Τομ Χανκς, Τζέισον Στέιθαμ, Μπρένταν Φρέιζερ και... χαρτομάντιλα

Έξι νέες ταινίες και μία επανέκδοση, κάνουν ποδαρικό στο 2023, το οποίο όλοι ελπίζουν να είναι πιο τυχερό από τον περασμένο απογοητευτικό χρόνο. Το κοινό αναμένεται να τραβήξουν η κομεντί «Ένας Άνθρωπος που τον Έλεγαν Όττο», με τον Τομ Χανκς, η δυναμική περιπέτεια «Operation Fortune: Η Μεγάλη Απάτη» του Γκάι Ρίτσι με τον Τζέισον Στέιθαμ, το συγκινητικό δράμα «Η Φάλαινα», με την σπαραξικάρδια ερμηνεία του Μπρένταν Φρέιζερ, να τον στέλνει στον προθάλαμο των Όσκαρ, αλλά και η ταινία τρόμου «M3GAN». Επίσης, προβάλλονται το αξιοπρόσεκτο ρωσικό θρίλερ «Ο Σύντροφος Βολκονόγκοφ Απέδρασε», το παιδικό animation «Μάρμαντιουκ» και σε επανέκδοση το ντεμπούτο του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Αναπαράσταση».

Ένας Άνθρωπος που τον Έλεγαν Όττο (A Man called Otto). Κομεντί, αμερικανικής παραγωγής τού 2022, σε σκηνοθεσία Μαρκ Φόρστερ, με τους Τομ Χανκς, Μαριάννα Τρεβίνιο, Ρέιτσελ Κέλερ, Κάμερον Μπράιτον κ.ά.

Από τις ευπρόσωπες καλοδουλεμένες αμερικάνικες ταινίες, που προσπαθούν να κρύψουν τη βαθύτατη κρίση που περνά το Χόλιγουντ, κυρίως σε έλλειψη σεναρίων και έμπνευσης, καθώς για ακόμη μια φορά, κάτι που καταντά κουραστικό, πρόκειται για ένα ριμέικ, μιας ευρωπαϊκής παραγωγής και μάλιστα πρόσφατης. Ο Τομ Χανκς, που κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο και στον οποίο κρέμεται πάνω του όλη η ταινία, βρίσκεται πίσω και από την παραγωγή, μαζί με τη σύζυγό του, πήρε τη σουηδική επιτυχία του 2015 «Ο Κύριος Όβε» του Χάνες Χολμς (υποψήφια και για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας), τη μετέφεραν στο Πίτσμπουργκ, την έβαλαν σε ένα ωραίο πακέτο και την πλάσαραν στην «αγορά». Ανέθεσαν τη σκηνοθεσία και στον έμπειρο Μαρκ Φόρστερ («Quantum of Solace», «Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ») επέλεξαν και ένα ικανό καστ και έτοιμη η συνταγή.

Αν στα παραπάνω συνυπολογιστεί και το θέμα της ταινίας, που βασίζεται στο μπεστ σέλερ του Φρέντρικ Μπάκμαν και σε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, έναν συντηρητικό γρουσούζη, απ’ αυτούς που χαίρεσαι να μισείς, θυμίζοντας κάτι από τον ανεπανάληπτο γκρινιάρη Γουόλτερ Ματάου, είναι φανερό ότι η ταινία θα ικανοποιήσει το ευρύ κοινό. Και όχι μόνο, διότι και θα το συγκινήσει με την ανθρωπιά που κρύβει αυτός ο φαινομενικά μισάνθρωπος Όττο, αλλά και για ορισμένες εύστοχες -και στρογγυλεμένες, παρατηρήσεις για την αμερικάνικη κοινωνία.

Το στόρι περιστρέφεται γύρω από τον κ. Όττο, έναν γκρινιάρη, μοναχικό άνθρωπο, που έχει χάσει τη γυναίκα του και όταν δεν επιχειρεί -με μια ιδιαίτερη έφεση στην αποτυχία- να αυτοκτονήσει, για να βρεθεί δίπλα στην αγαπημένη του σύζυγο, παρατηρεί τους γείτονες και πετάει πικρόχολες παρατηρήσεις ή σχόλια. Ένας άνθρωπος που θα ξαναβρεί τη ζωντάνια του, όταν θα μετακομίσει δίπλα στο σπίτι του, μία απρόβλεπτη οικογένεια και ειδικά μια γλυκιά ετοιμόγεννη Λατίνα.

Μια γλυκόπικρη κομεντί, που μπορεί να είναι εντελώς προβλέψιμη, αποκαλύπτοντας την ανθρώπινη προσωπική ιστορία του Όττο, αλλά η στρωτή αφήγηση, οι σωστοί ρυθμοί και η μετρημένη ερμηνεία του Χανκς, κρατούν την ταινία πάνω από τα συνηθισμένα, απ’ αυτά που μας έχουν κουράσει να βλέπουμε από το αμερικάνικο σινεμά τα τελευταία χρόνια. Εντάξει, υπάρχει και το σχεδόν εκβιαστικό χάπι εντ, αλλά μην τα θέλετε και όλα από μία αμερικάνικη ταινία που, μάλιστα, απευθύνεται στο ευρύ κοινό.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Ο σχολαστικά οργανωμένος και μοναχικός κόσμος του Όττο, ενός γκρινιάρη ηλικιωμένου, δέχεται ένα δυνατό ταρακούνημα όταν μια νέα ζωηρή οικογένεια μετακομίζει στο απέναντι σπίτι. Ο Όττο συναντά το ταίρι του στην έξυπνη και έγκυο Μαρισόλ κι οδηγούνται σε μια απίθανη φιλία που θα ανατρέψει την καθημερινότητά του.

Η Φάλαινα (The Whale). Δραματική ταινία, αμερικανικής παραγωγής τού 2022, σε σκηνοθεσία Ντάρεν Αρονόφσκι, με τους Μπρένταν Φρέιζερ, Χονγκ Τσάου, Σέιντι Σινκ, Σαμάνθα Μόρτον κ.ά.

Από τις ταινίες του τύπου «πάρτε και δεύτερο πακέτο χαρτομάντιλων μαζί σας», είναι τούτο δω το βαρυφορτωμένο δράμα του ανεξέλεγκτου εκφραστικά σκηνοθέτη Ντάρεν Αρονόφσκι («Μαύρος Κύκνος»). Παρά ταύτα, θεωρείται βέβαιο ότι το «δακρυγόνο» φιλμ του Αρονόφσκι θα χαρίσει μία υποψηφιότητα για τα Όσκαρ στον πρωταγωνιστή του Μπρένταν Φρέιζερ, που έχουμε συνηθίσει σε εύθυμες ταινίες και περιπετειούλες, δεδομένου ότι μπαίνοντας σε ένα κορμί 270 κιλών καταφέρνει να μας δείξει τη μεγάλη του καρδιά, τις ευαισθησίες ενός ανθρώπου που θέλει να έρθει κοντά με την αποξενωμένη του κόρη.

Η ταινία -βασισμένη στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Σάμουελ Ντ. Χάντερ- εκτυλίσσεται μέσα σε ένα μικρό διαμέρισμα, όπου βρίσκεται καθηλωμένος ο κεντρικός χαρακτήρας του, ένας υπέρβαρος ερημίτης, ένας φιλόλογος, που ξέρει να χειρίζεται τις λέξεις αλλά όχι και τις σχέσεις του με τους ανθρώπους. Ο Αρονόφσκι, παραδόξως, αποφεύγει τις σαρωτικές υπερβολές, τις υστερίες, χωρίς βεβαίως να ξεφεύγει από το προσωπικό του ύφος,

Με τη γνώριμη μαεστρία του, ο Αρονόφσκι θα καταφέρει να καθηλώσει τον θεατή, παρότι η θεατρική δομή και το περιορισμένο σκηνικό εύρος τής ταινίας στέκονται εμπόδια. Εφευρίσκει συνεχώς τρόπους να τραβά το ενδιαφέρον του θεατή, να ανοίγει σιγά σιγά τον χώρο του δράματος, ένα μικρό διαμέρισμα, να αποφεύγει τη στατικότητα των πλάνων, να τοποθετεί την κάμερα απέναντι από τον δυστυχή ήρωά του, στα βουρκωμένα του μάτια ή στην προσπάθειά του να αναπνεύσει.

Ωστόσο, η σκηνοθετική του δεξιοτεχνία έχει και ταβάνι και γίνεται εμφανές ότι η ταινία αποσκοπεί, βασισμένη και στην σπαραξικάρδια ερμηνεία τού Φρέιζερ, στη συγκίνηση, ενώ και οι υπόλοιποι σχηματικοί χαρακτήρες, δίνουν περισσότερο την εντύπωση ότι βλέπουμε ένα θεατρικό μεταφερμένο στη μεγάλη οθόνη, παρά μία αληθινή και υπερβολική ιστορία.

Ο Μπρένταν Φρέιζερ, φορτωμένος με τόνους μακιγιάζ πάνω του, αξιοποιεί πλήρως τον αβανταδόρικο ρόλο, απ’ αυτούς που πάντα συγκινούν την Αμερικάνικη Ακαδημία και κάνει ό,τι μπορεί για να προκαλέσει δάκρια στα μάτια, αλλά πιθανώς το τελευταίο χαρτομάντιλο να πάρει μαζί και τη συγκινησιακή φόρτιση του θεατή, σαν αυτά που χρησιμοποιούνται στο ντεμακιγιάζ...

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ.. Ένας ερημίτης καθηγητής αγγλικών που πάσχει από σοβαρή παχυσαρκία, προσπαθεί να συνδεθεί ξανά με την αποξενωμένη κόρη του, σε μία τελευταία απόπειρα να εξιλεωθεί.

M3GAN. Ταινία τρόμου, αμερικανικής παραγωγής τού 2022, σε σκηνοθεσία Τζέραρντ Τζόνστοουν, Άλισον Γουίλιαμς, Μπράιαν Τζόρνταν Άλβαρεζ, Βάιολετ ΜακΓκρό, Άμι Ντόναλντ, Τζένα Ντέιβις κ.ά.

Μπορεί η τεχνολογία και τα «θαύματα» της τεχνητής νοημοσύνης να καλύψουν τις ανάγκες και τις αδυναμίες του ανθρώπου, μπορεί να βασιστεί η ανθρωπότητα, με θρησκευτική ευλάβεια, πάνω τους; Η ταινία του Νεοζηλανδού Τζέραρντ Τζόνστοουν και σε σενάριο της Ακέλα Κούπερ και Τζέιμς Γουάν, απαντά με τον απόλυτο τρόμο, καθώς μια κούκλα, το πιο αγαπημένο παιχνίδι των κοριτσιών, μετατρέπεται σε ένα εξάρτημα δολοφονιών και φρίκης. Όχι, στην ταινία, δεν συμβαίνει κάτι το υπερφυσικό, όπως συνήθως συμβαίνει στις ταινίες του είδους, αλλά, όπως θέλει το σενάριο, μία εξπέρ της ρομποτικής, που αναλαμβάνει την επιμέλεια της ανιψιάς της, μετά τον απροσδόκητο χαμό των γονιών της, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και αδυνατώντας να τη φροντίσει, θα δημιουργήσει μία κούκλα τεχνητής νοημοσύνης, για να τη συντροφεύει και να την προστατεύει.

Η ταινία, συνδυασμός τρόμου και επιστημονικής φαντασίας, μπορεί να μην επεξεργάζεται σε βάθος το πρόβλημα της εξάρτησης του ανθρώπου από τις νέες τεχνολογίες, αλλά με απλό, μερικές φορές απλοϊκό, τρόπο, προειδοποιεί για τους κινδύνους που παραμονεύουν, όταν η επιστήμη και η τεχνολογία λαμβάνουν διαστάσεις του τύπου «πίστευε και μη ερεύνα». Και μάλιστα σε μια εποχή, που παρά τους προβληματισμούς που αναπτύσσονται για τις νέες τεχνολογίες και την επιρροή τους στην ανθρωπότητα, τα «καλούδια» τής υψηλής τεχνολογίας, μπαίνουν χωρίς δεύτερη σκέψη στο βάθρο μιας θεότητας.

Όμως, η αποτελεσματικότητα του φιλμ, βασίζεται και στην ιδέα ότι ο τρόμος έρχεται από κάτι που στα μάτια τού ανθρώπου είναι ό,τι πιο αθώο, μία κούκλα. Δεν είναι ούτε ο Φρέντι Κρούγκερ ούτε ο Μάικλ Μάγιερς, αυτοί που σπέρνουν τον τρόμο, αλλά μια λευκή κούκλα, ξαδέλφη τη Μπάρμπι...

Από κει και πέρα, ο Τζόνστοουν, που έχουμε γνωρίσει από τα τηλεοπτικά «Saw» και «Insidious», γνωρίζει πώς θα δώσει ρυθμό, θα κλιμακώσει το σασπένς, θα προκαλέσει στον σωστό χρόνο, ανατριχίλες, θα αναγκάσει τον θεατή να στρέψει το βλέμμα ενός τον διπλανό του. Θα χρησιμοποιήσει βεβαίως και τα κλισέ και τα γνώριμα τρικ του είδους αλλά σίγουρα θα καταφέρει να κάνει μία αξιοπρόσεκτη ταινία, που δεν θα ικανοποιήσει μόνο ενός λάτρεις του κινηματογραφικού τρόμου.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Η M3GAN είναι ένα θαύμα τεχνητής νοημοσύνης, μια κούκλα που μοιάζει να έχει κανονική ζωή και έχει προγραμματιστεί να είναι ο καλύτερος σύντροφος ενός παιδιού και ο μεγαλύτερος σύμμαχος ενός γονιού. Σχεδιασμένη από την πανέξυπνη ρομποτολόγο μιας εταιρείας παιχνιδιών, η M3GAN μπορεί να ακούει, να παρακολουθεί και να μαθαίνει, καθώς γίνεται φίλη και δασκάλα, συμπαίκτης και προστάτης για το παιδί με το οποίο συνδέεται.

Operation Fortune: Η Μεγάλη Απάτη (Operation Fortune: Ruse de Guerre). Περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής τού 2023, σε σκηνοθεσία Γκάι Ρίτσι, με τους Τζέισον Στέιθαμ, Όμπρεϊ Πλάζα, Τζος Χάρτνετ, Χιου Γκραντ, Κάρι Έλγουις, Μπάγκσι Μαλόουν κ.ά.

Όταν ο Γκάι Ρίτσι συναντά τον Τζέισον Στέιθαμ, το μυαλό όλων πηγαίνει σε μία καταιγιστική διασκεδαστική περιπέτεια, όπου οι φάπες πάνε και έρχονται, διανθισμένες πάντα με τα γνώριμα «βρόμικα» αστεία, στα οποία μας έχει συνηθίσει ο Βρετανός σκηνοθέτης στην πλούσια κινηματογραφική του πορεία. Έτσι γίνεται και σε αυτή την πέμπτη συνεργασία τους, χωρίς ουδεμία έκπληξη, με τη διαφορά ότι οι σεναριογράφοι έχουν απαλύνει το χαρακτηριστικό χιούμορ των ταινιών του Ρίτσι.

Εδώ, ο Στέιθαμ, στον ρόλο ενός υπέρ-κατασκόπου πρέπει να σταματήσει την πώληση μιας νέας θανατηφόρας τεχνολογίας από έναν εκατομμυριούχο, θα συνεργαστεί με τους καλύτερους μυστικούς πράκτορες, αλλά το σημαντικότερο είναι να προσεγγίσουν τον εκατομμυριούχο και αυτό θα γίνει στρατολογώντας έναν χολιγουντιανό σταρ, που θα τους φέρει κοντά του.

Ο Γκάι Ρίτσι, χωρίς να μπορεί να αποφύγει τα κλισέ, που στο κάτω- κάτω ο ίδιος καθιέρωσε στις ταινίες του, θα προσπαθήσει να ανανεώσει το είδος ως ένα σημείο, θα καταφέρει να κρατήσει τους ρυθμούς του καυτούς μέχρι τέλους και τελικά να παραδώσει μία δυναμική περιπέτεια, που έχει την πλάκα της και θα ικανοποιήσει τους φανατικούς του θαυμαστές.

Κεφάτος ο Τζέισον Στέιθαμ, ενώ δίπλα του φαίνεται να το διασκεδάζουν περισσότερο και οι Χιου Γκραντ, Τζος Χάρτνετ, Όμπρεϊ Πλάζα, Μπάγκσι Μαλόουν και Μαξ Μπίσλι.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Ο υπερ-κατάσκοπος Όρσον Φόρτουν πρέπει να εντοπίσει και να σταματήσει την πώληση μιας νέας θανατηφόρας τεχνολογίας από τον εκατομμυριούχο Μπρόκερ Γκρεγκ Σάιμοντς. Αναγκασμένος να συνεργαστεί με μερικούς από τους καλύτερους μυστικούς πράκτορες, ο Φόρτουν και η ομάδα του στρατολογούν τον μεγαλύτερο Χολιγουντιανό σταρ Ντάνι Φραντσέσκο για να τους βοηθήσει να σώσουν τον κόσμο.

Ο Σύντροφος Βολκονόγκοφ Απέδρασε (Captain Volkonogov Escaped). Δραματικό θρίλερ, ρωσικής και γαλλικής παραγωγής τού 2022, σε σκηνοθεσία Αλεξέι Τσουπόφ και Νατάσα Μερκούλοβα, με τους Γιούρι Μπορίσοφ, Τιμοφέι Τρίμπουνστεφ, Αλεξάντρ Γιατσένκο κ.ά.

Η μεγάλη παράδοση του ρώσικου σινεμά, που ξεκινά από τον σοβιετικό ρεαλισμό και φτάνει στο σήμερα, σε συνδυασμό με τη κινηματογραφική φρεσκάδα των νέων δημιουργών, συμπυκνώνεται σε αυτό το συναρπαστικό πολιτικό θρίλερ δράσης.

Μπορεί η ταινία των Αλεξέι Τσουπόφ και Νατάσα Μερκούλοβα, που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, να εγείρει αρκετές ενστάσεις γύρω από το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσεται το στόρι, ωστόσο διαθέτει μία αξιοπρόσεκτη σκηνοθεσία, με ψαγμένα πλάνα και καταιγιστικούς ρυθμούς, καθώς και ένα στοχασμό, ορισμένες φορές με ένα υποδόριο χιούμορ, για έναν κόσμο που πολύ εύκολα μπορεί να γλιστρήσει στην τρέλα της εξουσίας, παραδομένος στον αμοραλισμό.

Ο νεαρός λοχαγός Βολγκονόγκοφ, πιστός στο κόμμα, επί Στάλιν, και αποτελεσματικός ανακριτής, το σκάει ξαφνικά για να μην κατηγορηθεί, όπως πολλοί συνάδελφοί του, αναίτια για προδοσία, αφήνοντας έναν στενό του φίλο να βασανιστεί μέχρι θανάτου. Η συνείδησή του θα προβάλει με τη μορφή του φαντάσματός του και θα του πει ότι πρέπει να λάβει συγχώρεση από κάποιον που έχει βασανίσει ο ίδιος αν δεν θέλει να πάει στην κόλαση. Την αγωνιώδη προσπάθεια του Βολγκονόγκοφ προς τη συγχώρεση θα προσπαθήσει να ματαιώσει ο ανελέητος ταγματάρχης Γκαλόβνια.

Το στόρι τοποθετείται στην πιο μαύρη περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης, της δεκαετίας του ‘30, όταν ο Στάλιν έκανε εκτεταμένες εκκαθαρίσεις, σε αντικαθεστωτικούς και μη και που εκτιμάται ότι στοίχισαν τη ζωή σε 600.000 ανθρώπους. Το σενάριο αν και ορισμένες φορές μοιάζει εμμονικό, δαιμονοποιώντας ακόμη και το κόκκινο χρώμα, ανοίγει μια γοητευτική ιστορία φόβου και ανασφάλειας, αγωνίας και λύτρωσης, κάτι που αξιοποιούν οι Τσουπόβ και Μερκούλοβα, με τη σαγηνευτική τους σκηνοθεσία, τους ρυθμούς, το σασπένς που μπαινοβγαίνει στα κόκκινα, αλλά χωρίς να χάνουν την ποιητική τους ματιά, καθώς επιπροσθέτως, συνταιριάζουν τον μαγικό ρεαλισμό με το μεταφυσικό, ενώ μέσα από την αγωνιώδη περιπέτεια του ήρωά τους, θέτουν και υπαρξιακά ζητήματα.

Ίσως γι’ αυτό και το πιο τρομαχτικό στοιχείο της ταινίας, πέρα από τα απεχθή βασανιστήρια, που έκαναν οι αξιωματούχοι τού σταλινικού καθεστώτος, ήταν ο κίνδυνος που αντιμετώπιζαν και οι ίδιοι να μεταβληθούν από θύτες σε θύματα στη διάρκεια της μεγάλης εκκαθάρισης.

Όμως, υπάρχει και ο Βολκονόγκοφ, ένας ήρωας βγαλμένος, θα ‘λεγε κανείς, από τις σελίδες του Ντοστογιέφσκι, που ψάχνοντας τη συγχώρεση, θα πρέπει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τους συγγενείς των θυμάτων του αλλά κυρίως την ίδια τη συνείδησή του, ό,τι χειρότερο για έναν άνθρωπο που καταλαβαίνει ότι τα εγκλήματά του προσπαθούσε να τα καλύψει στο δικό του το κεφάλι, όπως η γάτα τα περιττώματά της.

Στα θετικά της ταινίας και η δουλειά που έχει γίνει στο τεχνικό μέρος, με τη φροντισμένη παραγωγή, την αναπαράσταση της εποχής, την εξαίρετη φωτογραφία και το μοντάζ αλλά και στις ερμηνείες που είναι φανερό ότι έχουν μπει στο πνεύμα και στο πετσί των χαρακτήρων.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Ο Καπετάν Φίοντορ Βολκονόγκοφ, ένα σεβάσμιο και πειθήνιο όργανο του νόμου της Σοβιετικής Ένωσης, γίνεται μάρτυρας κάποιων ύποπτων ανακρίσεων από τις οποίες περνούν οι συνάδελφοί του. Καθώς νιώθει πως η σειρά του πλησιάζει, δραπετεύει και σύντομα τρέπεται σε φυγή, κυνηγημένος από τους πρώην συναδέλφους του. Ευάλωτος και απελπισμένος, συνειδητοποιεί τι έχει κάνει και ότι η εξιλέωση είναι ο μόνος τρόπος να γλιτώσει την αιώνια Κόλαση. Όμως ο χρόνος του τελειώνει και ο κλοιός τού ανθρωποκυνηγητού κλείνει ασφυκτικά.

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

Μάρμαντιουκ (Marmaduke). Χαριτωμένη κωμική παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, αμερικανικής παραγωγής τού 2022, σε σκηνοθεσία Μαρκ Ντιπέ, που θα απολαύσουν οι μικροί μας φίλοι. Δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση του διάσημου μολοσσού, οι τρελές περιπέτειες επιστρέφουν για τον απείθαρχο, γκαφατζή και αξιαγάπητο σκύλο, όταν ένας θρυλικός εκπαιδευτής σκύλων πιστεύει ότι μπορεί να τον μεταμορφώσει και να κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκύλων. Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά με τις φωνές των Γιώργου Σκουφή, Άννα Σταματίου, Τάκη Σακελλαρίου, Αφροδίτη Αντονάκη, Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο κ.ά.

Αναπαράσταση. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1970), σε επανέκδοση. Ένα δράμα που θα ξαφνιάσει το κοινό της εποχής, καθώς εν μέσω χούντας, θα αλλάξει τα μέχρι τότε κινηματογραφικά δεδομένα και στερεότυπα, διαγράφοντας τα συνηθισμένα ευχάριστα, ανέμελα, ηθογραφικά ή και φωσκολικά δράματα, φέρνοντας στο προσκήνιο τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο, με τα θετικά και αρνητικά του. Θα μιλήσει για μια Ελλάδα πολύ διαφορετική απ’ αυτή που παρουσιαζόταν κατά κόρον στον ελληνικό κινηματογράφο, χρησιμοποιώντας ως αφετηρία την Ορέστεια και τοποθετώντας την ιστορία του στην επαρχία, και συγκεκριμένα σε ένα χωριό της Ηπείρου. Εκεί όπου επιστρέφει μετά από χρόνια ένας μετανάστης, ο οποίος θα δολοφονηθεί από τη γυναίκα του και τον εραστή της, το έγκλημα θα αποκαλυφθεί και ο δικαστής θα προσπαθήσει να εξηγήσει επιχειρώντας μια αναπαράσταση. Πρωταγωνιστούν Θάνος Γραμμένος, Τούλα Σταθοπούλου, Γιάννης Τότσικας, ενώ η φωτογραφία είναι του Γιώργου Αρβανίτη, η σκηνογραφία του Μικέ Καραπιπέρη και το μοντάζ του Τάκη Δαυλόπουλου.

(Φωτογραφία από την ταινία «Ένας Άνθρωπος που τον Έλεγαν Όττο»)

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Χάρης Αναγνωστάκης