Όταν ήμασταν μικρά παιδιά στο σχολείο αυτό το Ομηρικό «μητρός τε και πατρός τε και των άλλων προγόνων…» μας έκανε να ανατριχιάζουμε! Μεγάλο πράμα βρε παιδί μου σκεφτόμασταν να δίνεις τη ζωή σου για την πατρίδα! Με τη γενικότερη έννοια βέβαια και σε οποιαδήποτε εκδοχή της. Πόσο μάλλον στη μικρότερη κλίμακά της, το Δήμο. Ξέρεις τι είναι να αφήνεις τα πάντα, σπίτι, οικογένεια, δουλειά και να θυσιάζεσαι για το καλό του τόπου; Και μάλιστα σε καιρούς χαλεπούς, γεμάτους στενωπούς και κακοτοπιές!
Ε λοιπόν, ακούστε τι μεγαλειώδεις αυτοθυσίες μαθαίνω ότι συμβαίνουν για τις «μικρές πατρίδες» εκεί στα ανατολικά, στο Δήμο Αγ. Νικολάου για τον οποίο εκπλησσόμαστε είναι αλήθεια πολλάκις και δεν μας αφήνει να πλήττουμε, τώρα και από άρτι νεοεκλεχθέντες δημοτικούς συμβούλους.
Ο κύριος (…ή η κυρία) λοιπόν δεν πρόλαβε να εκλεγεί στις πρόσφατες εκλογές του Μαΐου και σήκωσε τα μανίκια για το …καλό του τόπου! Έκανε λοιπόν αίτηση στις 13 Αυγούστου στη Τ. Υ. του Δήμου (πριν την ορκωμοσία της Δημοτικής Αρχής), για να απαγορευτεί η στάση και η στάθμευση σε όλο το μήκος πρόσοψης της πιλοτής της ιδιόκτητης πολυκατοικίας του (…ή της) μέσα στον κεντρικό αστικό ιστό της πόλης!
Έτσι λοιπόν το τμήμα Μελετών του Δήμου «απάντησε» σε ένα μήνα στον κύριο (…ή την κυρία) Δημοτικό Σύμβουλο ότι δεν έχει αντίρρηση να κάνει αυτά που ζητά, (…αι μεν χείραι Ισαύ η δε φωνή Ιακώβ) έτσι χωρίς να περάσει το θέμα από το Δημοτικό Συμβούλιο, την επιτροπή κυκλοφορίας του Δήμου ή τα λοιπά θεσμικά όργανα που προβλέπει ο ΔΚΚ. Ο κύριος λοιπόν (…ή η κυρία αυτή) εκτελεί και χρέη περιφρούρησης ισχύος της ρύθμισης της πολυκατοικίας όπου έχει και την επαγγελματική του (…ή της) έδρα: Κοιτάζει ποιο αυτοκίνητο θα παρκάρει πάνω στις κίτρινες διαγραμμίσεις και αμέσως παίρνει τηλέφωνο την τροχαία για τα δέοντα!
Μια λογική του παραλόγου. Παρακάμπτοντας ΔΚΚ, προσχήματα και λοιπά ψιλά γράμματα! Εκθέτοντας και τον δήμαρχο και τους συναδέλφους του. Το «νόμιμο» είναι και ηθικό λοιπόν!
