Tα Παραμύθια του Σαββάτου

γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Νέα χρονιά, καινούργιες ελπίδες, προσμονές και υποσχέσεις. Έβδομος χρόνος μπήκε για τη στήλη των Παραμυθιών του Σαββάτου και το μόνο που έχουμε να ευχηθούμε είναι να ΄μαστε καλά και εδώ, πιστοί στο ραντεβού το Σαββατιάτικο με πολλά και καλά βιβλία που αξίζουν την προσοχή όλων μας!

Τι είμαι εγώ; Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εικ: Βασίλης Παπατσαρούχας, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Τι είμαι εγώ; Μεγάλη κουβέντα. Ποιος ξέρει τι ακριβώς είναι ο εαυτός του! Τι ζητάει, γιατί υπάρχει, που κρύβεται η χαρά, η αλήθεια, η αγάπη. Ερωτήσεις που γυρεύουν απάντηση. Το αιώνιο πρόβλημα και θέμα της ύπαρξης.

Αυτός ο τίτλος και το θέμα τούτου του βιβλίου. Ενός βιβλίου που πρώτα εικονογραφήθηκε και μετρά γράφτηκε. Κι έγινε ένα παραμύθι ύπαρξης….Κι όπως όλα τα παραμύθια ξεκινάνε με το : Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ….Τι ήταν; Κάτι ή κάποιος που έψαχνε να βρει από που ξεκίνησε και που πάει. Και συνάντησε τη θάλασσα κι αρχίσανε να πληθαίνουν οι ερωτήσεις. Ένα καράβι να ήταν ή μήπως ένα λιμάνι. Μπορεί να ήταν η παρήγορά όσων φεύγουν….

Ένα παραμύθι που συνέχιζε το ταξίδι του και ρωτούσε παντού και όλους να του πουν τι είναι. Και τους παρότρυνε κάποιες φορές να το δουν αλλιώς γιατί συχνά έλεγε : «Το έξω είναι που δε σας αφήνει να δείτε το μέσα.» Ήθελε να το φαντάζονται σαν πολενμστή που όμως είχε την καρδιά του γεμάτη αγάπη. Κι ίσως αυτό να ήταν η Αγάπη αλλά πολλοί την προσπερνούσαν κι όταν μένανε μόνοι την αναζητούσαν. Τότε σκέφτηκε μήπως ήταν Βοήθεια; Ένα δέντρο είπε πως ήταν όλος ο κόσμος των ανθρώπων…. Μεγάλη κουβέντα αυτή! Ήταν άραγε; Ή μήπως ήταν ό,τι χρειαζόταν ο καθένας! Μάλλον ήταν η χαρά τελικά…Αυτό έλειπε και το΄χαν όλοι ανάγκη. Κι όσο ταξίδευε το παραμύθι τόσο ανακάλυπτε καινούργια πράγματα. Όλα του μιλούσαν ζωντανά και άψυχα και τα παιδιά το ζωγράφιζαν … Αυτό ήταν η μαγική λέξη που το ‘κανε να δει την δική του αλήθεια. Πως όνειρο έβλεπε το παραμύθι και πως όλα όσα συνάντησε στο δρόμο του είχαν ένα και μόνο στόχο. Να συνειδητοποιήσει, να καταλάβει πως ήταν φτιαγμένο και ποιο ήταν.

Υπεροχή ιστορία που νομίζω πως ταιριάζει σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες. Ένα βιβλίο για μεγάλους που επιτέλους είναι εικονογραφημένο. Η αναζήτηση, το ταξίδι της ζωής για την κατανόηση του εαυτού μας. Η στιγμή της αυτογνωσίας γραμμένη σαν ιστορία και ζωγραφισμένη με πολύχρωμα σκίτσα. Μια ιστορία του Βαγγέλη Ηλιόπουλου πολύ διαφορετική από όσες μας έχει συνηθίσει. Δεν είναι παραμύθι, είναι το ίδιο το παραμύθι που παίρνει έναν ρόλο προσπαθώντας να καταλάβει το γιατί υπάρχει. Όπως κι εμείς. Στην απαρχή της νηπιακής ηλικίας μας απλά μαζεύουμε εικόνες, λέξεις, και γνώσεις. Οι εμπειρίες πληθαίνουν όσο τα χρόνια περνούν, έρχεται η ωρίμανση και η αναζήτηση της αλήθεια του καθενός μας.

Γεμάτο συναισθήματα, σκέψεις, αυτοκριτική και αυτογνωσία.

Υπέροχη σύλληψη εξαιρετική και άκρως σουρεαλιστική εικόνα από ένα άλλον σπουδαίο δημιουργό τον Βασίλη Παπατσαρούχα.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη σε μια πολύ καλαίσθητη έκδοση και μας θυμίζει πως όνειρο και πραγματικότητά είναι τα συστατικά της ζωής, της ύπαρξης και του εγώ μας!

Για παιδιά και μεγάλους…

Το μαγαζάκι με τα φιλιά, Αλεξάνδρα Μητσιάλη, εικ: Έφη Λαδά, εκδ. Μεταίχμιο

Αχ αυτό το μαγαζάκι της μικρής Μελίνας και της Αλεξάνδρας Μητσιάλη! Μια γερή δόση αισιοδοξίας και ομορφιάς κλεισμένες στην πιο τρυφερή ιστορία των ημέρων. Τα παιδικά ανέφελα μα όμορφα χρόνια που ξέρουν να δίνουν ζωή, χρώμα, σημασία στα ασήμαντα. Τα κουκλόσπιτα όλων των παιδικών μας χρόνων που γινόταν μαγαζιά που πουλούσαν πάντα τα πιο απίθανα υλικά. Η φαντασία της Αλεξάνδρας σε μια υπέροχη στιγμή. Όλα τα παιδικά φιλιά τα αναγκαστικά και μη, τα πρέπει και τα δήθεν, τα αληθινά, τα ψεύτικα, τα της καρδιάς, όλα χωράνε σε ένα μαγαζί που πουλά τα πάντα. Κι όσα οι λέξεις δεν μπορούν να πουν για τα φιλιά τα λένε τα χρώματα στα πουγκιά και στις κορδέλες. Η Αλεξάνδρα που σκέφτεται πάντα με τη φαντασία ενός μικρού παιδιού μέσα σε στιχάκια μαγικά έκλεισε ένα κόσμο ονειρεμένο σαν μαγαζάκι που πουλά, χαρίζει όταν θέλει, κάνει εκπτώσεις, υπερτιμήσεις κι έχει και τη χασούρα αλλά και την γενναιοδωρία της καρδιάς.

Ένα βιβλίο ποίημα κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οι αλήθειες των παιδιών σαν παραμύθι. Τα σημαντικά τους τα φιλιά και τα άλλα τα αναγκαία γραμμένα τόσο όμορφα από την Αλεξάνδρα Μητσιάλη που νιώθεις πως κι εσύ θες να είσαι μέρος ή πελάτης αυτού του εκπληκτικού μαγαζιού. Όλα τα συναισθήματα ενός παιδιού στα συρταράκια ενός τρυφερού και μοναδικού και φυσικά φανταστικού μαγαζιού. Ένα βιβλίο που δείχνει την αγνή και ανιδιοτελή αγάπη και την αναγκαιότητα ορισμένων πραγμάτων που όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε κάποιες φορές. Μια έμμετρη ιστορία για την φαντασία, την παιδική αθωότητα και τα συναισθήματα. Ένα βιβλίο που του δώσε ακόμα μεγαλύτερη ζωή και χρώμα η εικονογράφηση της Έφης Λαδά. Ένα μικρό διαμαντάκι σε λέξεις και εικόνες γεμάτο αισιοδοξία και ομορφιά.

Ένα μαγαζάκι-βιβλίο που κλείνει αργά το βραδύ με δυο από τα πιο σημαντικά φιλιά στους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας!

Απλά μοναδικό!

Για πολύ μικρα και ακόμα μεγαλύτερα παιδιά, πολύ μεγαλύτερα από όσο φαντάζεστε!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

https://zhtunteanagnostes.blog...