Μια μαγική βραδιά προσέφερε, σε όσους την παρακολούθησαν, η Εθνική Λυρική Σκηνή, χτες το βράδυ, με τον εμβληματικό Ερωτόκριτο του Κορνάρου με τη σύγχρονη μουσική γραφή του Δημήτρη Μαραμή και την σκηνοθετική ματιά του Κωνσταντίνου Ρήγου.
Οι συντελεστές άψογοι, καθήλωσαν το κοινό, ανεξαρτήτου ηλικίας, αποδεικνύοντας, από τη μια πλευρά, πως όταν ο δημιουργός σέβεται το κείμενο και το πνεύμα του ποιητή, οι καινοτομίες και τα μοντέρνα πράγματα που θα ενσωματώσει, δεν ενοχλούν, ίσα ίσα γίνονται "κτήμα" του και αυτό αποδεικνύεται στο χειροκρότημα!
Οι συντελεστές επικοινώνησαν με το κοινό, ακόμη κι όταν αυτό δεν είναι ιδιαίτερα εκπαιδευμένο στο να παρακολουθήσει όπερα!
Μα, για να γίνει ένα σύγχρονο, ελκυστικό μιούζικαλ, που συνεπαίρνει τα πιο νεανικά τμήματα των θεατών, χωρίς να «σκανδαλίζει» όσους μεγάλωσαν ακούγοντας με τη συνοδεία του λαούτου και της λύρας το εμβληματικό έπος της κρητικής αναγέννησης, θα πρέπει ο λόγος να είναι στιβαρός, με γιγάντια στηρίγματα, να αντέχει στο χρόνο και την εποχή, να ακούγεται σα να γράφτηκε τώρα, να συγκινεί και να συναρπάζει.
Και αυτό που φάνηκε, σε όλο του το μεγαλείο, είναι αυτό που κάνει αξεπέραστη την αξία και την ομορφιά του Ερωτόκριτου, δηλαδή ο ζωντανός του λόγος, ο ρούκουνας του αξεπέραστου κρητικού ιδιώματος, που για μας τους ντόπιους ακουμπά τις πιο ευαίσθητες χορδές μας!
Και κάτι για το κοινό... Ένας κόσμος που διψά για σπουδαίες παραστάσεις. Ένα κοινό που αρχίζει να εκπαιδεύεται στα απαιτητικά ακούσματα.
Που (όσοι τουλάχιστον βρέθηκαν και στη συναυλία της συμφωνικής ορχήστρας της ΕΡΤ) δείχνουν να μαθαίνουν και να γίνονται καλοί ακροατές, έτοιμοι να αγκαλιάσουν το δικό τους.... «Μέγαρο», σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι που ξεκινά!
Και μια παραφωνία: Πολλή η σκόνη μέσα στο χώρο... Ας έπιανε κάποιος το ξεσκονόπανο, διότι τα ...μεταξωτά βρακιά δεν πρέπει απαραίτητα να αναζητήσουν καθαριστήριο, μετά το τέλος κάθε παράστασης!
