Στις μάνες του κόσμου όλου…

Της Ελένης Μπετεινάκη*

Το΄χω γράψει πολλές φορές παλιότερα χρόνια σε κείμενά μου πώς μόνο τούτη τη γιορτή θα ‘θελα να ΄χα.

Αυτήν της μητέρας, τη μάννας,  της γυναίκας που γέννησε ή ανάθρεψε ένα, δυο, τρία όσα παιδιά της χαρίστηκαν από τη ζωή.

Μόνο εκείνο το μητριά, δεν χώνεψα ποτέ. Μου θύμιζε  τα παλιά  παραμύθια που είχαν πάντα να κάνουν με «κακές» μάγισσες και γυναίκες που δεν γνώρισαν ποτέ τους την αγάπη. Στα δικά μου παραμύθια οι μάγισσες είναι καλές, μόνο και μόνο για αυτόν τον λόγο.

Μάνα καρδιάς είναι πιο σωστός ο τίτλος  κι αυτόν κράτησα κι εγώ στη ζωή μου…

Και για όλες εκείνες τις μάνες είναι αφιερωμένη η μέρα η σημερινή, εκείνες  που θέλησαν  να μεγαλώσουν παιδιά που στερήθηκαν χάδι, που πόνεσαν άδικα, που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε λάθος τόπο…

Όλες οι γυναίκες μπορούν να γίνουν μάνες αρκεί να θέλουν…

Χιλιάδες τα παιδιά τα μοναχά δίπλα μας…

Και μην γκρινιάζετε πάλι που γιορτάζεται τούτη ημέρα και …και…

Μια χαρά γιορτή είναι, ευκαιρία για γέλια και λουλούδια και χαρές.

Για πινέλα και χρώματα πάνω σε λευκά χαρτιά κι εφημερίδες,  ζωγραφισμένα από χέρια παιδικά. Και χάρτινες καρδούλες,  και γράμματα καρικατούρες που προσπαθούν να γράψουν «Σ΄ αγαπώ μαμά!»

Το καλό σας το φόρεμα να βάλετε σήμερα( ή παντελόνι)  και κοκκινάδι στα μάγουλα και κατακόκκινο κραγιόν.

Γλυκό του κουταλιού, βύσσινο, από τα χέρια της δικής μου μαμάς θάθελα να μπορούσα  να σας κεράσω όλους.

Και Κόκκινα τριαντάφυλλα θα κόψω από τον κήπο και θα στολίσω το σπίτι…

Τούτη η γιορτή έχει τιμή μεγάλη γιατί είναι δώρο πολύτιμο να γίνεις μάνα και να σε συντροφεύει τούτος ο τίτλος για όλη σου τη ζωή.

Χρόνια μας πολλά…

Κι όσοι τις χάσαμε νωρίς ή αργά, δεν έχει σημασία, να κοιτάτε συχνά τ΄αστέρια στον ουρανό. Εκεί κατοικούν και πάλι μας φροντίζουν και μας συμβουλεύουν.

Χρόνια πολλά μαμά!

Δείτε εδώ  αφιερώματα με βιβλία για όλες στις μάνες : https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/2020/05/blog-post.html