Ήταν αρκετά 12 δευτερόλεπτα για να αλλάξει όλη η ιστορία της ανθρωπότητας !

Ήταν  10.35 εκείνο το πρωινό του Δεκέμβρη  σ' ένα απόμερο ψαροχώρι των ΗΠΑ που δύο κατασκευαστές ποδηλάτων πέταξαν το πρώτο αεροπλάνο, αλλάζοντας τον κόσμο για πάντα. Η πρώτη πτήση των αδελφών Ράιτ διάρκεσε μόλις 12 δευτερόλεπτα και διάνυσε απόσταση 37 μέτρων, λιγότερο από το μήκος ενός σημερινού Airbus Α320 ή ενός Boeing 747. Ήταν η πρώτη φορά που ο άνθρωπος πραγματοποίησε μια απολύτως ελεγχόμενη μηχανοκίνητη πτήση με ένα αεροπλάνο βαρύτερο από τον αέρα.

Ο Γουίλμπερ (1867 - 1912) και ο Όρβιλ Ράιτ (1871 - 1948) άρχισαν να ενδιαφέρονται για τις πτήσεις το 1878, όταν ο πατέρας τους Μίλτον τους χάρισε ένα λαστιχένιο παιχνίδι, που έμοιαζε με ελικόπτερο. To παιχνίδι αυτό ήταν κατασκευασμένο από χαρτί ,  μπαμπού και φελλό και στροβιλίζοντας το προκαλούσαν κίνηση σε μια ξύλινη έλικα και μια αιώρηση στον αέρα για αρκετά δευτερόλεπτα. Όταν το παιχνίδι έσπασε , έφτιαξαν ένα καινούργιο και ίσως αυτό ήταν η αφορμή για την μεγάλη τους εφεύρεση και κατασκευή μερικά χρόνια αργότερα. Κανένας τους δεν τελείωσε το  Γυμνάσιο, ήταν όμως και οι δύο πολυμαθέστατοι, με εμπιστοσύνη στην κρίση τους, με ανεξάρτητο και ανήσυχο πνεύμα. Στα 1885 ο Γουίλμπορ  παθαίνει ένα ατύχημα , χάνοντας τα μπροστινά του δόντια και λόγω της σοβαρότητας του προβλήματος του μένει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στο σπίτι.

Το 1899 άρχισαν να κατασκευάζουν ανεμόπτερα και να ανακαλύπτουν μέσα από την πράξη τους νόμους της αεροναυτικής, με τη δημιουργία μιας αεροδυναμικής σήραγγας στο Ντέιτον. Έδιναν ονόματα στα ανεμόπτερα τους και το πρώτο τους ονομάστηκε « Glider», είχε δύο φτερά και μπορούσε να μεταφέρει έναν άνθρωπο.

"Αν ψάχνεις για ασφάλεια, καλά θα κάνεις να κάτσεις σε έναν φράχτη και να παρατηρείς τα πουλιά. Αλλά αν επιθυμείς να μάθεις, πρέπει ανέβεις σε μια μηχανή και να εξοικειωθείς με τις ιδιορρυθμίες της", δήλωνε το 1901 ο Wilbur.

 Το 1903 ήταν έτοιμοι να πραγματοποιήσουν το μεγάλο άλμα, αφού κατασκεύασαν αξιόπιστους κινητήρες και έλικες. Μελέτησαν πολύ το « πέταγμα » των πουλιών προκειμένου να βρουν τρόπο να φτιάξουν τη δική τους μηχανή πετυχαίνοντας  την σωστή ταλάντευση . Τους πήρε περίπου 3 χρόνια για να καταλήξουν στο συμπέρασμα πως αν υπήρχε μια ελαφριά στρέβλωση του ενός φτερού ως προς το άλλο ίσως να μπορούσε να επιτευχθεί κάποιος έλεγχος. Όταν πια ετοιμάστηκαν πήγαν σε  ένα παραθαλάσσιο χωριό στη Βόρεια Καρολίνα, που ονομαζόταν Κίτι Χοκ, για τις δοκιμές τους.   Το διάλεξαν για τους σταθερούς ανέμους του και τις πολλές αμμουδιές του, χρήσιμες για τη φάση της προσγείωσης και την αποφυγή ατυχημάτων και ανεπιθύμητων τραυματισμών.

Δεκαπέντε χρόνια αργότερα τα δύο αδέλφια άνοιξαν μια εταιρεία κατασκευής και εμπορίας ποδηλάτων στη γενέτειρά τους Ντέιτον του Οχάιο. Όσα έμαθαν για τα ποδήλατα -η ανάγκη για μια ανθεκτική, ελαφρά κατασκευή, η σπουδαιότητα της ισορροπίας, του ελέγχου και της αντίστασης του αέρα- ήταν ανεκτίμητα εφόδια για την κατασκευή ενός αεροπλάνου.

Το αεροπλάνο που κατασκεύασαν είχε το όνομα Flyer 1 (Αεροπόρος 1). Ήταν διπλανό και κατασκευασμένο από ξύλο ελάτης. Είχε βάρος 341 κιλά μαζί με τον πιλότο, μήκος 6,5 μέτρα, άνοιγμα πτερύγων 12,3 μέτρα, ενώ το ένα φτερό του ήταν μεγαλύτερο από το άλλο κατά μερικά εκατοστά, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη ευστάθεια στο αεροπλάνο. Η μηχανή ήταν πρωτότυπη κατασκευή του υπαλλήλου των Ράιτ, Τσάρλι Τέηλορ, και δανειζόταν πολλά στοιχεία από την τεχνολογία του ποδηλάτου, επειδή οι κινητήρες των αυτοκινήτων είχαν πολύ μεγάλο βάρος. Ο πιλότος ήταν τοποθετημένος μπρούμυτα και με ένα μοχλό κατηύθυνε το πηδάλιο.

Η πρώτη πτήση του Flyer 1 έγινε στις 14 Δεκεμβρίου με πιλότο τον Γουίλμπουρ, που κέρδισε τον Όρβιλ στο στρίψιμο του νομίσματος. Δεν ήταν το ίδιο τυχερός και στην πτήση, αφού το αεροπλάνο δεν πρόλαβε να πάρει ύψος και κατέπεσε, ευτυχώς χωρίς ο Γουίλμπουρ να πάθει το παραμικρό. Το αεροπλάνο έπαθε ζημιές και χρειάστηκαν τρεις μέρες για να επισκευαστούν.

Οι τέσσερις σύντομες πτήσεις τέσσερις ημέρες αργότερα ανέβασαν τον Wilbur και τον Orville στο πάνθεον των εφευρετών, αλλά όχι αμέσως. Ήταν  17 Δεκεμβρίου και το Flyer ήταν έτοιμο με τον Όρβιλ στο κόκπιτ. 

Ήταν 10:35 το πρωί, όταν το αεροπλάνο απογειώθηκε αυτοδύναμα και μετά από 12 δευτερόλεπτα στον αέρα προσγειώθηκε κανονικά. Ο Όρβιλ Ράιτ είχε γράψει ιστορία. Στη συνέχεια, τα δύο αδέλφια πραγματοποίησαν, εναλλάξ, τρεις ακόμα πτήσεις σε ευθεία γραμμή, με την τελευταία να διαρκεί 59 δευτερόλεπτα και να διανύει μια απόσταση 260 μέτρων.

 Η είδηση του κατορθώματος τους διέρρευσε αποσπασματικά, αόριστα και πολλές φορές με παραπλανητικό τρόπο. Οι ίδιοι οι Ράιτ έδωσαν ελάχιστες πληροφορίες. Ακόμη και στη πόλη τους ένας δύσπιστος δημοσιογράφος αρνήθηκε να γράψει οτιδήποτε για τις πτήσεις τους.

Με τα χρόνια άρχισε να κυκλοφορεί μια αμφίβολης γνησιότητας αφήγηση του περιστατικού η οποία προκαλούσε τα γέλια. Λέγεται ότι ένας αρχισυντάκτης μιας εφημερίδας του Daton όταν άκουσε νια το επίτευγμα είχε απαντήσει: "Ο άνθρωπος δεν θα πετάξει ποτέ και, ακόμη και αν το κάνει, δεν θα είναι από το Daton".

0ι Ράιτ βρήκαν την αναγνώριση που τους άξιζε το 1908, με δημόσιες επιδείξεις που διοργανώθηκαν εκείνη τη χρονιά. Η δοκιμαστική πτήση του Wilbur στη Γαλλία κέρδισε τους δύσπιστους και αυτή του Orville στη Βιρτζίνια έφερε ένα συμβόλαιο με τον Στρατό.

Ο Wilbur Ράιτ πέθανε από τυφοειδή πυρετό στις 30 Μαΐου του 1912 σε ηλικία 45, ετών. Ο μικρότερος αδελφός του πέθανε στις 30 Ιανουαρίου του 1948, σε ηλικία 76 ετών.

ΠΗΓΕΣ:

"The Wright Brothers and the Invention of the Aerial Age",Εθνική  Γεωγραφική  Εταιρεία των  ΗΠΑ

Sansimera.gr

Wikipedia.org

Sch.gr

Cretalive.gr

Eyewitnesstohistory.com