Το περίεργο μαξιλάρι* …στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Της Ελένης Μπετεινάκη

*Το περίεργο μαξιλάρι, Μισέλ Φάις, εικ: Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδ. Πατάκη

Που πάνε τα όνειρα όταν ξυπνάμε; 

Το έχετε σκεφτεί ποτέ; Κι αν ναι, ποια είναι η δική σας απάντηση; 

Ο Μισέλ Φάις γράφει μια ιστορία γεμάτη φαντασία, χιούμορ, δύσκολα, εύκολα, αλήθειες και συγκινητικά μονοπάτια και μας τα παρουσιάζει σε ένα βιβλίο πολύ ιδιαίτερο με τις ζωγραφιές της Ντανιέλας Σταματιάδη. 

Αλλά πάμε να πάμε να δούμε που πάνε τα δικά του τα όνειρα κι ίσως σε κάποια από αυτά τα «μέρη» να συναντιούνται και με τα δικά μας. 

Ο Ερμής, ο άσπρος γάτος πιστεύει πως τα όνειρα πάνε κατευθείαν στην κοιλιά μας. Και το δείχνει με πολύ παράξενο τρόπο. Ένα μπλε ποδήλατο λέει πως τα όνειρα γίνονται αέρας. Και το δείχνει κρύβοντάς τα μάτια του κοριτσιού με ένα κόκκινο κασκόλ. Έχετε ρωτήσει ποτέ την ξύλινη καρέκλα του γραφείου σας αν ξέρει που πάνε τα όνειρα; Τολμήστε το και ίσως εκπλαγείτε με την αντίδρασή της. Ταρακουνιέται σαν να γίνεται σεισμός και πιστεύει πως τα όνειρα επιστρέφουν πάντα στο μέρος απ΄όπου ξεκίνησαν. Και πόσους ακόμα δεν ρώτησε το κορίτσι μας. Ένα ρομπότ, τον κύριο Σίμο τον δάσκαλο του τζούντο, την κυρία Ελισάβετ που είναι καθηγήτρια πιάνου. Εκείνη λέει πως γίνονται όλα μουσική. Το πιο δύσκολο μέρος που πάνε τα όνειρα ίσως να΄ναι εκεί που πιστεύει ο Μιχάλης. Ο μπαμπάς του σκοτώθηκε στον πόλεμο, όχι σκοτώνοντας κι ο ίδιος, αλλά επειδή έτυχε να είναι σε λάθος σημείο, σαν πολεμικός ανταποκριτής.

Συγκίνηση μεγάλη η ζωγραφιά του Μιχάλη, αλλά δεν θα σας την μαρτυρήσω. Θα το διαβάσετε και θα δείτε.

Ούτε η Δώρα, η αδελφή της,  καταλάβαινε που πάνε τα όνειρα. 

Κι αρχίσαν οι απορίες του κοριτσιού για τους άστεγους και αν αυτό που ζουν μοιάζει με όνειρο. Για τις αντιδράσεις των μεγάλων. Για την Μέλι από την Μαλαισία που έχει σιδερώσει χιλιάδες μαξιλάρια στη ζωή της. Και τότε σιγουρεύτηκε πως ίσως εκείνη να ήξερε που πάν όλα τα όνειρα που «βλέπουν» οι άνθρωποι. 

Μήπως γνώριζε περισσότερα  η κ. Αθηνά που ήταν ξεναγός και μιλούσε πολλές γλώσσες και κρατούσε και σημειώσεις από την ώρα που ξυπνούσε; 

Τελικά ο πιο πιστός φίλος του κοριτσιού, ο καφέ αρκουδάκος αγκαλιάς, είχε την πιο σοφή απάντηση. Συμφωνώ κι εγώ!

Μια ιστορία γεμάτη όνειρα κι αλήθειες. Όνειρα για κλειστά και ανοιχτά μάτια. Όνειρα ζωής, ελπίδας, χαράς και λύπης. Μεγάλα συμπεράσματα από μικρούς ανθρώπους. Φαντασία, συναίσθημα, σκέψεις.

Ένα βιβλίο που θα χαρίσει πολλές πολύτιμες στιγμές και σκέψεις αξιοποιώντας το σε μια σχολική τάξη. «Που πάνε τα όνειρα όταν ξυπνάμε; » Σπουδαία ερώτηση που φέρνει ατελείωτες συζητήσεις και ζωγραφιές. 

Φιλοσοφικό το ερώτημα για μικρούς ανθρώπους που ίσως να έχουν και την σωστή άποψη και ερμηνεία. Αν υπάρχει βέβαια σωστή ή λάθος απάντηση που γίνεται σεβαστή γιατί κάνεις μάλλον δεν έχει απαντήσει αυτό το ερώτημα ποτέ. 

Αρκετά ευφάνταστη ιδέα του Μισέλ Φάις που μέσα από «Το περίεργο μαξιλάρι» του, βάζει τα παιδιά να αναρωτηθούν για τα σπουδαία και πολύτιμα της ζωής. 

Σύμβολο το μαξιλάρι, ύπνου και ονείρου. Μικρές και καθημερινές ιστορίες με μεγάλες αλήθειες, όπως εκείνη με τον άστεγο και την οικιακή βοηθό, Μέλι. Σοβαρά κοινωνικά θέματα για «μικρά αυτιά» και όπως τα αντιλαμβάνονται οι μικροί άνθρωποι που θα έπρεπε μάλλον να τους ακούσουμε κι εμείς οι μεγαλύτεροι.

Το βιβλίο έχει εικονογραφηθεί από την πολυβραβευμένη κι αγαπημένη Νταντέλα Σταματιάδη, δίνοντάς του  ακόμα μεγαλύτερη πνοή στο …όνειρο!

Αγαπημένη εικόνα: Στη σελίδα 19. Το σπίτι του Κανένα!

Να το αναζητήσετε, αξίζει να διαβαστεί και να το συζητήσετε πολύ με τα παιδιά σας…

Δείτε εδώ μερικές εικόνες του : https://www.patakis.gr/product/677970/patakis-nees-kuklofories-ana-kathgoria-paidika--efhvika/To-periergo-maksilari/

https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/