«Το τραγούδι πρέπει να παίρνει χυμούς από το τραγούδι της ζωής, δηλαδή από τη βαθύτερη αρμονία της ζωής και του σύμπαντος. Οταν αυτό αρχίζει να ναρκισσεύεται και να γίνεται αφ΄ εαυτού, να γίνεται είδωλο και να έχει αυτή τη μισαλλοδοξία, τότε… Ακόμη και ο Μωυσής καρπάζωσε τους εβραίους τότε που λάτρευαν τα είδωλα, και εμείς βέβαια το μάθαμε και στα θρησκευτικά στο σχολείο, στο Ηράκλειο. Μάλιστα, μας το εξηγούσαν με ιδιαίτερη έμφαση και το θυμάμαι σήμερα, δηλαδή ότι τα είδωλα καλά είναι, αλλά όχι και να τα προσκυνούμε».