Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου είναι μια κοινή διαταραχή του εντέρου, που χαρακτηρίζεται από εναλλαγές στη λειτουργία του εντέρου (διάρροια και δυσκοιλιότητα) με χαρακτηριστικά συμπτώματα την κοιλιακή δυσφορία και το φούσκωμα.
Λόγω έλλειψης οριστικής θεραπείας, η αντιμετώπιση εστιάζει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Μελέτη με επικεφαλής επιστήμονες από τη Σχολή Κινέζικης Ιατρικής του Πανεπιστημίου Baptist στο Χονγκ Κονγκ έδειξε για πρώτη φορά ότι το βακτήριο Ruminococcus gnavus που διαβιεί στο έντερο αποτελεί κυρίαρχο παράγοντα ενεργοποίησης του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου.
Προηγούμενη έρευνα είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η αυξημένη παραγωγή σεροτονίνης, ενός βασικού νευροδιαβιβαστή που εμπλέκεται στη ρύθμιση της κινητικότητας του εντέρου, συμβάλλει στα γαστρεντερικά συμπτώματα.
Έχει επίσης αποδειχθεί ότι η μικροχλωρίδα του εντέρου συμμετέχει στη ρύθμιση των επιπέδων σεροτονίνης. Ωστόσο, τα βακτήρια και ο μοριακός μηχανισμός με τον οποίο η μικροχλωρίδα του εντέρου ρυθμίζει την παραγωγή σεροτονίνης παραμένουν ασαφή.
Αναζητώντας μια πιο αποτελεσματική θεραπεία για τη φάση της διάρροιας που χαρακτηρίζει το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, οι ερευνητές με επικεφαλής τον Bian Zhaoxiang, εξέτασε χιλιάδες συστατικά τροφίμων, καθώς και τα προϊόντα διάσπασής τους στα δείγματα κοπράνων 290 ασθενών με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Διαπίστωσαν ότι δύο ουσίες που παράγονται από το βακτήριο Ruminococcus gnavus, η φαιναιθυλαμίνη και η τρυπταμίνη, περιέχονταν σε υψηλά επίπεδα στα κόπρανα των ασθενών με το σύνδρομο.
Πρόκειται για αλκαλοειδή που παράγονται από τη μικροβιακή πέψη των διαιτητικών πρωτεϊνών και σχετίζονται με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων διάρροιας. Οι μελετητές διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια που είχαν τραφεί με φαιναιθυλαμίνη ή τρυπταμίνη παρουσίασαν αυξημένο αριθμό κενώσεων.
Περισσότερα στο onmed.gr
