Τι αλλάζει στα συσκευασμένα τρόφιμα και ποτά

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΟΥ, η αυξημένη κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων - με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, ζάχαρη και λιπαρά - αποτελεί βασικό παράγοντα της παγκόσμιας κρίσης παχυσαρκίας, που συνδέεται με περίπου οκτώ εκατομμύρια πρόωρους θανάτους ετησίως λόγω σχετικών προβλημάτων υγείας.

Ένα προσχέδιο κατευθυντήριων γραμμών που δημοσίευσε ο ΠΟΥ ζητά να έχουν τα συσκευασμένα τρόφιμα και ποτά ευανάγνωστες διατροφικές πληροφορίες στο μπροστινό μέρος των προϊόντων, ώστε να βοηθούν τους καταναλωτές να κάνουν πιο υγιεινές επιλογές.

Παρότι μόνο 43 κράτη μέλη του ΠΟΥ έχουν οποιοδήποτε είδος επισήμανσης στην μπροστινή πλευρά της συσκευασίας - είτε υποχρεωτική είτε εθελοντική - τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ετικέτες μπορούν να επηρεάσουν την αγοραστική συμπεριφορά.

Ο ΠΟΥ ξεκίνησε το 2019 τις εργασίες του για ένα νέο σχέδιο κατευθυντήριων γραμμών, προκειμένου να «να υποστηρίξει τους καταναλωτές στη λήψη πιο υγιεινών αποφάσεων που σχετίζονται με τα τρόφιμα»

Μια δημόσια διαβούλευση ολοκληρώθηκε στις 11 Οκτωβρίου και η οριστικοποιημένη έκδοση θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2025.

Ο ΠΟΥ συστήνει στις κυβερνήσεις να εφαρμόσουν «ερμηνευτικές» ετικέτες που περιλαμβάνουν διατροφικές πληροφορίες και κάποια εξήγηση για το τι σημαίνει αυτό σχετικά με την ποιότητα ενός προϊόντος.

Ένα παράδειγμα είναι το NutriScore, που αναπτύχθηκε στη Γαλλία και χρησιμοποιείται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, το οποίο κατατάσσει τα τρόφιμα από το Α (πράσινο, που περιέχει βασικά θρεπτικά συστατικά) έως το Ε (κόκκινο, που περιέχει υψηλά επίπεδα πρόσθετων αλάτων, σακχάρων, λιπών ή θερμίδων).

Σημειώνεται πως ενώ η διατροφική επισήμανση κατέστη υποχρεωτική στην Ευρώπη το 2016, λαμβάνει τη μορφή πίνακα αριθμητικών στοιχείων, ο οποίος είναι υπερβολικά περίπλοκος και συχνά παρανοείται από τους περισσότερους καταναλωτές. Άλλες μορφές διατροφικής επισήμανσης επιτρέπονται, αλλά μόνο σε προαιρετική βάση.

Εναπόκειται στα επιμέρους κράτη μέλη να τα καθορίσουν, γεγονός που εμποδίζει οποιαδήποτε τυποποίηση των σχετικών πληροφοριών. Η κατάσταση αυτή δεν επιτρέπει στους καταναλωτές να κάνουν συνειδητές και ενημερωμένες επιλογές τροφίμων και δεν ενθαρρύνει τους παρασκευαστές να αναλάβουν πραγματική δέσμευση για διαφάνεια ή βελτίωση των προϊόντων.