Πόσοι θα την προσυπέγραφαν;

του Δημήτρη Καρατζάνη

Έτοιμη καθ όλα είναι η κυβέρνηση να εξορμήσει με τους κορυφαίους υπουργούς της ,''ανα τας οδούς και  τας ρύμας'' της Ελληνικής επαρχίας το Σαββατοκύριακο, προκειμένου να καταστήσει  κοινωνούς,του διετούς έργου της, τους τυχόν ανενημέρωτους πολίτες .

 Αυτή δηλαδή την... κοσμογονία που βλέπομε γύρω μας, με γυμνό πλέον μάτι ,και που, περιλαμβάνει όλους τους τομείς της κυβερνητικής δράσης. Από την οικονομία, που σφύζει από ζωντάνια-δεν προλαβαίνομε πια να εγκρίνομε τις άδειες για επενδύσεις- μέχρι την υγεία,την παιδεία , τη διαφάνεια κλπ, που δρέπουν  κάθε τοσο,διακρίσεις διεθνώς.

Ειδικότερα για την τελευταία, που βρισκόταν ανάμεσα στις κορυφαίες προτεραιότητες της κυβέρνησης ,είχαμε την... ικανοποίηση να την δούμε -χάρη ,προφανώς,  στα... καινοτόμα μέτρα που ελήφθησαν- να ''φιγουράρει'' σε  πρόσφατη διεθνή  κατάταξη  , μερικές  θέσεις πιο κάτω, ακόμα και από τους... Παπούα.

Η κυβέρνηση λοιπόν έχει κάθε δίκιο να πανηγυρίζει, για τα ''επιτεύγματα'' της και μάλιστα ,ακόμα πιο πολύ, από προχθες το βράδυ, που έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα του Eurogroup από τις Βρυξέλες. Εκεί όπου, για μια ακόμα φορά -όπως τότε στο Ταλίν με το Βαρουφάκη - βρεθήκαμε με την πλάτη  στον τοίχο και με  απέναντι  μας, όλους τους υπουργούς οικονομικών της Ευρωζώνης , μήτε του φίλου μας Σαπέν, αυτή τη φορά, εξαιρουμένου.
Θα αντιλήφθηκε -ελπίζουμε- από χθες το βράδυ ο πρωθυπουργός, πως τα ''τσαλιμάκια'' και τα ''τερτίπια'' τού ''άλλα μέσα, άλλα εξω'' , έφθασαν στο τέλος τους .

Ότι ''ήγγικεν'' η ώρα της αλήθειας .Και, ή θα πιεί το πικρό ποτήρι  ''μέχρι τρυγός'' ή θα πρέπει να αφήσει το τιμόνι στον επόμενο .

Σε κείνον, που θα χει τα ''κότσια','  να λέει τα σύκα -σύκα και τη σκάφη -σκάφη και εδώ και έξω. Σε κείνον ή εκείνους  που διαθέτουν την επάρκεια ,την ικανότητα  και την αποφασιστικότητα να ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ .Σε κείνους, τέλος, που δεν θα ''κουτρουβαλούν''  το ντενεκάκι  κλωτσώντας το ''''dοwn the road' και περιμένοντας το ''θαύμα ,την ώρα που βυθίζεται η χώρα.

Τον Αύγουστο του 1922 ,ελάχιστες δηλαδή μέρες μετά την κατάρρευση του Μικρασιατικού Μετώπου,  η Αθηναική εφημερίδα ''Πολιτεία'',από τις εγκυρότερες της εποχής, σε ένα της άρθρο για την κρισιμότητα της κατάστασης και την ανυπαρξία κυβέρνησης  επεσήμαινε:

''Έχομεν αμεσωτάτην ανάγκη μιας κυβερνήσεως. Μιας κυβερνήσεως αποφασισμένης να κινήσει απάσας τας εθνικάς δυνάμεις προς εξασφάλισην της υπάρξεως μας ως κράτους...''΄
Μιας τέτοιας κυβερνήσεως έχομε ανάγκη σήμερα, αφού η παρούσα απέδειξε ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ -το αναγνωρίζουν όλοι, όσοι δεν φορούν Συριζαίικες παρωπίδες- και αφού είναι προφανής η αδυναμία της βουλής, να δώσει νέο, αξιόπιστο κυβερνητικό  σχήμα. Όποιος δεν  αντιλαμβάνεται αυτήν την αναγκαιότητα  ή  θεωρεί ότι η κατάσταση της χώρας  δεν είναι σε τόσο κρίσιμο σημείο, όπως τότε , φοβούμαστε, ότι δεν διαπράττει μόνο ένα τεράστιο λάθος, αλλά έχει πλήρη άγνοια κινδύνου

Γιατί,η χώρα σήμερα, δεν βρίσκεται μόνο μπροστά στον κίνδυνο της αποπομπής της από  το φυσικό της χώρο, την Ευρωπαική ''οικογένεια'', της οποίας έγινε μέλος με  θυσίες και χάρη στη διορατικότητα , την οξύνεια,  και το κύρος χαρισματικών  ηγετών, αλλά  και σε έναν άλλο κίνδυνο ,εξίσου σοβαρό .  Να βρεθεί μόνη της απέναντι στην επιθετικότητα  ενός απρόβλεπτου, αδίστακτου και επιθετικού νεοσουλτάνου σε ένα περιβάλλον έντονης αστάθειας  και εκτεθειμένη στην πλημμυρίδα  εκατοντάδων χιλιάδων  δυστυχισμένων μεταναστών, τη στρόφιγγα των οποίων ελέγχει  απολύτως εκείνος.

Η κυβέρνηση λοιπόν ,αν διέθετε ''κόκκο'' ευθύνης απέναντι στους πολίτες, θα πρεπε, αντί για τους πανηγυρισμούς και τα θριαμβικά ''non papers' για την -χάμαι θωρώ και λέω το- επέτειο,  να βρισκόταν ήδη σε πυρετώδεις διαβουλεύσεις  και καθολικό συναγερμό, για να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, στο οποίο την οδήγησε με τα λάθη  της .Ένα αδιέξοδο, που τείνει να  εξελίχθεί  σε επανάληψη του δράματος, που ζήσαμε το προπερασμένο Καλοκαίρι .

Αυτή η κατάσταση όμως ,εκτός από την κυβέρνηση ,  πρέπει   να απασχολήσει  σοβαρά  και τους  βουλευτές που της παρέχουν στήριξη. Γιατί  η  ευθύνη  τους ,για ότι επακολουθήσει ,δεν θα είναι μικρότερη. Γι αυτό και κρίναμε σκόπιμο  με την ευκαιρία, να παραθέσομε   μια  επιστολή βουλευτή,  που γράφτηκα 95 χρόνια πριν(12 Σεπτεμβρίου 1922), σε μια εξίσου δύσκολη περίοδο για τη χώρα. Μια επιστολή του  τότε κυβερνητικό βουλευτή του νομού Σερρών Αντώνη Χρηστομάνου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ''Εμπρός''Εκεί λοιπον,,μεταξύ αλλων.γράφει  ο βουλευτής:

''...Εξηπλώθη ήδη νεκρά και κατηρειπωμένη η Ελληνίς Μικρά Ασία. Κινδυνεύει ήδη τον έσχατον κίνδυνον η Θράκη και όμως οι αδιάλλακτοι ,προ της ψυχορραγούσης  Πατρίδος  προβάλλουν τα άτομα και τα συμφέροντα των. Αλίμονον! Τι θα γίνουν τα άτομα σας και τα συμφέροντα σας, όταν δεν θα υπάρχει Πατρίς ή όταν έστω αύτη είναι ανίκανος να υπερασπίσει εαυτήν, εκτεθειμένη βορά των εχθρών της; Αδιάλλακτοι ! Οιοιδήποτε και αν είσθε και εις οιονδήποτε κομματικόν στρατόπεδον και αν ευρίσκεσθε, αναστείλατε, έστω προσωρινώς , τα πάθη σας και παραμερίσατε διά να προχωρήσουν ανεπηρέαστοι εκείνοι, οι οποίοι εχουν ως σύνθημα :''εις οιωνός άριστος,αμύνεσθαι περί Πάτρις''. Αλλως είσθε ένοχοι εσχάτης προδοσίας''

Ποσοι ,άραγε, από τους εκπροσώπους του Έθνους σήμερα, θα προσυπέγραφαν την επιστολή Χριστομάνου;