Ένας ΟΦΗ που ξεχάσαμε πως είναι να τον γουστάρουμε!
Κάπου θα ξεσπούσε ο ΟΦΗ και η εκρηκτική απάντηση όλων ήρθε με τον πιο επιβλητικό τρόπο
Το ξέραμε, το προσδοκούσαμε, το περιμέναμε. Αυτή η ομάδα είχε εμφανή σημάδια βελτίωσης. Δημιουργούσε φάσεις, έβγαζε ποιότητα και κυρίως σοβαρότητα, αλλά δεν έβρισκε το γκολ. Είχε και γκαντεμιά. Μια τα δοκάρια μια το VAR, έδειχνε πως εκτός από τις λύσεις που δεν υπήρχαν μπροστά αντιμετώπιζε κι ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα, που μέσα στο Ηράκλειο γινόταν βουνό.
Κάπου θα ξεσπούσε, κάπου θα εξαργύρωνε τις καλές εμφανίσεις, κάπου θα γύριζε και σε μας η μέχρι πρότινος κακή μας τύχη. Κι έπρεπε να γίνει εκεί, απέναντι σε έναν αντίπαλο που τόσο πολύ μας είχε πικάρει και με τέτοιο εμφαντικό τρόπο.
Δεν θα μείνω στο 0-4 αν και θα έπρεπε γιατί είχαμε ξεχάσει πως υπάρχουν και τέτοια σκορ, δεν ξέρω πόσα χρόνια πίσω πρέπει να πάμε! Δεν θα μείνω κάν στο σούπερ Ντίκο που επιτέλους θυμήθηκε να βάζει γκολ και μάλιστα μ’ ένα τέρμα που πιθανότατα θα ναι το τέρμα της χρονιάς. Ακόμα κι αυτό το γκολ του Τσιλιανίδη θα προσπεράσω αν και γι’ αυτό μόνο αρκεί κάποιος να σταθεί με συγκίνηση και σεβασμό.
