Πώς ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατάφερε να...τουμπάρει τον Κλεμανσώ που τα έβαλε με την Ελλάδα

Τι ήταν αυτό που ξεχώριζε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στις πολιτικές του εκτιμήσεις; Στις αποφάσεις που έπαιρνε και στη διπλωματική του δεινότητα; Ένα τρανό παράδειγμα έχουμε στην Σύνοδο Ειρήνης των Παρισίων που έγινε πριν από 100 χρόνια και εκεί η Ελλάδα κέρδισε πολλά!

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ.Παυλόπουλος έκανε μια ανάλυση της φυσιογνωμίας του Βενιζέλου με βάση τα όσα συνέβησαν στο Παρίσι στην ομιλία του στην επιστημονική ημερίδα με τίτλο: «1919: Η σύνοδος ειρήνης των Παρισίων μέσα από το πρίσμα των γαλλοελληνικών σχέσεων των αρχών του 20ου αιώνα" .

Όπως ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας:

"Η Σύνοδος Ειρήνης των Παρισίων άρχισε επίσημα τις εργασίες της στις 5/18 Ιανουαρίου του 1919, με ομιλία του τότε Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Ρεϊμόν Πουανκαρέ και με δεσπόζουσα προσωπικότητα τον Γάλλο Πρωθυπουργό Ζωρζ Κλεμανσώ. Στο «τραπέζι» της Συνόδου μετείχαν οι νικητές της Αντάντ και όσοι ηγέτες μικρότερων κρατών είχαν συνταχθεί μαζί τους.

Α. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, παρουσίασε στην Σύνοδο τις Ελληνικές διεκδικήσεις σε διαδοχικές συνεδριάσεις τον Φεβρουάριο του 1919. Από πλευράς Εθνικής Στρατηγικής, ο Ελευθέριος Βενιζέλος χρησιμοποίησε ως κυριότερη αντηρίδα διαπραγμάτευσης -συνακόλουθα δε και ως κυριότερο επιχείρημα- την εθνικότητα. Δοθέντος ότι η γλώσσα δεν ήταν δυνατό, κατά τα δεδομένα της εποχής, να είναι το καθοριστικό κριτήριο ταυτότητας αναφορικά με τους κατοίκους των εδαφών, τα οποία διεκδικούσε η Ελλάδα. Και τούτο διότι, πολλές φορές τουλάχιστον, η εθνική συνείδηση δεν συνέπιπτε με το γλωσσικό ιδίωμα, συγκεκριμένα δε η συνείδηση αυτή ξεπερνούσε, και μάλιστα κατά πολύ, το ως άνω ιδίωμα.

1. Στην ευόδωση των διαπραγματευτικών στόχων της Ελλάδας συνέτεινε, κατά τρόπο καθοριστικό, το τεράστιο διεθνές κύρος του Ελευθερίου Βενιζέλου, το οποίο ο μεγάλος Ηγέτης είχε «χτίσει» επιμελώς τα προηγούμενα χρόνια της πρωθυπουργίας του. Ειδικότερα, από το φθινόπωρο του 1917 και μετά, ο Ελευθέριος Βενιζέλος βρισκόταν, σχεδόν συνεχώς, στο εξωτερικό, ερχόμενος σ’ επαφή με όλους τους κορυφαίους πολιτικούς του Δυτικού Κόσμου. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ελευθέριος Βενιζέλος αξιοποίησε, στο ακέραιο, τις εξαιρετικές του σχέσεις με την Γαλλία, και κατ’ εξοχήν με τον τότε Πρωθυπουργό της Ζώρζ Κλεμανσώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σχέσεις τους είχαν σημαντικό παρελθόν, αρχής γενομένης από το 1917, όταν είχε επέλθει μια σφοδρή σύγκρουση μεταξύ τους. Τότε, περί τα τέλη του 1917 -κατά μαρτυρία του Αλεξάνδρου Διομήδη, που αναπλήρωνε προσωρινά τον Υπουργό Εξωτερικών Νικόλαο Πολίτη- ο Ζωρζ Κλεμανσώ είχε καταφερθεί κατά της Ελλάδας και του Ελευθερίου Βενιζέλου λέγοντας: «Εσκοτώσατε τους Γάλλους μου». Για να του απαντήσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος: «Δεν ημπορείτε ν’ απευθύνετε τους λόγους αυτούς προς τον άνθρωπον, ο οποίος ηγωνίσθη σκληρώς δια να φέρη την Ελλάδα παρά το πλευρόν της Γαλλίας και της Αντάντ». Ήταν μετά το πέρας της έντονης λογομαχίας τους, που ο Ζωρζ Κλεμανσώ κατέληξε, απευθυνόμενος στον Ελευθέριο Βενιζέλο: «Αγαπώ την Ελλάδα. Γι’ αυτό τα λόγια μου ήσαν τόσο πικρά».

2. Η διπλωματική δεινότητα και πληρότητα του Ελευθερίου Βενιζέλου ήταν τέτοια, ώστε η επιτυχία του εθεωρείτο από πολλούς συμμετέχοντες στην Σύνοδο δεδομένη, πέρα και έξω από την συμπάθεια και την συμπαράσταση της Γαλλίας. Αυτό φάνηκε ιδιαιτέρως κατά τις, ενίοτε σφοδρές, αντιπαραθέσεις του ιδίως με την ηγεσία της Ιταλίας. Είναι χαρακτηριστικές οι ακόλουθες δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού της Ιταλίας Βιττόριο-Εμανουέλε Ορλάντο, ένα βράδυ του Φεβρουαρίου του 1919 στην λέσχη των δημοσιογράφων μέσα στα Ηλύσια Πεδία: «Υπάρχει εδώ μια μορφή, η οποία κυριαρχεί της Συνδιασκέψεως. Μπαίνουμε όλοι μέσα με προμελετημένα τα ζητήματα, με προσχεδιασμένες αποφάσεις, κι έξαφνα, την ώρα που θα λάβη μέρος ο κ. Βενιζέλος, όλα μας τα σχέδια ανατρέπονται».

Β. Το, ήδη πολύ υψηλό, διεθνές κύρος του Ελευθερίου Βενιζέλου «μεσουράνησε» στην Σύνοδο Ειρήνης των Παρισίων, το 1919. 1. Πέρα από τον Τύπο της εποχής -οι Times του Λονδίνου μαρτυρούν αψευδώς, κάνοντας λόγο για «προσωπικό θρίαμβο του Βενιζέλου»- το κύρος του Ελευθερίου Βενιζέλου εξύμνησαν, μεταξύ άλλων, η Γραμματέας του Λόιντ Τζορτζ, Φράνσις Στίβενσον, και ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη και μέλος της Αμερικανικής Αντιπροσωπείας στο Παρίσι Χένρι Μοργκεντάου, ο οποίος είχε πει: «Πρόκειται για έναν από τους πιο ελκυστικούς ανθρώπους του κόσμου». Όσον αφορά την Γαλλία, ο θαυμασμός του Ζώρζ Κλεμανσώ για τον Ελευθέριο Βενιζέλο ήταν, σε σημαντικό βαθμό, προέκταση του σεβασμού του για την Αρχαία Ελλάδα και τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ζώρζ Κλεμανσώ είχε τονίσει, απευθυνόμενος στον Γραμματέα του Ζαν Μαρτέ: «Όταν βαριόμουν τις ανοησίες και τις κενότητες της πολιτικής, επέστρεφα στην Αρχαία Ελλάδα»...."