Μετάλλαξη Δέλτα: Οι παράμετροι που οδήγησαν στην κυριαρχία της

H απειλή της μετάλλαξης Δέλτα επεκτείνεται και «σκεπάζει» ολοένα και περισσότερες χώρες παγκοσμίως, με τη μεταδοτικότητα να αποτελεί μία από τις βασικές παραμέτρους κυριαρχίας της. Ωστόσο, οι επιστήμονες τονίζουν ότι η γρήγορη εξάπλωση δεν εξηγεί από μόνη της την επικράτηση της.

Όπως επισημαίνεται, οι «επιτυχημένες» μεταλλάξεις έχουν συχνά ένα βιολογικό «πλεονέκτημα» που τις βοηθά να εξαπλωθούν πιο εύκολα μεταξύ του πληθυσμού. Αυτές οι μεταλλάξεις δια μέσω της φυσικής επιλογής διασφαλίζουν τον ανταγωνισμό και την τελική επικράτηση έναντι των λιγότερο μεταδοτικών στελεχών του ιού.

Σύμφωνα με Βρετανούς επιστήμονες, η μετάλλαξη Δέλτα μπορεί να έχει μια ακόμη πιο περίπλοκη σχέση με τους ανθρώπους από εκείνες που προηγήθηκαν, όπως η Άλφα ή βρετανική μετάλλαξη. Ωστόσο, στον δημόσιο διάλογο έχει τεθεί το ενδεχόμενο η τόσο γρήγορη κυριαρχία της Δέλτα να οφείλεται και σε μία σειρά πολιτικών αποφάσεων, ειδικότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι τρεις …επιλογές

Στο επιστημονικό κομμάτι, η φυσική επιλογή συμβαίνει όταν ένας τύπος οργανισμού ανταγωνίζεται τον άλλο, οδηγώντας με την πάροδο του χρόνου, στην επιτυχία του ενός και τον αφανισμό του άλλου. Ένα παράδειγμα μπορεί να είναι όταν ένα τσιτάχ, ελαφρώς γρηγορότερο από ένα άλλο, να ξεπερνά διαρκώς τον αντίπαλό του και να πιάνει το θήραμα, καταφέρνοντας να επιβιώσει και να αναπαραχθεί. Το πιο αργό τσιτάχ δεν θα έχει καμία τύχη. Μπορεί είτε να μην βρει αρκετή τροφή για να επιβιώσει ή να μην μπορεί να προσελκύσει έναν σύντροφο – και οι δύο παράγοντες θα εμπόδιζαν την επιτυχή αναπαραγωγή του.

Από την άλλη πλευρά η τεχνητή επιλογή, είναι ένα υποσύνολο της φυσικής επιλογής. Περιλαμβάνει ένα άτομο που επιλέγει σκόπιμα ποιοι οργανισμοί επιβιώνουν και πολλαπλασιάζονται.

Τέλος, μία λιγότερο γνωστή δύναμη, που ονομάζεται ασυνείδητη επιλογή, είναι όταν οι ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις με το περιβάλλον έχουν τυχαία εξελικτικά αποτελέσματα. Ένα παράδειγμα αποτελεί η αντοχή στα αντιβιοτικά, όπου τα βακτήρια εξελίσσονται στην άμυνα ενάντια στα σύγχρονα φάρμακα. Καθώς συνεχίζουμε να συνταγογραφούμε αντιβιοτικά για να σκοτώσουμε βακτήρια, επιλέγουμε ασυνείδητα τη δημιουργία άλλων πιο ανθεκτικών στις θεραπείες μας.

Η μία δόση δεν αρκεί 

Ειδικότερα, για τη μετάλλαξη Δέλτα, η ικανότητά της να μολύνει άτομα που έχουν εμβολιαστεί εν μέρει (μία δόση) μπορεί να εξηγήσει την άνοδο της κυριαρχίας της. Ενώ τα άτομα που έχουν λάβει και τις δύο δόσεις του εμβολίου της Pfizer μπορεί να έχουν περίπου 88% προστασία, αυτό το ποσοστό πέφτει στο 33,5% με μία δόση είτε του εμβολίου της Pfizer είτε της AstraZeneca.

Όπως ανέφερε ο καθηγητής Κλιντ Γουίτσχολς, η απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης να παρατείνει την περίοδο μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης δόσης εμβολίου φέρεται να έδωσε στη μετάλλαξη Δέλτα ένα επιπλέον παράθυρο για έξαρση της πανδημίας. Ενώ η Δέλτα είναι πιθανό να εξελίχθηκε στην Ινδία μέσω της φυσικής επιλογής, οι πολιτικές αποφάσεις μπορεί να εξασφάλισαν την επιβίωσή της στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Στο πλαίσιο αυτό, όπως επισημαίνεται, είναι σημαντικό να σκεφτούμε να σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο διαφορετικές παραλλαγές αναδύονται και να προσαρμοζόμαστε κατάλληλα. Οι ΗΠΑ, για παράδειγμα, έχουν επικεντρωθεί στην παροχή δύο δόσεων σε μικρότερο χρονικό διάστημα και αυτή η επιλογή είναι πιθανό να έχει διαφορετικά αποτελέσματα όσον αφορά τη εξέλιξη της Δέλτα ή άλλων μεταλλάξεων.