ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Υποψηφιότητες Όσκαρ: Γκρίνια κατά της Ακαδημίας για την τύχη της «Barbie»
Παρά την τεράστια εισπρακτική της επιτυχία, τόσο η σκηνοθέτης όσο και η πρωταγωνίστρια απουσιάζουν από τις κατηγορίες καλύτερης σκηνοθεσίας και Α’ γυναικείου ρόλου.
Οι υποψηφιότητες των Όσκαρ ανακοινωθήκαν την Τρίτη και μαζί τους άρχισε και η κριτική κατά της Ακαδημίας, για την τύχη που επιφύλαξε στην ταινία «Barbie». Πολλά λέγονται για προκατάληψη των ανθρώπων της Ακαδημίας. Παρά την τεράστια εισπρακτική της επιτυχία, τόσο η σκηνοθέτης όσο και η πρωταγωνίστρια απουσιάζουν από τις κατηγορίες καλύτερης σκηνοθεσίας και Α’ γυναικείου ρόλου.
«Όντως έχουν διατυπωθεί πάρα πολλά πράγματα και είναι παράξενο, όπως σχολίασε και ο συμπρωταγωνιστής της Μάργκοτ Ρόμπι, Ράιν Γκόσλινγκ, να μιλάμε για μια ταινία η οποία έχει οκτώ υποψηφιότητες και η ηρωίδα που υποδύεται την Μπάρμπι να μην είναι μία από αυτές» αναφέρει χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος.
«Με τιμά που είμαι υποψήφιος από τους συναδέλφους μου μαζί με πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες σε μια χρονιά τόσων σημαντικών ταινιών. Και ποτέ δεν πίστευα ότι θα το έλεγα αυτό, αλλά αισθάνομαι μεγάλη τιμή και περηφάνια που υποδύομαι μια πλαστική κούκλα που ονομάζεται Κεν […] Αλλά δεν υπάρχει Κεν χωρίς τη Μπάρμπι, και δεν υπάρχει ταινία Μπάρμπι χωρίς την Γκρέτα Γκέργουιγκ και τη Μάργκο Ρόμπι» δήλωσε ο Ράιαν Γκόσλινγκ.
«Ίσως έχει λίγο παραπάνω ενδιαφέρον είναι να αναλύσουμε το τι ακριβώς συμβαίνει με την Μπάρμπι. Η «Barbie» είναι μια ταινία που κάποια χρόνια νωρίτερα πιθανότατα να μην μπορούσε να περάσει ούτε καν το κατώφλι των Όσκαρ ή να βρισκόταν σε κατηγορίες όπως είναι η μουσική, ίσως το ενδυματολογικό, τα μαλλιά, όχι λόγω προκαταλήψεων, αλλά λόγω της παγιωμένης αντίληψης του τι είναι ποιοτικό και τι όχι, τι μπορεί να περάσει στα Όσκαρ και τι όχι», τονίζει ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ.
«Επίσης, το ότι η «Barbie» βρίσκεται σε δύο κατηγορίες των δεύτερων ρόλων και ιδιαίτερα με την Αμέρικα Φεράρα στον δεύτερο ρόλο, η οποία εκπροσωπεί την λατινοαμερικανική κοινότητα, δείχνει το ότι η ταινία έχει αγκαλιαστεί, απλά έχει ξεφουσκώσει», συνεχίζει.
«Η «Barbie» είναι μια ταινία που θα μπορούσε να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο και δεν το κάνει τελικά. Επιλέγει να έχει ικανοποιημένο το κοινό, τις μητέρες και τις κόρες που θα πάνε να την παρακολουθήσουν περισσότερο απ ό, τι το κινηματογραφόφιλο κοινό».