"Με την ομιλία του Τηλέμαχου Δημουλά μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ολοκλήρωθηκαν χθες, οι διήμηερες εκδηλώσεις οι διήμερες εκδηλώσεις του 42ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, στο Πάρκο Κομμένο Μπεντένι.
Πλουσια δραστηριότητα ξετυλίχτηκε και τις δύο μέρες των εκδηλώσεων, με πλήθος κόσμου να παίρνει μέρος σε αυτές. Τη δέυτερη μέρα ξεχώρισαν στην Νεανική Σκηνή: η μουσικοθεταρική παράσταση απο μαθητές ΕΠΑΛ της πόλης με θέμα «ολυμπιακοι αγωνες – το ντοπινγκ και τα ναρκωτικα στο χωρο του αθλητισμού, οι αιτίες και η διέξοδος» και οι συναυλίες απο ερασιτεχνικά συγκροτήματα.
Παράλληλα στην Κεντρική Σκηνή ξεχώρισαν: το Αφιέρωμα στο Αντάρτικό Τραγούδι απο τους Λιάτη Κώστα, Κλαίνο Ηλία και Σταυράκη Γιώργο, η συναυλία απο το συγκρότημα των Vanilla Swing και το Κρητικό γλέντι που ακολούθησε απο το συγκρότημα τους Σκουμπάκη Αντώνη, Σιδέρη Δημήτρη, Καρούσο Φάνη και Φραγκάκη Αντώνη
Στην ομιλία του ο Τηλέμαχος Δημουλάς, είπε μεταξύ άλλων:
«Προχωράμε μπροστά στον αγώνα με ΓΝΩΣΗ, ΤΟΛΜΗ, ΑΝΤΟΧΗ καθώς προβαίνει μπρος η ιστορία» όπως λέει το κεντρικό σύνθημα του φετινού Φεστιβάλ.
Με όπλο τη γνώση, την εμβάθυνση στην κοσμοθεωρία μας, το πρόγραμμα του κόμματος μας, τη μελέτη της ιστορικής πείρας από την 100χρονη δράση του, των συμπερασμάτων από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και τις αιτίες ανατροπής του, έχοντας βαθειά συναίσθηση των ευθυνών μας απέναντι στο λαό και τις προσδοκίες του, δίνουμε υπόσχεση ότι θα καταβάλουμε ακόμα μεγαλύτερες προσπάθειες για να ανταποκριθούμε στα σύνθετα καθήκοντα που μας αναλογούν, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες της ταξικής πάλης.
(...)Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στα νέα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, που δεν ξέρουν, δεν έμαθαν, δεν άκουσαν, δεν έζησαν, δε γνώρισαν τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ου αιώνα, την προσφορά του σοσιαλισμού, της ΕΣΣΔ, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε συνθήκες ήττας, αντεπανάστασης. Δεν γνωρίζουν την ηρωική ιστορία του κόμματος μας, που 98 χρόνια τώρα παλεύει ακούραστα με τόλμη και αντοχή για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Τους λέμε. Κλείστε τα αυτιά σας στις σειρήνες του αντικομμουνισμού, στη διαστρέβλωση της ιστορίας, στη μαύρη προπαγάνδα των κάθε λογής υπερασπιστών του καπιταλιστικού συστήματος.
Ψάξε βαθύτερα και θα βρείτε ότι ο κόσμος για τον οποίο παλεύουμε δεν είναι ουτοπία. Οικοδομήθηκε τον προηγούμενο αιώνα και εξασφάλισε δουλειά σε όλους, υγεία σε όλους, μόρφωση σε όλα τα παιδιά σε αντίθεση με τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζείτε.
Οι μετέπειτα αρνητικές εξελίξεις με την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, τα λάθη, και οι αδυναμίες που παρουσίασε στην πορεία της οικοδόμησης του δεν αμαυρώνουν σε τίποτα την ηρωική αυτή πορεία. Αντίθετα μπορούν να γίνουν δύναμη για το κόμμα μας, και την ΚΝΕ για το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, εάν αφομοιωθούν σωστά τα συμπεράσματα και αξιοποιηθούν δημιουργικά στο νέο γύρο των κοινωνικών επαναστάσεων και εξεγέρσεων του 21ου αιώνα.
Μελετήστε την πείρα της ταξικής πάλης, την ιστορία του κόμματος μας, τη δράση του σε όλες τις συνθήκες.
Εδώ στο χώρο του Φεστιβάλ, στις εκθέσεις αρχειακού υλικού, στα ταμπλώ και περίπτερα, στα βιβλιοπωλεία, στις συζητήσεις, θα βρείτε πολλά στοιχεία γι αυτά. Για τις μεγάλες αλήθειες που σας κρύβουν. Το ίδιο και στις πολύμορφες εκδηλώσεις που γίνονται φέτος αφιερωμένες στα 70 χρόνια ΔΣΕ, σ΄αυτές που προγραμματίζονταιτα επόμενα χρόνια στα πλαίσια του εορτασμού των 100 χρόνων του ΚΚΕ το 2018.(...)»
Στη συνέχεια ανάφερθηκε στην «επικίνδυνη και τυχοδιωκτική την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ με το επιχείρημα ¨η Ελλάδα είναι νησίδα σταθερότητας σε μια ταραγμένη περιοχή» και εμπλέκει τη χώρα σε επικίνδυνα παιχνίδια για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου.
Πως αλλιώς να χαρακτηρίσουμε τη στήριξη που παρέχει στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και του ΝΑΤΟ που έγινε πρόσφατα στη Βαρσοβία, σε μία φάση που οξύνεται ο ανταγωνισμός με τη Ρωσία.
Τη διάθεση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε την ενίσχυση της Βάσης της Σούδας για να παίξει ενεργό ρόλο στο γενικότερο σχεδιασμό, την παρουσία του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε με τις δυνάμεις αυτές που προκαλούν και ευθύνονται για τις τραγωδίες εκατομμυρίων ανθρώπων.
Συνυπογράφει τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας που δεν δίνει καμία λύση στο πρόβλημα , νομιμοποιεί το ΝΑΤΟ ως χωροφύλακα στο Αιγαίο εγκλωβίζει πάνω από 60.000 πρόσφυγες στην Ελλάδα παρά τη θέληση τους.
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά απαιτείται λαϊκή αγωνιστική ετοιμότητα απέναντι σε όλα αυτά στους σχεδιασμούς που μπλέκουν τη χώρα μας πιο βαθιά στο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις επεμβάσεις, τη συμμετοχή της χώρας μας σε αυτές.»(...)
Παρακάτω τόνισε:
«Τις τελευταίες ημέρες η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται αντιμέτωποι με μια τεράστια προπαγανδιστική εκστρατεία , από την πλευρά της κυβέρνησης , με σκοπό και στόχο την εξαπάτηση και την υποταγή των εργαζομένων, της νεολαίας.
Οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα στα εγκαίνια της ΔΕΘ δεν πρέπει να ξεγελάσουν κανέναν εργαζόμενο, νέο και νέα.
Το νέο παραγωγικό πρότυπο που πλάσαρε ως καινοτόμο και οδηγό για να ξεκινήσει η ανάκαμψη και να ξεπεραστεί η κρίση είναι μια συνταγή σε νέα έκδοση που στηρίζεται στα ίδια υλικά.
Καταδικάζουν το λαό να ζεί στη μόνιμη φτώχεια, να συνηθίζει στην ιδέα ότι υπάρχει και η ευκαιρία να ζεί με ένα ξεροκόμματο και να τρέχει στα κοινωνικά παντοπωλεία, στα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία στα ανταλλακτικά παζάρια για να συμπληρώνει τη ζωή του.
Ο λαός όμως πρέπει να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα με βάση τις δικές του ανάγκες και τα δικά του διλλήματα και όχι με τα διλλήματα που θέτει το κεφάλαιο και οι διάφορες μερίδες του για να το παγιδεύσει.
Τώρα όλοι έχουν αποχτήσει πείρα και μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα και να κρίνουν την κάθε πολιτική δύναμη. Να ξεχωρίσουν ποιος τους δουλεύει και ποιος όχι.
Τώρα που όλοι βλέπουμε τα αποτελέσματα της δεύτερης φοράς ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ανάγκη να βγούν σωστά συμπεράσματα.
Πολλοί μας λένε ¨Είχατε δίκιο», «καλά μας τα λέγατε για το ΣΥΡΙΖΑ». Όμως αυτό δε φτάνει. Δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα με σωστές διαπιστώσεις. Το ¨μέλλον δε θα ‘ρθει από μόνο του», αν δε βάλουμε πλάτη εμείς λέει ο στίχος του τραγουδιού.
Εμείς θα τα ξαναπούμε. Η κρίση δεν είναι μια συγκυριακά δύσκολη κατάσταση που ήρθε γιατί δεν έκαναν σωστή διαχείριση οι κυβερνήσεις, ή γιατί δεν εφάρμοσαν την κατάλληλη συνταγή για το χρέος και τα ελλείμματα, ή γιατί ήταν εξαρτημένοι και υποτακτικοί στη Μέρκελ και στην τρόικα ή γιατί είχε γεμίσει το κράτος κλέφτες και λαμόγια και κανείς δεν έβαζε τάξη στ κακώς κείμενα, ή γιατί καταναλώναμε περισσότερα από όσα παράγαμε και άλλες θεωρίες.
Όλα αυτά που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια είναι για θολώνουν την πραγματική ουσία της κρίσης και την προοπτική διεξόδου από αυτήν. Να πλασάρουν την άποψη ότι με άλλη συνταγή και άλλη κυβέρνηση υπάρχει διέξοδος και θα είναι όλοι κερδισμένοι και ο λαός και η πλουτοκρατία.
Το λένε για να κρύψουν ότι η ρίζα της κρίσης βρίσκεται στους νόμους λειτουργίας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Στην αναρχία και ανισομετρία που υπάρχει σε αυτό. Στο σκοπό για τον οποίο γίνεται η παραγωγή στον καπιταλισμό, δηλαδή το κυνήγι του κέρδους και όχι στην ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Για να κρύψουν ότι μέσα στον καπιταλιστικό σύστημα ποτέ και πουθενά στον κόσμο δεν υπήρξε φιλολαϊκή διέξοδος.
Αυτός ο καπιταλισμός, έτσι λειτουργεί και καμία αλλαγή προσώπου ή κόμματος στη διακυβέρνηση στη διαχείριση του δεν πρόκειται να τον αναγεννήσει, να του λύσει τις αντιφάσεις. Καμία πολιτική λύση είτε κεντροαριστερής ή κεντροδεξιάς διαχείρισης, καμία «αριστερή» προοδευτική ή αντιμνημονιακή κυβέρνηση δεν μπορεί να απαλλάξει το λαό από τα βάσανα του, όσο δεν ανατρέπεται αυτό το σάπιο και ξεπερασμένο σύστημα που το γεννάει.
Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιηθεί αυτή η αλήθεια τόσο λιγότερα θα είναι τα δεινά του λαού.
Το ΚΚΕ δεν πρόβλεψε τυχαία τις εξελίξεις γιατί είχε μαντικές ικανότητες. Πρόβλεψε σωστά γιατί την πολιτική του τη στηρίζει στην ταξική ανάλυση της κατάστασης, ότι η πορεία της οικονομίας καθορίζεται από τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που βρίσκεται στην εξουσία, από του νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας(...)»
«(...)Φίλοι και φίλες, καλούμε το λαό να γυρίσει την πλάτη στα κόμματα που σήμερα εναλλάσσονται στις κυβερνητικές καρέκλες και διαχειρίζονται τη βαρβαρότητα που όλοι βιώνουμε, γιατί τη βαρβαρότητα όσο κι αν τη διαχειριστείς πάλι βαρβαρότητα θα είναι. Μάλιστα, όσο καλύτερος διαχειριστής είναι τόσο περισσότερη ζημιά κάνεις, τόσο περισσότερο θα βαστάει το μαρτύριο του λαού.
Η πραγματική αναμέτρηση δεν είναι ανάμεσα στις κυβερνήσεις που έχουν κορμό το ΣΥΡΙΖΑ ή αυτές με κορμό τη ΝΔ. Είναι ανάμεσα στο κεφάλαιο και τα μονοπώλια από τη μία μεριά, και το λαό από την άλλη.
Ή ο λαός θα ορθώσει ανάστημα και θα γίνει αφέντης στον τόπο του ή τα μονοπώλια , το κεφάλαιο ,η Ε.Ε , θα συνεχίζουν να του ρουφάνε το αίμα και θα το κάνουν μέσα από τις πολιτικές κυβερνήσεων που θα αυτοπροσδιορίζονται «αριστερές», «δεξιές», «κεντροαριστερές», «αντιμνημονιακές», «φιλελεύθερες».
Σήμερα αυός ο δρόμος για το λαό περνάει μέσα από τη ρήξη, την οργανωμένη σύγκρουση με τα μονοπώλια και το καπιταλιστικό σύστημα, με το κράτος και την εξουσία τους, με την καπιταλιστική εργοδοσία στους χώρους δουλειάς, με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς- την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Περνάει μέσα από την οργάνωση, τα συνδικάτα και την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, την ισχυροποίηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, της πόλης και της υπαίθρου σε αντικαπιταλιστική μονοπωλιακή κατεύθυνση και πλαίσιο αιτημάτων. Μέσα από το ζωντάνεμα των συλλογικών διαδικασιών στους χώρους δουλειάς , στις γειτονιές, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, στο δυνάμωμα του ΠΑΜΕ και των άλλων ριζοσπαστικών συσπειρώσεων.
Μέσα από την ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού, γιατί αυτός είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την αναγέννηση του κινήματος(...)»
«(...)Συντρόφισσες και σύντροφοι ,απευθυνόμαστε στους χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους , τους ανέργους σε όσους εξακολουθούν να δουλεύουν με μειωμένους μισθούς, σφαγιασμένα ασφαλιστικά και εργατικά δικαιώματα, που έχουν μόνιμα τον κίνδυνο της απόλυσης, την αβεβαιότητα για το αύριο το δικό τους και της οικογένειας τους.
Στους αυτοαπασχολούμενους, ελευθεροεπαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους, που το κράτος, οι εφορίες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τους έχουν στην κυριολεξία ξεζουμίσει, τους απειλούν με κατασχέσεις πλειστηριασμούς.
Στους φτωχούς αγρότες, που σήμερα απειλούνται με πλήρη καταστροφή γιατί δεν μπορούν πλέον να καλλιεργούν και να διαθέτουν τη σοδειά τους σε τιμές που καλύπτουν το κόστος παραγωγής.
Απευθυνόμαστε στη νεολαία, στα νέα παιδιά που είναι άνεργα ή δουλεύουν για ένα χαρτζιλίκι σε συνθήκες γαλέρας, στα νέα παιδιά που θέλουν μετά το σχολείο και τις σπουδές να μείνουν, να ζήσουν στον τόπο που γεννήθηκαν.
Μας ενώνουν τα κοινά ταξικά μας συμφέροντα και η ανάγκη να παλέψουμε ενάντια σ’ αυτούς που εκμεταλλεύονται το μόχθο μας, ενάντια σ’ αυτούς που κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε.
Απέναντι μας δεν έχουμε μόνο το μεμονωμένο βιομήχανο που έκλεισε το εργοστάσιο για να το μεταφέρει αλλού τα κεφάλαια του για μεγαλύτερα κέρδη.
Ούτε μόνο το μεγαλοεπιχειρηματία, που ενώ «πάει καλά» μειώνει τους μισθούς γιατί βρίσκει την ευκαιρία να μειώσει το κόστος ή το μεγαλέμπορο που παίρνει από το φτωχό αγρότη τη σοδειά του χωρίς να την πληρώνει.
Απέναντι μας έχουμε όλη την τάξη των καπιταλιστών, την εξουσία τους και όλο το μηχανισμό τους.
Γι αυτό ο αγώνας μας πρέπει να χει δύναμη και προοπτική , να χει πρόγραμμα και στόχο όχι μόνο να ανακόψει τον κατήφορο για το λαό αλλά να ανατρέψει και εκείνους τους παράγοντες που τον οδήγησαν σ΄αυτό τον κατήφορο, που δεν είναι άλλοι από τα μονοπώλια και την εξουσία τους, την ΕΕ, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που υπερασπίζονται αυτό το δρόμο ανάπτυξης.
Ένας αγώνας που εμείς λέμε ότι πρέπει να πάει μέχρι τέλους μέχρι την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και την αλλαγή τάξης στην εξουσία.
Στην πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητα, την εργατική εξουσία για την σοσιαλιστική οικοδόμηση.
Για να κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής, να γίνουν λαϊκή περιουσία ο ορυκτός πλούτος, η ενέργεια , οι τηλεπικοινωνίες , οι μεταφορές, το εμπόριο , η γη, όλα τα οικονομικά εργαλεία, να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.
Στη βάση αυτή μπορεί να σχεδιαστεί κεντρικά η οικονομία, να δοθεί ώθηση στην περιφερειακή και κλαδική ανάπτυξη, να μην είναι η εργατική δύναμη εμπόρευμα, να επιλυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, να εξασφαλιστούν δωρεάν, αναβαθμισμένες κοινωνικές υπηρεσίες για όλους, πραγματική μόρφωση για τα παιδιά του λαού.
Με αυτούς τους όρους μπορεί η χώρα μας να αποδεσμευτεί από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ να ακολουθήσει το δρόμο της οικοδόμησης αμοιβαία επωφελών σχέσεων με άλλα κράτη και λαούς.»
