«Αν βγάλεις τον Μυταρά από την ιστορία της τέχνης, τότε καταλαβαίνεις ότι θα μείνει φτωχή»

«Αν βγάλεις τον Μυταρά από την ελληνική ιστορία της τέχνης, τότε καταλαβαίνεις ότι θα μείνει φτωχή» έχει δηλώσει για τον σημαντικό ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα.

Από τους μεγαλύτερους Έλληνες σύγχρονους ζωγράφους, με διεθνή καταξίωση, καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) κι ακαδημαϊκός, ο Δημήτρης Μυταράς γεννήθηκε στη Χαλκίδα τον Ιούνιο του 1934.

Σπούδασε ζωγραφική στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1953 - 1958), έχοντας καθηγητές τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά.

Το 1975 εκλέχθηκε καθηγητής της ΑΣΚΤ. Έργα του έχουν εκτεθεί σε ατομικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. To Μάρτιο του 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Δάσκαλος στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, της οποίας διετέλεσε και πρύτανης από το 1982 έως το 1985, εκπαίδευσε μεγάλο αριθμό σπουδαστών και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες στην ΑΣΚΤ οι οποίοι και διοργάνωσαν τιμητική έκθεση στην καλλιτεχνική του πορεία το 2015, στο Μουσείο Μπενάκη. Παράλληλα με το εκπαιδευτικό του έργο στην ΑΣΚΤ, το 1978 και με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του την Χαλκίδα, το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα.

Εργάστηκε επίσης ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος σε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, συνεργαζόμενος με τα σημαντικότερα ελληνικά θέατρα, όπως το Εθνικό, το Θέατρο Τέχνης κλπ. Έχει και συγγραφικό έργο με πλήθος θεωρητικά κείμενα και μελέτες για την τέχνη, ενώ έγραφε και ποίηση.

Η πρώιμη δημιουργική του περίοδος χαρακτηριζόταν από κριτικό ρεαλισμό. Χρησιμοποιούσε φωτογραφικά ντοκουμέντα και τα χρώματά του ήταν περιορισμένα. Το περιεχόμενο των έργων του ήταν κυρίως πολιτικό, ιδίως στα χρόνια της δικτατορίας. Αργότερα στη ζωγραφική του κυριάρχησαν τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία και τα πιο έντονα χρώματα. Τα θέματά του είχαν ως επίκεντρο τον άνθρωπο.

Το έργο του παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην Έκθεση Νέων Ζωγράφων (Ζυγός, 1958) και στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων (1961). Συμμετείχε στις Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1958, 1966), Μπιενάλε Νέων (Παρίσι, 1960), Μπιενάλε Sao Paulo (1966) και Μπιενάλε Βενετίας (1972). Αρκετές είναι και οι αναδρομικές του εκθέσεις: 1989 (Πινακοθήκη Πιερίδη και Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), 1992 (Chateau de Chenonceau, Loire, Γαλλία), 1993 (Expo 93, Τόκυο, Ιαπωνία), 1995 (Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα), 1998 (Millesgarden Museum, Στοκχόλμη), 2001 (Palazzo Vecchio, Φλωρεντία,) και 2006 (Δημοτική Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη).

Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα. Την ίδια χρονιά, ο Δήμος Χαλκιδέων του απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης. Η Ακαδημία τον διέγραψε αργότερα από την επετηρίδα της διότι μετά από ασθένεια έμεινε τυφλός.

Πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 2017, σε ηλικία 83 ετών. Τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

tvxs.gr

Wikipedia.gr