφωνικό κέντρο της Πυροσβεστικής. Για παράδειγμα,  εγκλωβισμένος επαγγελματίας άκουσε τα χτυπήματα  της 2^ης ομάδας διάσωσης και έτσι η περιπέτεια του έληξε αισίως.

«Πριν ολοκληρωθεί μία διάσωση, τρέχαμε στην επόμενη. Δεν προλαβαίναμε να απεγκλωβίσουμε κάποιον και ακούγαμε φωνές από δίπλα ή πιο πέρα για βοήθεια» περιγράφει στο Cretalive μέλος της 3^ης ΕΜΑΚ Κρήτης.

Και μετά από κάθε διάσωση ο κόσμος ξεσπούσε σε θερμά χειροκροτήματα από ευγνωμοσύνη σε εκείνους που ποτέ δεν σταματούν να τρέχουν για όλους εμάς. Και αν ποτέ δεν μάθουν το όνομα τους, στοίχημα ότι δεν θα ξεχάσουν ποτέ τα πρόσωπα τους. Τα πρόσωπα των δικών τους καθημερινών ηρώων.