Όταν το θρυλικό καμπαρέ Moulin Rouge άνοιξε τις πύλες του

Ήταν η μέρα που το Παρίσι «βούιξε» απ΄άκρη σ άκρη με το άνοιγμα ενός νέου μουσικού θεάτρου. Οι ιδιοκτήτες του Ιωσήφ Ογιέρ και Σαρλ Ζίντλερ, ιδιοκτήτες επίσης του Paros Olympia επέλεξαν το όνομα Moulin Rouge (Κόκκινος Μύλος) για το θέατρο τους, και του έδωσαν το παρατσούκλι "Le Premier Palais des Femmes" (Το πρώτο παλάτι των γυναικών). Ισχυρίστηκαν ότι το Μουλέν Ρουζ θα γίνει σύντομα "ένας ναός της μουσικής και του χορού". Βρίσκεται κοντά στην Μονμάρτη στην περιφέρεια της Pigalle στο Boulevard de Clichy στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού Ο πλησιέστερος σταθμός του μετρό είναι το Blanche.

Όντως το Moulin Rouge γρήγορα απέκτησε τη φήμη ότι είναι ο τόπος όπου οι άνδρες μπορούν να δουν νεαρά κορίτσια των οποίων οι μοναδικές και καταπληκτικές χορευτικές κινήσεις είναι ευλύγιστες όσο και η ηθική τους. Εδώ πρωτοεμφανίστηκε το περίφημο Can-Can Dance, η απόλυτη διασκέδαση της εργατικής τάξης από τη δεκαετία του 1830 και από την πρώτη ημέρα που άνοιξε το περίφημο καμπαρέ η δημοτικότητά του τινάχτηκε. Κατά τις πρώτες δεκαετίες η εγκατάσταση ήταν ανοιχτή και δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα χορευτικό που εκτελούνταν από εταίρες για να ψυχαγωγήσουν την πελατεία τους. Μερικές φορές ήταν εντελώς χυδαία και ό,τι γινόταν στο εσωτερικό του Μουλέν Ρουζ προκαλούσε μεγάλη δημόσια κατακραυγή.

Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, μία από τις πιο αξιοσημείωτους προστάτες του μουσικοθεάτρου ήταν ο καλλιτέχνης Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ, ο οποίος ζωγράφισε μια σειρά από διάσημες σκηνές του Μουλέν Ρουζ. Η διακόσμηση του εξακολουθεί να περιέχει πολλά θέματα από το ρομαντισμό του fin de siècle στη Γαλλία. Στα νεότερα χρόνια, η επιχείρηση προσπάθησε να «καθαρίσει», και κατάφερε να χάσει τελικά τη φήμη της ως οίκος ανοχής. Έτσι έγινε μια μοντέρνα αίθουσα μουσικής και ένα γνωστό καμπαρέ για τα φαντασμαγορικά σόου του.

Η εποχή της Belle Époque ήταν μια περίοδος ειρήνης και αισιοδοξίας που χαρακτήριζε τη βιομηχανική πρόοδο και μια ιδιαίτερα πλούσια πολιτιστική ευφορία, συνέπεσε με το άνοιγμα του Moulin Rouge. Τα κτίρια που κατασκευάστηκαν εκείνα τα χρόνια 1889 και 1900 ήταν σύμβολα αυτής της περιόδου. Ο Πύργος του Άιφελ κατασκευάστηκε επίσης το 1889, δίνοντας τον αέρα της προόδου. Η πολιτιστική υπέρβαση ήταν το άνοιγμα του καμπαρέ. Στους πρόποδες της Μονμάρτης , όπου από τότε καλλιτέχνες και πολλές γιορτές γίνονταν, κατάφερε για την εποχή να διατηρήσει έναν βουκολικό χαρακτήρα , κάτι σαν χωριό με βάση ένα κίνημα της εποχής το Japonism. Στις 6 Οκτωβρίου του 1889, το Moulin Rouge άνοιξε στο Jardin de Paris, στους πρόποδες του λόφου της Μονμάρτρης. Ο δημιουργός του Joseph Oller και Διευθυντής του Charles Ζίντλερ ήταν τρομερή επιχειρηματίες που κατάλαβαν τις προτιμήσεις του κοινού. Ο στόχος ήταν να επιτρέψει την πολύ πλούσια τάξη να έρθει στην περιοχή και η παλιά «παραγκούπολη» να περάσει σαν μια «μοντέρνα περιοχή» στην Μονμάρτη. Ο κήπος ήταν διακοσμημένος με ένα γιγάντιο ελέφαντα και όλη η ατμόσφαιρα επέτρεψε στους ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα της ζωής να έχουν πρόσβαση σε αυτό. Τα συστατικά για την επιτυχία του ήταν το κέφι και η αισιοδοξία γα ζωή. Με αυτό τον τρόπο άρχισε να προσελκύει πελατεία υψηλότερης ποιότητας. Τις νύχτες άρχισε να ρέει η σαμπάνια και η διασκέδαση και ο χορός κρατούσαν μέχρι τις πρωινές ώρες. Διάσημοι χορευτές που πέρασαν από το πάλκο του Moulin Rouge τους οποίους η ιστορία εξακολουθεί να θυμάται ήταν οι :la Goulue, Jane Avril, Λα Môme Fromage, Grille d'Egout, Nini Pattes en l'Air, Yvette Guilbert και ο κλόουν Cha-U-Kao.

Ένα μέρος που αγαπήθηκε από καλλιτέχνες όσο κανένα άλλο. Τα έργα και οι αφίσες του Toulouse-Lautrec έγιναν πόλος προσέγγισης και η φήμη τους εκτινάχθηκε σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο.

Τα πρώτα χρόνια του Moulin Rouge χαρακτηρίζονται από υπερβολικές « παραστάσεις », εμπνευσμένες από το τσίρκο, και είναι μέχρι και σήμερα διάσημη η παράσταση Pétomane.

Μια μικρή αναδρομή στο χρόνο μέσα από παραστάσεις, αφίσες και γεγονότα θα μας δώσει την ιστορία όλου του διάσημου καμπαρέ :

1886-1910: Footit και Chocolat, μια κωμική « πράξη »από ένα λευκό, αυταρχικό κλόουν και έναν μαύρο τονπολύπαθη Auguste, είναι θέμα πολύ δημοφιλές και συχνά εμφανίζεται στην αφίσα του Moulin Rouge.

9η Απριλίου 1890: "Circassiens et Circassiennes".

26 του Οκτωβρίου1890: ο Πρίγκιπα της Ουαλίας,Edward VII,σε μια ιδιωτική επίσκεψη στο Παρίσι, κλείνει ένα τραπέζι για να δει αυτό τον «τετράχορο» του οποίου η φήμη είχε ήδη διασχίσει τη Μάγχη. Αναγνωρίζοντας τον η La Goulue, με το πόδι της στον αέρα και το κεφάλι της σε φούστες της, αυθόρμητα θα του φωνάξει «Γεια σου, για την Ουαλία, οι σαμπάνιες για σας!".

1891: «La Goulue»: Η πρώτη αφίσα Toulouse-Lautrec για το Moulin Rouge.

1893: Οι «Bal des Quat'z'Arts" προκάλεσε σκάνδαλο με όταν η γυμνή Κλεοπάτρα περιβάλλεται από νέες γυμνές γυναίκες.

12 Νοεμβρίου 1897: Το Moulin Rouge έκλεισε τις πόρτες του για πρώτη φορά για την κηδεία του Διευθυντή του και συν-ιδρυτής του, Charles Ζίντλερ. Η Yvette Guilbert κατέβαλε τον φόρο τιμής λέγοντας " ...είχατε την ικανότητα της δημιουργίας μιας δημοφιλούς ευχαρίστησης, με την καλύτερη έννοια της λέξης, της διασκέδασης του πλήθους με λεπτότητα, και την ψυχαγωγία όλων των ατόμων.".

1900: Επισκέπτες από όλο τον κόσμο, που προσελκύονται από τη Διεθνή Έκθεση, συρρέουν στο "Moulin Rouch". Σαν μια σύγχρονη Βαβυλώνα, θα πουν την πρωτεύουσα της ηδονής και για τις «μικρές κυρίες του Παρισιού».

Τον Ιανουάριο του 1903: το Moulin Rouge ξανάνοιξε μετά από ανακαίνιση λένε πως το περιβάλλον που δημιουργήθηκε δεν υπήρχε πουθενά αλλού.

Μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Moulin Rouge έγινε ένας πραγματικός ναό της οπερέτας. Περαιτέρω επιτυχημένες παραστάσεις ακολουθούν: "Voluptata", "La Feuille de Vigne", "Le Reve d'Egypte", "Tais-toi tu m'affoles»

3 Ιανουαρίου 1907: κατά τη διάρκεια του show "Le Reve d'Egypte", η Colette αντάλλαξε φιλιά που έδειξαν τον δεσμό της με τη Δούκισσα του Morny. Θεωρήθηκε σκανδαλώδες το γεγονός και η παράσταση απαγορεύτηκε.

29 του Ιουλίου, 1907: Η πρώτη εμφάνιση της Mistinguett στη σκηνή του Moulin Rouge στην «Revue de la Femme». Το ταλέντο της ήταν αμέσως εμφανές. Την επόμενη χρονιά είχε μια τεράστια επιτυχία με το Max Dearly στο "la chaloupée Valse".Η Mistinguett, γεννήθηκε στη φτώχεια, δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφη, αλλά είχε αναμφισβήτητα ευστροφία. Ήθελε να χτίσει τη ζωή της και είχε πει : «...τα φτωχά προάστια, αυτό δεν είναι αρκετό αν θέλεις να βγεις από αυτά. Είχα ένα ταλέντο:...Την Ζωή... Όλα τα υπόλοιπα απομένει να συμβούν και θα συμβούν. Θα πρέπει να σκεφτώ γιατί δεν θα μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου να είναι μόνο ένα όμορφο ζώο, είχα να σκεφτώ τα πάντα... ". Μια απαράμιλλη επιχειρηματίας, που πρώτα άκουγε προσεκτικά μετά γοήτευε τους πάντες. Έζησε εξ ολοκλήρου για την τέχνη της, και περιόδευσε την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

9 του Απρίλη του 1910: Η πρώην πρώτη κυρία για την Αυτοκράτειρα Ευγενία παρακολούθησε μια παρουσίαση της Revue Αmoureuse στο Moulin Rouge. Ήταν τόσο γοητευμένη από την πιστή αναδημιουργία της τελετής για την επιστροφή των στρατευμάτων από την Ιταλία που δεν μπορούσε να σταματήσει τον εαυτό της να φωνάζει "Ζήτω η αυτοκράτειρα!"

27 Φεβρουαρίου 1915: το Moulin Rouge καταστράφηκε από πυρκαγιά.

1921: Το Moulin Rouge μετά την ανακατασκευή του θα ξανανοίξει.

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Francis Salabert ανέλαβε το Moulin Rouge. Ένας επιχειρηματίας παρά ένα σόουμαν, έδωσε τον Jacques-Charles έναν σπουδαίο ιμπρεσάριο του χρόνου, το έργο της αναζωογόνησης της καμπαρέ. Το Moulin Rouge απογειώθηκε και πάλι, χάρη στα αστέρια όπως Mistinguett, Jeanne Aubert, και Maurice Chevalier, και έδωσε την πρώτη παρουσίαση στο Παρίσι, της αμερικάνικης της Αμερικής επιθεώρησης με τα περίφημα Hoffmann girls.Ο Gesmar σε ηλικία 20 ετών γίνεται σκηνογράφος. Το όνομά του στα σχέδια και τα μοντέλα του θα συνδέεται πάντα με την εικόνα του Moulin Rouge.

Οι Jacques-Charles και Mistinguett ήταν οι δημιουργοί του :

1925: "la Revue Mistinguett, 1926: "Ça c'est Paris"και 1928: "Paris qui tourne".Στο Moulin Rouge, η Mistinguett δημιούργησε πολλά τραγούδια, συμπεριλαμβανομένων των "Valencia", "Ça c'est Paris», τόσο από τον Jose Padilla, "Il m'a vue nue", "On m' suit, "La Java de Doudoune », η τελευταία με τον Ζαν Γκαμπέν.

1929: Η Mistinguett αποχωρεί από τη σκηνή και αφήνει το Moulin Rouge.Μετά την αναχώρησή της, η αίθουσα χορού μετατρέπεται στο πιο υπερσύγχρονο Night Club του χρόνου.

Ιουν-Αυγ 1929: το περιοδικό "Black Birds Lew της Leslie", με πρωταγωνίστρια την τραγουδίστρια της τζαζ και του Broadway την Αδελαΐδα Χωλ ,με μια σκηνή από εκατό μαύρους καλλιτέχνες που συνοδεύονται από την Plantation Ορχήστρα Jazz, ανοίγει στο Moulin Rouge και γίνεται το πρώτο γεγονός της εποχής.

Το 1937: το Cotton Club, όλη η οργή στη Νέα Υόρκη, έχει τεθεί στο Moulin Rouge.O Ray Ventura και Collegians του εμφανίζονται επίσης.

1939-1945: O Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος διακόπτει τη λάμψη του Moulin Rouge .

1944: Λίγες μέρες μετά την απελευθέρωση του Παρισιού, η Edith Piaf, της οποίας το ταλέντο είναι ήδη εμφανής, έρχεται στο Moulin Rouge, με τον Yves Montand

22 Ιούνη, 1951: Ο Georges France, που ονομάζεται Jo Γαλλία, ιδρυτής της Balajo (rue de Lappe, Παρίσι), αποκτά το Moulin Rouge και ξεκινά σημαντικές εργασίες ανακαίνισης. Aρχιτέκτονες όπως οι Pierre Devinoy, Bernard de La Tour d'Auvergne και Marion Tournon-Branly αναλαμβάνουν το έργο της βελτίωσης και τον εξοπλισμό της νέας αίθουσας. Η διακόσμηση που προβλέπεται από τον Jo France και σε μεγάλο βαθμό υλοποιηθεί από τον Henri Mahé, ένας από τα πιο μοντέρνoυς σχεδιαστές εξακολουθούν να προσφέρουν την απολαύση στους σημερινούς τους επισκέπτες στο Moulin Rouge.

19 Μαΐου 1953: η 25η «Bal des Petits Lits Blancs", που διοργανώθηκε από τον συγγραφέα Guy des Cars, λαμβάνει χώρα στο Moulin Rouge με την παρουσία του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, Vincent Auriol, και περιλαμβάνει, για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό στάδιο τον Bing Crosby. Το βράδυ προσελκύει 1.200 καλλιτέχνες και τα αστέρια από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Josephine Baker ο οποίος τραγουδά το "J'ai deux amours .

Μεταξύ του 1951 και του 1960, μια σειρά από διάσημους καλλιτέχνες εμφανίζονται: Luis Mariano, Charles Trénet, Charles Aznavour, Line Renaud, Bourvil, Fernand Raynaud, Lena Horne.

1955: Jo France μεταφέρει την επιχείρηση του Moulin Rouge στους αδελφούς Joseph και Louis Clerico οι οποίοι κατέχουν ήδη το Lido .Το διάσημο γαλλικό καν-καν εκτελείται με χορογραφία πια του Ruggero Angeletti.

1957: Η Doris Haug δημιουργεί το "Doriss Girls" με αρχικά τέσσερα κορίτσια, ενώ σήμερα υπάρχουν εξήντα.

1959: το Moulin Rouge μετασχηματίζεται με τη δημιουργία και τον εξοπλισμό των νέων κουζίνων , έτσι ώστε να προσφέρουν στην διεθνή πελατεία ένα δείπνο-show με ένα γαστρονομικό μενού και επιθεωρήσεις που αποκτούν σύντομα μια παγκόσμια φήμη.

1960 : Η «Revue Japonaise" γίνεται είδηση. Πλήρως αποτελείται από Ιάπωνες καλλιτέχνες, η επιθεώρηση ξεκινά το Kabuki στη Μονμάρτρη

1962: Jacki Clerico, γιος του Ιωσήφ Clerico, παίρνει τον έλεγχο του Moulin Rouge .Είναι η αρχή μιας νέας εποχής.: Διεύρυνση της αίθουσας, την εγκατάσταση ενός γιγάντιου ενυδρείου και το πρώτο υδάτινο μπαλέτο είναι γεγονός.

Από το 1963 και την επιτυχία του "Frou-Frou" επιθεώρηση, από δεισιδαιμονία ο Jacki Clerico επιλέγει μόνο τίτλους που αρχίζουν με το γράμμα F. Φυσικά, το διάσημο γαλλικό καν-καν γίνεται σε κάθε επιθεώρηση.

1963–1965 : "Frou-Frou"

1965–1967 : "Frisson"

1967–1970 : "Fascination"

1970–1973 : "Fantastic"

1973–1976 : "Festival"

1976–1978 : "Follement"

1978–1983 : "Frénésie"

1983–1988 : "Femmes, femmes, femmes"

1988–1999 : "Formidable"

Since 1999: "Féerie"

7 Σεπτεμβρίου του 1979: το Moulin Rouge, είναι το κέντρο του Παρισιού στην νυχτερινή ζωή και γιορτάζει τα 90ά γενέθλια του. Στη σκηνή, για πρώτη φορά στο Παρίσι, η Ginger Rogers περιβάλλεται από διάφορα αστέρια, συμπεριλαμβανομένων των : Thierry Le Luron, Dalida, Charles Aznavour, Jean-Claude Brialy, Georges Chakiris

23 Νοεμ 1981: το Moulin Rouge κλείνει για ένα βράδυ μόνο, έτσι ώστε να παρουσιάσει show της στο Her Majesty Queen Elizabeth II.

4 Φεβ. 1982: Μια μόνο παράσταση με την Liza Minnelli

3 του Ιουλίου 1984: ένα γκαλά με Dean Martin.

25 Σεπτεμβρίου 1984: gala με τον Frank Sinatra.

1η Δεκεμβρίου 1986: ο πιο διάσημος κλασσικός χορευτής στον κόσμο, ο Mikhail Baryshnikov, δημιουργεί ένα πρωτότυπο μπαλέτο του Μορίς Μπεζάρ στο Moulin Rouge.

20η Φεβρουαρίου 1988: 100 χρόνια ... Η πρεμιέρα της επιθεώρησης "Formidable" είναι ένα "Royal Variety Performance in Paris". Μια από τις πιο αναγνωρισμένου κύρους επίσημες εκδηλώσεις στη Βρετανία, που μάλιστα παρακολουθούσε κάθε χρόνο στο Λονδίνο από ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας. Για δεύτερη φορά, η παράσταση έλαβε χώρα στη Γαλλία, στο Moulin Rouge. Προήδρευσε το 1983 από τον Her Royal Highness Princess Anne, στις 20 του Φλεβάρη του 1988 και η Αυτού Βασιλικής Υψηλότητας του Πρίγκιπα Εδουάρδου είναι η τιμώμενη χώρα.

6 του Οκτώβρη 1989: Επέτειος εκατονταετηρίδας με γκαλά με τον Charles Aznavour, Λορίν Μπακόλ, Ray Charles, Tony Curtis, Ella Fitzgerald, Gipsy Kings, Margaux Hemingway, Barbara Hendricks, Dorothy Lamour, Τζέρι Λιούις, Jane Russell, Charles TRENET, Esther Williams.

1994: Cartier gala στην ενίσχυση του Ιδρύματος των Καλλιτεχνών »κατά του AIDS με μια ιδιωτική συναυλία του Elton John.

1995: Lancôme gala - λανσάρισμα του αρώματος "Poème" με την Juliette Binoche. Ιδιωτική συναυλία με τον Σαρλ Αζναβούρ και Jessye Norman.

14 Νοεμβρίου του 1999: τελευταία προβολή της εκατονταετηρίδας περιοδικό "Formidable", φαίνεται περισσότερο από 4,5 εκατομμύρια θεατές μεταξύ των ετών 1988 και 1999.

23η Δεκεμβρίου 1999: πρώτη παρουσίαση του νέου επιθεώρηση "Féerie".

Φεβρουάριος 2009: για το Έτος της Γαλλίας στη Βραζιλία, και ως μέρος του Καρναβαλιού του Ρίο, το Moulin Rouge παράγεται στην μυθική παραλία Copacabana.

Οκτώβριος του 2009: το πιο διάσημο καμπαρέ του κόσμου γιορτάζει την 120η της επέτειο. 13 του Γενάρη του 2013:. ο Jacki Clerico ο ιδιοκτήτης του Moulin Rouge πεθαίνει …

ΠΗΓΕΣ:

Wikipedia.org

Paris.net

moulinrouge.fr

cretalive.gr