ΑΠΟΨΕΙΣ
Κρίνοντας το εκλογικό αποτέλεσμα
Κάθε καλόπιστος πολίτης οφείλει να ευχηθεί επιτυχία στο έργο της νέας κυβέρνησης και αντιστρόφως επιτυχία στην αποστολή της αντιπολίτευσης
Του Πέτρου Μηλιαράκη*
ΚΑΘΕ καλόπιστος πολίτης δεν μπορεί παρά να δεχθεί εκ προοιμίου τα εξής δεδομένα:
α) Την καθαρή νίκη της Ν.Δ. και του Κυριάκου Μητσοτάκη που τον ισχυροποιεί στην πολιτική ζωή της χώρας, χωρίς όμως να τον καθιστά παντοδύναμο –όπως παρακάτω (προς αποφυγή παρεξηγήσεων) διευκρινίζεται.
β) Την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στο χώρο της Kεντροαριστεράς.
γ) Την ακύρωση του μορφώματος της Χρυσής Αυγής από το εκλογικό σώμα
δ) Την «αιφνιδιαστική» επιστροφή στην κεντρική πολιτική ζωή της χώρας του Γιάνη Βαρουφάκη και του ΜεΡΑ25 και
ε) Τον πολιτικό πολιτισμό με τον οποίο η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία, με απόλυτο σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία, επέδειξε κατά τις διαδικασίες μεταβίβασης της εξουσίας (ορθότερα του κυβερνητικού έργου), από το ΣΥΡΙΖΑ στη Ν.Δ.
• Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Η πρώτη προσέγγιση στα προαναφερόμενα είναι ότι ο νέος Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα πρέπει να εκλάβει, ενόψει του περιγράμματος του κράτους των κανόνων δικαίου και των εξ αυτών δεσμεύσεων της χώρας που προσδιορίζουν τα όρια της εξουσίας του ως Πρωθυπουργού, ότι μπορεί να είναι παντοδύναμος. Ασφαλώς κάθε καλόπιστος πολίτης οφείλει να ευχηθεί επιτυχία στο έργο της νέας κυβέρνησης και αντιστρόφως επιτυχία στην αποστολή της αντιπολίτευσης και ιδιαιτέρως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, με αντικειμενικό σκοπό την εξυπηρέτηση του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος. Ωστόσο, όμως, στα πλαίσια των ευρωπαϊκών Θεσμών, των κανόνων της δημοσιονομικής πειθαρχίας και κυρίως των προνοιών του ευρωσυστήματος, επουδενί σημαίνει ότι αυτοδύναμος κυβερνητικά Πρωθυπουργός, ασκεί και αυτοδύναμη πολιτική, όπως παρακάτω επιγραμματικώς αναφέρεται.
• Η ΝΕΑ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει την πλειοψηφία του Κοινοβουλίου και συνεπώς μπορεί να ασκεί πολιτική χωρίς να προσφεύγει στην αναγκαία συναντίληψη-συναπόφαση κυβερνητικού εταίρου. Η συγκεκριμένη όμως πλειοψηφία που διαθέτει στο Κοινοβούλιο ο νέος Πρωθυπουργός λειτουργεί πιεστικώς προς το μέρος του, καθόσον δεν αφήνει περιθώρια δικαιολογιών ως προς την τήρηση των προεκλογικών επαγγελιών του. Και τούτο γιατί το εκλογικό σώμα, κατ’ απαίτηση μάλιστα του ίδιου, του έδωσε τη δυνατότητα με αυτοδυναμία να ασκήσει τις πολιτικές του. Πολιτικές των οποίων τα όρια ασφαλώς γνώριζε και γνωρίζει. Περαιτέρω:
Από την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος προκύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικώς ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να «έχασαν», αλλά κατ’ουσίαν δεν ηττήθηκαν! Η αξιωματική αντιπολίτευση διαθέτει σημαντικότατη αριθμητική παρουσία στο Κοινοβούλιο και έμπειρους πολιτικούς. Συνεπώς Αλέξης Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ αφορούν ισχυρότατο Θεσμικό αντίβαρο στις κυβερνητικές επιλογές και πρακτικές.
Ως προς το ΚΙΝΑΛ, πράγματι (εκ προοιμίου) είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει προσέγγιση της τακτικής που θα ακολουθήσει. Ασφαλώς θα επιδιώξει οιονεί «διμέτωπο» και ως προς το ΣΥΡΙΖΑ και ως προς τη Ν.Δ. Θα αντιμετωπίσει όμως τεράστιο πρόβλημα στην εν γένει αντιπολιτευτική τακτική του το ΚΙΝΑΛ (καθώς και στην περαιτέρω επιρροή του στα πολιτικά πράγματα) από τα κατά πόσον η διεύρυνση προς την Κεντροαριστερά που θα επιχειρήσει προσωπικώς ο Αλέξης Τσίπρας, θα το υποχρεώσει σε ιδιότυπους τακτικισμούς για την κομματική και πολιτική του επιβίωση.
• ΤΟ «ΚΟΜΜΑ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΥ»
Τα μικρότερα κόμματα του Κοινοβουλίου είναι πρωτοεισερχόμενα. Αναφέρομαι αρχικώς στο «κόμμα Βελόπουλου». Επιλέγω δε την ονομασία αυτή έχοντας δικαίωμα ως πολίτης και μόνο με βάση την αισθητική του ψηφοδελτίου του. Εάν δεν με απάτησε η επισκόπηση του πακέτου των ψηφοδελτίων που μου έδωσε η δικαστική αντιπρόσωπος στο εκλογικό τμήμα όπου άσκησα το εκλογικό μου δικαίωμα, το κόμμα στο οποίο ηγείται ο Κυριάκος Βελόπουλος, θα πρέπει να είχε και τη φωτογραφία του. Απ’ αυτό και μόνον αποδεικνύεται «πώς» αντιλαμβάνεται ο συγκεκριμένος αρχηγός του συγκεκριμένου κόμματος τη λειτουργία ενός κομματικού σχηματισμού στα πλαίσια της δημοκρατίας μας, αλλά και σε «ποιούς» πολίτες απευθύνεται. Τα σχόλια περιττεύουν…
• ΤΟ «ΜεΡΑ25»
Ιδιαίτερη όμως αναφορά θα πρέπει να γίνει στην παρουσία του Γιάνη Βαρουφάκη και του ΜεΡΑ25 στα πολιτικά πράγματα της χώρας, ειδικώς από το Μάϊο 2019 και μετά. Αξιοσημείωτα δε είναι τα εξής:
Ελάχιστο χρόνο πριν τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι δημοσκόποι κατ’ ουσίαν έθεταν στο «περιθώριο» τον Γιάνη Βαρουφάκη και το ΜεΡΑ25, για να αποδειχθεί όμως ότι: εάν στο σύνολο του εκλογικού σώματος μόνο 49 πολίτες ψήφιζαν υπέρ του συγκεκριμένου ψηφοδελτίου, τότε το ΜεΡΑ25 θα είχε εκπροσωπηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τη Σοφία Σακοράφα. Η εν συνεχεία είσοδος του ΜεΡΑ25 στη Βουλή (έστω και με 9 βουλευτές) δημιουργεί εξαιρετικό ενδιαφέρον για τη συνολική αντιπαράθεση στις εργασίες του Κοινοβουλίου, ενώ η περαιτέρω συγκρότηση του συγκεκριμένου φορέα θα αποτελέσει αντικείμενο που θα απασχολήσει ιδιαιτέρως όχι μόνο την κοινή γνώμη, αλλά και τις λοιπές πολιτικές δυνάμεις. Και τούτο γιατί προσωπικώς ο Γιάνης Βαρουφάκης απέδειξε ότι μπορεί να επανέλθει, στην κεντρική πολιτική σκηνή με ηχηρό μάλιστα τρόπο και σοβαρές δυνατότητες παρέμβασης στα εν γένει πολιτικά πράγματα.
ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ;
Ίσως αιφνιδιάζεται ο αναγνώστης όταν διατυπώνεται η άποψη πως δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πανίσχυρος και μάλιστα παρά το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, των ευρωεκλογών και των τοπικών και περιφερειακών εκλογών. Και τούτο γιατί, ανεξαρτήτως του πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος και της διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 82 του Συντάγματος, για κάθε Έλληνα Πρωθυπουργό ισχύουν τα εξής που υπερβαίνουν την κυβερνητική και πρωθυπουργική βούληση:
α) το περίπλοκο σύστημα λήψης αποφάσεων των Ενωσιακών Οργάνων, που καταλήγει στην έγκριση των εθνικών κυβερνήσεων, β) η διαδικασία Θεσμών και λειτουργιών, ακόμη και ατύπων (π.χ. Eurogroup), και γ) τα όρια αντοχών της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, στην απαίτηση εξασφάλισης πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,5%.
Οι τρεις προαναφερόμενοι παράμετροι καθορίζουν και τα όρια παντοδυναμίας του Έλληνα Πρωθυπουργού, έστω και αυτοδύναμου εντός του ελληνικού Κοινοβουλίου.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
«στα πλαίσια των ευρωπαϊκών Θεσμών, των κανόνων της δημοσιονομικής πειθαρχίας και κυρίως των προνοιών του ευρωσυστήματος, επουδενί σημαίνει ότι αυτοδύναμος κυβερνητικά Πρωθυπουργός, ασκεί και αυτοδύναμη πολιτική»
———————————————
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).