Το Καταφύγιο Ολ Πετζέτα της Κένυας ανακοίνωσε ότι η υγεία του Σουδάν, του 45χρονου βόρειου λευκού ρινόκερου που αποτελεί το τελευταίο ζωντανό αρσενικό του υποείδους του, έχει επιδεινωθεί, φέρνοντας το υποείδος στο χείλος της εξαφάνισης.
«Ανησυχούμε ιδιαίτερα για αυτόν, είναι προχωρημένης ηλικίας και δεν θέλουμε να υποφέρει άσκοπα», δήλωσε εκπρόσωπος του καταφυγίου στην Κένυα, όπου ζουν επίσης οι δύο τελευταίοι θηλυκοί λευκοί ρινόκεροι, η Νατζίν, κόρη του Σουδάν, και η Φατού.
Ο Σουδάν και τρεις άλλοι βόρειοι λευκοί ρινόκεροι, συμπεριλαμβανομένου ενός άλλου αρσενικού που έκτοτε έχει πεθάνει, κατέφτασαν στο καταφύγιο από ζωολογικό κήπο της Τσεχίας το 2009.
Ο Σουδάν είχε προηγουμένως αντιμετωπίσει με επιτυχία μια μόλυνση, αλλά οι φροντιστές του ανακάλυψαν πρόσφατα μια βαθύτερη λοίμωξη στο πίσω δεξιά πόδι του που είχε εξαπλωθεί, και η καθυστέρηση στη βελτίωση της κατάστασής του τους ανησυχεί. Αν ο Σουδάν πεθάνει, υπάρχει ακόμα μία ελπίδα για την επιβίωση του υποείδους. Οι επιστήμονες ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν νότιους λευκούς ρινόκερους ως παρένθετες μητέρες για έμβρυα βόρειων λευκών ρινόκερων που θα δημιουργηθούν μέσω διαδικασίας in vitro, από κατεψυγμένο σπέρμα από νεκρούς ρινόκερους στο Βερολίνο και ωάρια που θα εξαχθούν από τα δύο θηλυκά στο καταφύγιο.
Ο βόρειος λευκός ρινόκερος ζούσε κάποτε στο Τσαντ, το Σουδάν, την Ουγκάντα, το Κονγκό και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Το 1960, υπήρχαν 2.000 ζώα στην άγρια φύση, αλλά σήμερα κανένα. Οι τελευταίοι άγριοι βόρειοι λευκοί ρινόκεροι εμφανίστηκαν πριν από δέκα χρόνια στο Εθνικό Πάρκο Γκαράμπα του Κονγκό, όπου τα ζώα συχνά βρίσκονταν εν μέσω στρατιωτικών συγκρούσεων.
Η ιστορία του νότιου υποείδους λευκού ρινόκερου προσφέρει λόγους για επιφυλακτική αισιοδοξία. Αφού έφτασε κοντά στην εξαφάνιση αριθμώντας λιγότερα από 100 άτομα στην αρχή του 20ού αιώνα, πραγματοποίησε μια δραματική ανάκαμψη χάρη σε επιτυχημένες προσπάθειες προστασίας που έφεραν τον πληθυσμό στα 20.000 άτομα σήμερα.
