Ανδρέας Παπανδρέου: Ο εγγονός του ανοίγει για πρώτη φορά το ιστορικό σπίτι της οικογένειας στο Καστρί

Στο ιστορικό σπίτι της οικογένειας Παπανδρέου στο Καστρί, μπήκε η κάμερα της εκπομπής «Super Κατερίνα». Όπως αναφέρθηκε στο σχετικό ρεπορτάζ, το σπίτι ήταν προίκα του Γεωργίου Παπανδρέου στην εγγονή του, Σοφία, η οποία είναι η ιδιοκτήτρια και σε αυτό ζει σήμερα ο ένας από τους δύο της γιους, Κωστής Κατσανέβας, ο οποίος και έδειξε τον χώρο. 

«Νομίζω ότι όταν μπαίνεις εδώ μέσα νιώθεις το ιστορικό βάρος στην ατμόσφαιρα. Έχει περάσει τόσος κόσμος από εδώ μέσα. Έχουμε περάσει όμορφα και οι προηγούμενες γενιές, αλλά και οι σημερινές. Το σπίτι χτίστηκε το 1930 και ήταν το εξοχικό του Γεωργίου Παπανδρέου», είπε μεταξύ άλλων.

«Εδώ έχουν γίνει διαγγέλματα, έχουν περάσει πάρα πολλά σημαντικά πρόσωπα, έχουν γίνει μεγάλες συζητήσεις. Είναι μεγάλη τιμή να ζω σε αυτό το σπίτι και να είμαι η συνέχεια αυτής της οικογένειας. Επειδή, όμως, είναι και η οικογένειά μου, νιώθω και μια κανονικότητα, όπως κάθε άλλος άνθρωπος», συνέχισε ο Κωστής Κατσανέβας, ο οποίος στη συνέχεια αφηγήθηκε μία άγνωστη ιστορία για τον Ανδρέα Παπανδρέου.

«Έχουν περάσει ηγετικές προσωπικότητες από εδώ, όπως ο Ούλωφ Πάλμε, η Ίντιρα Γκάντι. Μια ιστορία που μου αρέσει να λέω συχνά είναι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου στο τραπέζι που έτρωγαν συνήθως τόσο η οικογένεια, όσο και οι επίσημοι, σε ανεπίσημες στιγμές αλλά με υπουργούς κλπ. έφερνε τα εγγονάκια του και τους έβαζε κάτω από τραπέζι χωρίς να τους δουν οι υπουργοί και ήξερε ότι θα έδεναν τα παπούτσια των υπουργών. Και γελούσε μόνος του», αποκάλυψε ο Κωστής Κατσανέβας.  

«Είχα την τύχη και την ατυχία να μην έχω πολύ στη ζωή μου τον παππού μου, Ανδρέα Παπανδρέου. Ήταν μια εποχή που η οικογένεια είχε μια διάσπαση και περνούσαμε διάφορες δυσκολίες. Ήταν ελάχιστες στιγμές που είχα εγώ την ευκαιρία να κάτσω με τον παππού μου. Υπάρχουν κάποιες στιγμές, αλλά τις θυμάμαι περισσότερο σαν φωτογραφίες. Ο παππούς Ανδρέας για εμένα είναι ένας ήρωας των ιστοριών, ένα μυθιστόρημα. Ως μωρό είχα μεγαλύτερη αδυναμία στη γιαγιά μου, γιατί την έζησα», περιέγραψε, ακόμη, ο ίδιος.