Κυριάκος Μητσοτάκης για το Πολυτεχνείο: «Κορυφαία στιγμή εθνικής ανάτασης, η μνήμη τροφοδοτεί την τιμή»

«Σχεδόν μισόν αιώνα από την πιο δυνατή πράξη αντίστασης κατά της δικτατορίας, η μνήμη τροφοδοτεί την τιμή. Γιατί η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν είναι μουσειακό έκθεμα, ούτε αντικείμενο σφετερισμού. Συναιρώντας τη συλλογική στράτευση για τη Δημοκρατία με τα στοιχήματα του μέλλοντός της, δεν εξαντλείται στην ανατροπή της τυραννίας. Αντίθετα, το αίτημα για «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» ταξιδεύει στην Ιστορία. Με το σύνθημα «Όλοι Ενωμένοι» να εμπνέει και τη σημερινή συγκυρία», αναφέρει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο μήνυμά του για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Κι επισημαίνει: «Όσα διεκδίκησαν το 1973 λαός και φοιτητές γίνονται τώρα βήματα προόδου. Σε μια πατρίδα δημοκρατική, θωρακισμένη και δυναμική. Που ξέρει να υπερβαίνει κρίσεις. Και με πολίτες που νιώθουν την Πολιτεία στο πλευρό τους. Να μειώνει φόρους και να ενισχύει το εισόδημά τους, υψώνοντας αναχώματα στη διεθνή ακρίβεια. Αλλά και να κρατά σταθερά το τιμόνι της ανάπτυξης, δημιουργώντας νέες δουλειές. Ώστε μερίδιο στον εθνικό πλούτο να έχουν όλοι οι Έλληνες, ιδίως οι πιο ευάλωτοι.

Πριν από 49 χρόνια η καλύτερη Παιδεία υπήρξε αιχμή του αντιδικτατορικού αγώνα. Σήμερα τα πανεπιστήμια και τα σχολεία μας υποδέχονται την ιστορική επέτειο με σύγχρονα προγράμματα σπουδών. Με ψηφιακά μαθήματα, διεθνείς συνεργασίες και εξωστρέφεια, που συνδέουν τις σπουδές με την επαγγελματική αποκατάσταση. Ενώ, πιο ώριμοι από ποτέ οι φοιτητές, αρνούνται την τυφλή βία και την παρανομία, επαναφέροντας τις ακαδημαϊκές ελευθερίες στους χώρους τους.

Το Πολυτεχνείο ήταν μια κορυφαία στιγμή εθνικής ανάτασης. Πολύ μεγάλη για να χωρέσει στις μικρές κομματικές σκοπιμότητες που ακολούθησαν. Γιατί εκείνες οι 3 πυκνές σε νόημα ημέρες, σάρωσαν σαν κύμα τις παλιές διχόνοιες. Θεμελιώνοντας τη νέα ενότητα πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η πληρέστερη δημοκρατία που έχει γνωρίσει η πατρίδα μας. Σαράντα εννέα χρόνια μετά, λοιπόν, κοινό μας χρέος είναι η προστασία και η εμβάθυνσή της. Θυμόμαστε, τιμούμε, προχωρούμε!».