Την διαβάζεις και δεν πιστεύεις στα μάτια σου! Ποια; Μα την ανακοίνωση των ΡΑΚ (Ριζοσπαστικών Αγωνιστικών Κινήσεων) των υπαλλήλων του ΕΦΚΑ, οι οποίες καλούν σε «προειδοποιητική» απεργία για τις 6 και 7 Απριλίου τους συναδέλφους τους στον Φορέα.
Γιατί; Μα γιατί ο κακός Χατζηδάκης, ο «άνθρωπος των ειδικών αποστολών του Κεφαλαίου» (sic) πάει χωρίς να τους ρωτήσει ο αθεόφοβος, και χαλάει την πιάτσα. Δηλαδή για να ακριβολογούμε, την ματζαδούρα τους, που λέμε στην Κρήτη! Διαβάζοντας την ανακοίνωσή τους, δεν μπορείς και να μη θέλεις, παρά να μεταφερθείς σε παλαιότερες δεκαετίες, τότε που απεργία σήμαινε στυγνός και απροκάλυπτος εκβιασμός κατά της Κοινωνίας, προς χάριν διατήρησης και υπεράσπισης καθαρά συντεχνιακών οφικίων που ίσταντο πάνω από κάθε αυτονόητο κανόνα δικαίου.
Αλλά για να μην τους αδικούμε τους ανθρώπους, οι ανακοινώσεις τους είναι μοναδικές, σχεδόν συλλεκτικές. Ξεχειλίζουν τόση επανάσταση και αγωνιστικές μπαταριές, που φτάνουν πάνω από τα Ουράλια όρη, και είμαι σίγουρος ότι κάνουν τις πατούσες του μουμιοποιημένου Βλαδίμηρου, να γαργαλιόνται τόσο, που θα τον αναστήσουν οσονούπω και πριν από το Λάζαρο.
Αλλά η αφίσα; Τι θαύμα σύλληψης και γραφιστικής! Φτυστές οι αφίσες των φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή της δεκαετίας του ‘80! Εκεί λοιπόν δεσπόζει με κεφαλαία γράμματα η γνωστή προστακτική του εναρκτήριου λακτίσματος προς το επαναστατικό «προτσές» της κοινωνίας που ονειρεύονται. Εκείνης που θέλει να δίνει τις συντάξεις των δικαιούχων μετά ...το θάνατο!
«Κάτω τα χέρια» λοιπόν προστάζουν οι εργατοπατέρες του ΕΦΚΑ, προφανώς απευθυνόμενοι προς την κυβέρνηση.Όπερ μπορεί να μεθερμηνευτεί ποικιλοτρόπως: Χατζηδάκη κάτω τα κουλά σου, από το ραχάτι της παλιάς τάξης πραγμάτων. Κάτω τα κουλά σου από την πολυετή ομηρία που κρατάμε τους συνταξιούχους, κάτω τα χέρια σου από λύσεις απόδοσης συντάξεων σε εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που βιώνουν ένα σύγχρονο εξπρές του μεσονυχτίου για να τους αποδοθούν.
Για να σοβαρευτούμε όμως. Οι συνδικαλιστές του ΕΦΚΑ, γραφικά απομεινάρια μιας άλλης εποχής του μουμιοποιημένου λόγου και πρακτικής, είναι οι καλύτεροι διαφημιστές του Κωστή Χατζηδάκη. Οι άνθρωποι στη συνδικαλιστική τους μαστούρα, όντας εκτός τόπου και χρόνου, ονειρεύονται φαντάσματα και επιδίδονται σε ένα γελοίο κυνήγι μαγισσών, θεωρώντας ότι το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης είναι περίπου κάτι σαν τα αμπελοχώραφά τους: Ένα περιφραγμένο άβατον, απαγορευτικό σε επιβεβλημένους τρόπους πολιτικής πρωτοβουλίας που θα λύσει προβλήματα που κατάντησαν να σχετίζονται με ωμή παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Οι συνδικαλιστοπατέρες είναι τα τελευταία αποκρουστικά απομεινάρια, ενός στρατού βολεμένων κηφήνων που χαρακτήριζε την ελληνική δημόσια διοίκηση με χαρακτηριστικά Σοβιετίας που πάντα πολεμούσαν το αυτονόητο, για να κρατήσουν εκβιαστικά την «ασυλία» και τα «κεκτημένα» τους. Χατζηδάκη κάτω λοιπόν τα κουλά σου από τα κεκτημένα μας. Μην πουλάς «την απονομή των συντάξεων στους ιδιώτες κερδοσκόπους» (sic). Μη, μας τους κύκλους τάρατε! Χατζηδάκη, εν τέλη ποιος είσαι εσύ, που θα τα βάλεις με το μαγαζί μας, με το κεκτημένο παρακράτος μας;
Κ. Μα.
