Η έλλειψη διαθέσιμου σπέρματος στις ειδικές τράπεζες είναι τόσο έντονη που οι σύμβουλοι γονιμότητας κάνουν λόγο για πραγματική «ξηρασία», η οποία προσθέτει σημαντική πίεση στις γυναίκες που επιθυμούν διακαώς να γίνουν μητέρες.
Όταν αναφέρει η δρ. Μάρι Βρέρτσαλ, ειδικός γονιμότητας, πολλές γυναίκες αναγκάζονται να ταξιδέψουν στο εξωτερικό προκειμένου να κάνουν το όνειρο της μητρότητας πραγματικότητα.
Το 2004 η Νέα Ζηλανδία ψήφισε νόμο που απαγορεύει τις ανώνυμες δωρεές σπέρματος αλλά και την καταβολή οποιασδήποτε πληρωμής από τους δωρητές για τις υπηρεσίες τους (κάτι που υπάρχει σε άλλες χώρες, όπως και στην Ελλάδα).
Σύμφωνα εξάλλου με τον νέο αυτόν νόμο, ο δωρητής σπέρματος πρέπει να συμφωνεί στην πιθανή ταυτοποίησή του από τον μελλοντικό του απόγονο όταν εκείνος συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του.
Η κατακόρυφη πτώση των δωρεών σπέρματος μετά την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου συνέπεσε με τη μεγάλη άνοδο της ζήτησης σπέρματος από ζευγάρια του ίδιου φύλου και γυναίκες που θέλουν να αποκτήσουν μόνες τους παιδί εκτός γάμου.
Το 2015 το κέντρο γονιμότητας της χώρας εξυπηρέτησε 300 γυναίκες που βρίσκονταν στην αναμονή. Αυτές τις περιπτώσεις, το 35% αφορούσε σε ετερόφυλα ζευγάρια, το 25% σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια γυναικών και το 40% σε ανύπανδρες γυναίκες.
