"Η πραγματικότητα στην Υγεία θυμίζει την αλήθεια"

Η ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων στο ΠΑΓΝΗ

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι και να πέσουν τα φώτα της επικαιρότητας από τα εγκαίνια των νέων μηχανημάτων του ΠαΓΝΗ από τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας και τις διακηρύξεις περί στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας και η πραγματικότητα ήρθε να θυμίσει σε ασθενείς και εργαζόμενους ποια είναι η αλήθεια.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για να πετύχει το πλεόνασμα 1.9 δις ευρώ για το 1ο εξάμηνο 2017 (που θα καταλήξει στους δανειστές και σε νέες επιδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους), εκτός από την αύξηση της φοροληστείας των λαϊκών οικογενειών (γιατί οι μεγαλοεπιχειρηματίες πληρώνουν ολοένα λιγότερους φόρους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις 56 φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών) πετσόκοψε:

● κατά 265 εκατ. ευρώ τη χρηματοδότηση νοσοκομείων και των μονάδων ΠΕΔΥ

● κατά 72 εκατ. ευρώ το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης

● κατά 55 εκατ. ευρώ τα επιδόματα πολυτέκνων

σε σχέση με την χρηματοδότηση που προέβλεπε ο κρατικός προϋπολογισμός του 2017.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος των συνεπειών στην Υγεία, θυμίζουμε ότι οι περικοπές αυτές έρχονται να προστεθούν και να χειροτερέψουν την υποχρηματοδότηση που εξαρχής προέβλεπε ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2017, ο οποίος διατηρούσε την κρατική χρηματοδότηση για τα δημόσια νοσοκομεία στα ίδια απαράδεκτα επίπεδα με πέρυσι και τη μείωνε κατά 200 εκατ. ευρώ για τον ΕΟΠΥΥ και κατά 7 εκατ. ευρώ για τις μονάδες ΠΕΔΥ.

Η προβλεπόμενη επιχορήγηση του νοσοκομείου για το 2017 προβλέπεται στα 41.000.000 € και έχουν αποδοθεί μόνο τα 16.500.000.

Ο ΕΟΠΥΥ δεν έχει δώσει τίποτα από αυτά που οφείλει μέχρι σήμερα για το 2017 (οι απαιτήσεις για το Α’ εξάμηνο είναι 18.000.000 €) ενώ εκκρεμεί να εξοφλήσει  προς το νοσοκομείο ακόμη τα έτη 2015 και 2016.

Οι οφειλές του νοσοκομείου προς τρίτους ανέρχονται σε 30.0000.000 €.

Στον προϋπολογισμό για φαρμακευτική δαπάνη για το 2017 είναι 23.295.000 (που υπολείπεται από το 2016) και οι αγορές μέχρι τις 30/6/2017 είναι 15.396.932 €.

Το νοσοκομείο πληρώνει για μισθοδοσία του μη μόνιμο προσωπικό 6.500.000 €.

Αυτή είναι η περίφημη στήριξη του συστήματος υγείας με προϋπολογισμούς ψίχουλα, με νοσοκομεία και διοικήσεις όπου στο όνομα των περιορισμένων πόρων (μόνο για το λαό αλλά όχι για τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κεφάλαιο) λειτουργούν σαν επιχειρήσεις πουλώντας υπηρεσίες και εκχωρώντας δημόσιους χώρους. Όπως επιδιώκει να κάνει η διοίκηση του ΠΑΓΝΗ.

Αυτή είναι η μεροληψία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Μεροληπτικά τα νοσοκομεία να ψάχνουν να βρουν χορηγούς και φτηνό ευέλικτο προσωπικό. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι:

· Μείωση των χειρουργικών κρεβατιών για να πάρει άδεια το εξουθενωμένο προσωπικό. Όπως γίνεται εδώ και χρόνια με αποτέλεσμα να μεταφέρονται τακτικά χειρουργεία και οι λίστες αναμονής να αυξάνονται ανεξάρτητα αν είναι δημοσιοποιημένες ή όχι, όταν την άνοιξη πανηγύριζε  η κυβέρνηση.

· Για να λειτουργήσει το νέο μηχάνημα της Ακτινοθεραπείας ολοκληρωμένα συζητάνε να μετακινήσουν προσωπικό από το Βενιζέλειο το οποίο θα πληρώνεται από την πώληση των απογευματινών υπηρεσιών του ΠΑΓΝΗ.

· Την ίδια ώρα που η διοίκηση και το υπουργείο ανακοινώνει προσλήψεις γιατρών στη ΜΕΘ παραμένουν κλειστά κρεβάτια, λόγω έλλειψης προσωπικού. Λειτουργούν 12 ενώ θα έπρεπε να  λειτουργούν 16. Αυτό σημαίνει άλλους 15 νοσηλευτές. ΜΑΦ δεν υπάρχει από το 1989.  

· Η υποστελέχωση όλων των υπηρεσιών είναι χαρακτηριστική πάρα τις προσπάθειες του υπουργείου περί ανάκαμψης. Το νοσοκομείο προσαρμόζει τη λειτουργία του με την στρατηγική του μικρότερου οικονομικού κόστους και του μέγιστου οικονομικού αποτελέσματος για τη διατήρηση της λειτουργίας του. Χαρακτηριστικά, το πρώτο 6μηνο του 2017 στη νοσηλευτική υπηρεσία ήρθαν 14 μόνιμοι νοσηλευτές και έφυγαν 7, στη τεχνική υπηρεσία έχει χρόνια να γίνει πρόσληψη, στη διοικητική υπάρχουν τμήματα που δεν έχουν κανέναν μόνιμο διοικητικό υπάλληλο και η διοικητική  γραμματειακή υποστήριξη  των κλινικών  στηρίζεται σε ιδιωτικούς υπάλληλους εταιριών.

·  Συγχώνευση της Ορθοπεδικής κλινικής με τη Γναθοχειρουργική.

· Λίστες αναμονής σε τακτικά ιατρεία που φτάνουν τον Ιούνιο του 2018. Περίτρανα αποδεικνύει ότι η περίφημη πρόσβαση στο νοσοκομείο είναι για ορισμένες ειδικότητες και επεμβάσεις άπιαστο όνειρο.

· Επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων με την πρόσληψη 14 εργαζομένων στην καθαριότητα και τη σίτιση. Ώστε με το τέλος της σύμβασης όλοι μαζί να οδηγηθούν στην απόλυση  δια μέσου της απόφασής του υπουργείου να στρέψει τους εργαζομένους των 550 ευρώ στη ίδρυση ΚΟΙΝΣΕΠ. Χαρακτηριστικό ότι ο υπουργός υγείας δήλωσε ότι δεν χρειάζονται αυτές οι  ειδικότητες να είναι κρατικοί υπάλληλοι.

· Εξαντλητικά ωράρια για τους εργαζομένους με διπλοβάρδιες, των 16 ωρών με κίνητρο την  αυξημένη αποζημίωση από τα έσοδα της απογευματινής λειτουργίας του νοσοκομείου. Με κατάργηση της 5νθήμερης εργασίας, με αλλότρια καθήκοντα. Άδειες των 5 ημερών για ορισμένα τμήματα, ή σε όσα μπορούσαν οι εργαζόμενοι να πάρουν 10 μέρες προηγούνται εξαντλητικές βάρδιες πριν και μετά την άδεια. Μόνο στη ΜΕΘ οφείλονται 1.000 μέρες άδεια και 150 ρεπό.

Καμία ανοχή στα ψέματα της κυβέρνησης ότι τάχα σταθεροποιείται το δημόσιο σύστημα Υγείας!

Είναι πολιτική και ταξική επιλογή οι δημόσιες δομές να δουλεύουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με το λιγότερο δυνατό οικονομικό κόστος για το κράτος, έτσι ώστε να περισσεύουν χρήματα και με αυτά να διευρύνουν τα κέρδη τους τα μονοπώλια και οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Αυτούς υπερασπίζονταν και υπηρετούσαν οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, αυτούς και η σημερινή κυβέρνηση!!!

 Δεν αρκεί να αγανακτούμε. Να παλέψουμε για το δίκιο μας!

Καλούμε όλες τις λαϊκές οικογένειες να οργανώσουμε μαζί τον αγώνα, όχι μόνο για την αναπλήρωση των απωλειών αλλά και για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, μέσα από ένα σύγχρονο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας. Να διεκδικήσουμε άμεσα μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πρόσληψη όλων των εργολαβικών και των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις με μόνιμη, σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, κατάργηση όλων των πληρωμών των ασθενών και πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων υγείας και πρόνοιας.