Τι συμβαίνει όταν περπατάμε και στέλνουμε μηνύματα στο κινητό;

Αν ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που στέλνουν μηνύματα στο κινητό τους ακόμα κι όταν περπατάνε στο δρόμο, ξανασκεφθείτε το.

Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι αυτό μπορεί να είναι πολύ πιο ριψοκίνδυνο απ’ όσο νομίζετε, διότι οι δυνητικοί κίνδυνοι δεν αρχίζουν ούτε τελειώνουν με την απόσπαση της προσοχής σας.

«Σχεδόν οι οκτώ στους δέκα ανθρώπους γύρω μας, είτε είναι νέοι είτε μεσήλικες, περπατούν με σκυμμένο το κεφάλι γιατί κάτι γράφουν στο κινητό τους. Αναρωτήθηκα πόσο ασφαλές είναι αυτό και τι είδους κινδύνους κρύβει», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Matthew Brodie, λέκτορας Βιοϊατρικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας, στην Αυστραλία.

Την απάντηση θέλησε να βρει μέσω μελέτης, στην οποία συμφώνησαν να συμμετάσχουν 50 νεαροί, υγιείς φοιτητές του πανεπιστημίου. Η ηλικία τους κυμαινόταν από 20 έως 24 ετών. Οι 22 από αυτούς ήταν κορίτσια. Άλλοι από αυτούς είχαν φυσιολογικό βάρος και άλλοι ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.

Τα ευρήματα

Οι ερευνητές ζήτησαν από τους εθελοντές τους να στέλνουν μηνύματα στο κινητό τους, υπό διάφορες συνθήκες. Μία φορά έπρεπε να το κάνουν ενώ κάθονταν και μία άλλη όταν περπατούσαν σε ίδιο έδαφος.

Κάποια άλλη φορά έπρεπε να στέλνουν sms ενώ περπατούσαν σε ολισθηρό πεζοδρόμιο. Και μία ακόμα φορά έστελναν μηνύματα, ενώ περπατούσαν σε ένα ειδικό διαμορφωμένο πεζοδρόμιο, στο οποίο μερικές πλάκες ήταν ασταθείς.

Το μήνυμα που έστελναν ήταν πάντοτε το ίδιο (τους το είχαν υπαγορεύσει οι ερευνητές). Καθ’ όλη τη διάρκεια της βάδισης, φορούσαν φορητές συσκευές καταγραφής των κινήσεών τους. Η απόσταση που έπρεπε να βαδίζουν ήταν 10 μέτρα. Ήταν στρωμένη με ξύλινα πλακίδια, διαστάσεων 50Χ50 εκατοστά.

Τα ευρήματα δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Heliyon. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, η χρήση του κινητού διατάρασσε σημαντικά την ισορροπία των νεαρών. Επηρέαζε επίσης αρνητικά τη σταθερότητα του βηματισμού τους και την αρμονία του.

Εκείνη που μειωνόταν περισσότερο ήταν η ανάκτηση της ισορροπίας τους όταν γλιστρούσαν στο ολισθηρό πεζοδρόμιο. Στις περιπτώσεις αυτές η ταλάντωση του κορμού τους ήταν πολύ μεγάλη, καθώς προσπαθούσαν να συγκρατηθούν και να μην πέσουν.

Επιπλέον, ο βηματισμός τους γινόταν ασταθής, αφού στην πραγματικότητα περπατούσαν αφηρημένα. Και όσο περισσότεροι κίνδυνοι υπήρχαν στη διαδρομή τους (π.χ. ασταθείς πλάκες, ολισθηρότητα) τόσο πιο πολλά λάθη έκαναν στα μηνύματά τους.

Αυξημένος κίνδυνος πτώσεως

Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι τα μηνύματα στη διάρκεια της βάδισης μπορεί να ανταγωνίζονται με τις κινητικές δεξιότητες, σημειώνουν οι ερευνητές στο άρθρο τους. Επεμβαίνουν επίσης στην ικανότητα αξιολόγησης των κινδύνων και στους μηχανισμούς ελέγχου της ισορροπίας.

Όλ’ αυτά μαζί ανοίγουν τον δρόμο στα ατυχήματα, όπως οι πτώσεις, ακόμα και αν κάποιος είναι νέος, υγιής και με καλή φυσική κατάσταση.

Επομένως, οι πεζοί πρέπει να αποθαρρύνονται να στέλνουν μηνύματα ενόσω βαδίζουν, διότι απειλείται η σωματική ακεραιότητά τους, τονίζουν.