Του Δημήτρη Καρυωτάκη
Η χρονιά έκλεισε όπως έκλεισε, δηλώσεις εξ Αμερικής έγιναν για την οριοθέτηση των (υψηλών) στόχων για τη νέα χρονιά, ωστόσο επειδή έχει χαθεί τα προηγούμενα χρόνια η εμπιστοσύνη στις επιλογές εκείνων που φέρνουν τους παίκτες στην ομάδα, ο κόσμος παρακολουθεί με δυσπιστία αν όχι με αρνητική διάθεση τον όποιο σχεδιασμό.
Δυστυχώς τα πλάνα του Νιόπλια περνούν κι από την παραμονή στην ομάδα τριών παικτών που ο καθένας για τους λόγους του, είναι από (τους όχι πολλούς) που σε έκαναν να χαμογελάς για την περσινή αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Ο Βούρος για τη συνέπεια, την αξιοπιστία, τη μαχητικότητα και την ηγετική φιγούρα του, που ειδικά στο χώρο της άμυνας θα πρέπει να πάμε πολλά χρόνια πίσω για να βρούμε κάτι αντίστοιχο. Ο Φελίπε γιατί αν και μετά τον τραυματισμό του ερχόμενος ως δανεικός σε ένα ξένο περιβάλλον, μας θύμισε πως είναι οι γκολτζήδες που έχουν το αισθητήριο του φορ, κάτι που είχαμε μόνο από την (μακρινή πια) περίοδο Φιγκειρέντο. Και ο δανεικός επίσης Λάμπρου, που και γκολ έβαλε και παίκτης που αρέσκεται να βλέπει η εξέδρα και παρά την όχι και τόσο σταθερή απόδοση του, ήταν ένας ποδοσφαιριστής που έκανε σε πολλά ματς τη διαφορά στην επίθεση....
Διαβάστε περισσότερα στο Capitano.gr
