Ομόφωνα ένοχος κρίθηκε από το Δικαστήριο, λίγο μετά τις 15.00 το μεσημέρι, ο προπονητής από την Ιεράπετρα που κατηγορείται πως πριν από 18 χρόνια βίασε μια 14χρονη - τότε - αθλήτριά του.
Το Δικαστήριο απέρριψε ομόφωνα την αναγνώριση ελαφρυντικών, ενώ στο Δικαστικό Μέγαρο βρίσκονται ακόμη διαδηλωτές που από νωρίς έδωσαν το "παρών" με πανό, ενώ επιβλέπουν και ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.
Ο εισαγγελέας έδρας κ. Ζαχαρίας Κοκκινάκης, στην πρότασή του για την ποινή, τόνισε με έμφαση τις επιβαρυντικές περιστάσεις, υπό τις οποίες τελέστηκε ο βιασμός, αλλά και στις καταστροφικές συνέπειες που είχε στη ζωή του θύματος.
«Ήταν ένας άνδρας γύρω στα 40 και ένα παιδί γύρω στα 13. Εκμεταλλεύτηκε την εμπιστοσύνη των γονιών και του παιδιού. Ήταν ένας προμελετημενος βιασμός. Βεβαίως κάθε ποινή έχει συνέπειες για τον κατηγορούμενο, αλλά όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να προστατεύεται και το θύμα. Η διαδικασία της δίκαιης δίκης αφορά όλους». Ο εισαγγελικός λειτουργός πρότεινε να επιβληθεί στον κατηγορούμενο ποινή κάθειρξης 9 ετών, ενώ το Δικαστήριο απεφάνθη και επέβαλε στον κατηγορούμενο ποινή κάθειρξης 8 ετών.
Πριν την ανακοίνωση, η διμοιρία μπήκε στην αίθουσα υπό το φόβο έντασης, καθώς από τη μία πλευρά βρισκόταν η κοπέλα, συγγενικά της πρόσωπα και νεαροί διαδηλωτές, κι από την άλλη συγγενείς του κατηγορουμένου.
Στο άκουσμα της απόφασης οι συγγενείς του προπονητή στράφηκαν προς την κοπέλα, λέγοντάς της "ένα χειροκρότημα!", ατάκα που προκάλεσε ένταση από την πλευρά των διαδηλωτών.Την ίδια ώρα κατέρρεε η μητέρα του καταδικασθέντος, λέγοντας πως με ψέματα οδηγείται στη φυλακή ο γιος της.
Σε δήλωσή του, ο συνήγορος πολιτικής αγωγής Μανόλης Καλαϊτζάκης ανέφερε τα εξής:
Η Δικαιοσύνη προστατεύει το κύρος της, μέσα από τις αποφάσεις της. Και η σημερινή απόφαση έρχεται να ενισχύσει αφενός την πίστη μας στην ελληνική Δικαιοσύνη κι αφετέρου την πεποίθησή μας ότι στην Ελλάδα έχουμε άξιους δικαστές.
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι "η σιωπή δεν είναι χρυσός αλλά συνενοχή!" Δυστυχώς, οι δράστες αυτών των ειδεχθών αδικημάτων, ποντάρουν πάντα στη σιωπή των θυμάτων τους, που ενισχύεται από τη σιωπή του κοινωνικού περίγυρου.
Ειδικά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, παρακολουθήσαμε πώς ένα πολυπλόκαμο σύστημα, με άκρες στην εκπαίδευση, στον αθλητισμό και στην πολιτική, είχε υψώσει όλα αυτά τα χρόνια ένα τείχος προστασίας γύρω από τον δράστη, που του παρείχε την ψευδαίσθηση ότι είναι άτρωτος.
Αυτό το τείχος κατάφερε να το σπάσει η υψωμένη φωνή του θύματος, πριν λίγα χρόνια στον αέρα μιας ραδιοφωνικής εκπομπής, που απέδειξε σε όλους μας ότι κάποιοι μας φαίνονται άτρωτοι, μονάχα όσο εμείς παραμένουμε σιωπηλοί.
