Ερευνητές βρήκαν τον μηχανισμό που προκαλεί λύκο

Αμερικανοί ερευνητές βρήκαν έναν μηχανισμό που προκαλεί Συστηματικό Ερυθηματώδη Λύκο, την απειλητική για τη ζωή ασθένεια.

Η διαδικασία ανοίγει δρόμους για πιο άμεση θεραπεία της νόσου «λύκος», η οποία επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Ο Λύκος είναι μια αυτοάνοση πάθηση που εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα απλά κύτταρα του σώματος. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία θεραπεία.

«Με τον εντοπισμό της αιτίας αυτής της ασθένειας, βρήκαμε μια πιθανή θεραπεία που δεν θα έχει τις παρενέργειες των τρεχουσών θεραπειών», λέει ο Δρ Jaehyuk Choi, αναπληρωτής καθηγητής δερματολογίας στο Northwestern University των ΗΠΑ και συγγραφέας σε μια εργασία που περιγράφει η έρευνα, που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο επιστημονικό περιοδικό Nature. «Μέχρι αυτό το σημείο, όλη η θεραπεία για τον λύκο είναι ένα αμβλύ εργαλείο. Είναι ευρεία ανοσοκαταστολή».

Οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα αίματος από ασθενείς με λύκο, αναζητώντας αλλαγές που διαφέρουν από τα συνηθισμένα δείγματα αίματος. Διαπίστωσαν ότι πολλές από τις αλλαγές οδήγησαν στην υποαπόδοση μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται AHR. Αυτή η πρωτεΐνη βοηθά στον έλεγχο των αντιδράσεων των κυττάρων σε απειλές όπως ρύπους και βακτήρια. Εάν το AHR δεν λειτουργεί σωστά, το σώμα μπορεί να υπερπαράγει ανοσοκύτταρα που ονομάζονται Τ περιφερειακά βοηθητικά κύτταρα, τα οποία στη συνέχεια μπορούν να επιτεθούν σε υγιή κύτταρα.

«Έχουμε εντοπίσει μια θεμελιώδη ανισορροπία στις ανοσολογικές αποκρίσεις που κάνουν οι ασθενείς με λύκο και έχουμε ορίσει συγκεκριμένους μεσολαβητές που μπορούν να διορθώσουν αυτή την ανισορροπία για να μετριάσουν την παθολογική αυτοάνοση απόκριση», λέει ο συγγραφέας Dr Deepak Rao, επίκουρος καθηγητής ιατρική στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.

Για να το δοκιμάσουν, οι ερευνητές πρόσθεσαν μόρια που ενεργοποιούν το AHR σε δείγματα αίματος ασθενών με λύκο. Αυτό μείωσε τα κύτταρα που προκαλούν τον λύκο.

«Βρήκαμε ότι εάν ενεργοποιήσουμε την οδό AHR με ενεργοποιητές μικρών μορίων ή περιορίσουμε την παθολογικά υπερβολική ιντερφερόνη στο αίμα, μπορούμε να μειώσουμε τον αριθμό αυτών των κυττάρων που προκαλούν ασθένειες», λέει ο Choi. «Εάν αυτά τα αποτελέσματα είναι ανθεκτικά, αυτό μπορεί να είναι μια πιθανή θεραπεία».

Οι ερευνητές αρχίζουν τώρα να αναζητούν τρόπους με τους οποίους αυτές οι θεραπείες μπορούν να χορηγηθούν με ασφάλεια στους ανθρώπους.