Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών, οι οποίες περιλαμβάνουν τη μεταμόσχευση υγιών βλαστοκυττάρων αίματος, προσφέρουν την καλύτερη θεραπεία για πολλούς τύπους καρκίνων, διαταραχών αίματος και ανοσολογικών ασθενειών.
Παρ' όλο που κάθε χρόνο στις ΗΠΑ γίνονται 22.000 τέτοιες μεταμοσχεύσεις, πολλά παραμένουν ασαφή για το πώς λειτουργούν.
Σε μια νέα μελέτη των πανεπιστημίων USC και Stanford, τα ευρήματα της οποία δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Proceedings of the National Academy of the Sciences » και η οποία, διεξάγεται σε ποντίκια, οι ερευνητές προσπάθησαν να εμβαθύνουν στο μυστήριο των μεταμοσχεύσεων.
Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, τα μεταμοσχευμένα βλαστικά κύτταρα δεν συμπεριφέρονται «κανονικά» όπως σε ένα υγιές άτομο χωρίς μεταμόσχευση. Αντίθετα, η ακτινοβολία και η χημειοθεραπεία υψηλής δόσης που χρησιμοποιήθηκαν για να εξαλείψουν τα άρρωστα βλαστοκύτταρα πριν από τη μεταμόσχευση φαίνεται να προκαλούν «ακραία συμπεριφορά» στα νεοεκφυλισμένα κύτταρα.
Όπως ανέφεραν ο επικεφαλής ερευνητής και συγγραφέας Rong Lu, επίκουρος καθηγητής της Βιολογίας των Βλαστικών Κυττάρων και Αναγεννητικής Ιατρικής στο USC και ο συν-συγγραφέας της μελέτης Irving Weissman, διευθυντής του Ινστιτούτου Στάνφορντ για τη Βιολογία των Βλαστοκυττάρων και την Αναγεννητική Ιατρική, η έρευνα αυτή θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κατανόηση και βελτιστοποίηση των μεταμοσχεύσεων μυελού των οστών και σε ορισμένους τύπους γονιδιακής θεραπείας.
Σε μια σειρά πειραμάτων που έκαναν, οι επιστήμονες έμαθαν ότι όταν μεταμοσχευθεί σε ακτινοβολημένο ποντίκι, μόνο μια πολύ μικρή μειονότητα των βλαστοκυττάρων παράγουν αίμα και ανοσοκύτταρα, ενώ πολλά άλλα βλαστοκύτταρα γίνονται αδρανή και δεν κάνουν τίποτα.
Επιπλέον, όπως παρατήρησαν, μετά από την ακτινοβολία αυτή η χούφτα βλαστικών κυττάρων γίνονται μεροληπτικά παράγοντας μόνο ορισμένα είδη ανοσοκυττάρων. Ωστόσο, το συνολικό αίμα και το ανοσοποιητικό σύστημα, εξακολουθεί να τείνει να παραμένει ισορροπημένο.
Στα ποντίκια που δεν είχαν υποβληθεί σε ακτινοβολία, όλα τα βλαστοκύτταρα συνέβαλαν εξίσου στο αίμα και στο ανοσοποιητικό σύστημα, με εξαίρεση τα Τ κύτταρα, γεγονός που υποδηλώνει ότι το σχήμα προετοιμασίας που χρησιμοποιείται για να εξασφαλιστεί η επιτυχής μεταμόσχευση είναι η πηγή της μη φυσιολογικής συμπεριφοράς των κυττάρων.
