Ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα από τον παραολυμπιονίκη Αντώνη Τσαπατάκη

Ο Τόνυ δεν θέλει να πάει στο σχολείο. Είναι στεναχωρημένος. Με μία πεταλούδα θα βγει από το δωμάτιό του και θα ταξιδέψει στη χώρα του κυρίου Φόβου, όπου θα προσπαθήσει να μάθει το μεγάλο μυστικό. Μέσα από την τρυφερή ιστορία του Τόνυ, ο παραολυμπιονίκης κολύμβησης Αντώνης Τσαπατάκης και η εκπαιδευτικός Έλενα Θωίδου, με συνοδοιπόρο τις προσωπικές εμπειρίες τους, ανοίγουν ένα ξεχωριστό μονοπάτι και καλούν μικρούς και μεγάλους, να περπατήσουν μαζί και να μάθουν πώς να διαχειρίζονται τον φόβο και τη διαφορετικότητα.

   Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που σε καθημερινή βάση εμφανίζεται μπροστά μας, με διάφορες μορφές. Εμείς ως ενήλικοι βρίσκουμε τις λύσεις. Τα παιδιά όμως;

Αυτό το ερώτημα, όπως επισημαίνουν στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Αντώνης Τσαπατάκης και η Έλενα Θωίδου, αποτέλεσε το έναυσμα για να γράψουν ένα βιβλίο που προσεγγίζει τον κ. Φόβο και μέσα από την ιστορία τους, τα παιδιά να κατανοήσουν πως αν τολμήσουν να του μιλήσουν και να τον αντιμετωπίσουν, στο τέλος θα γίνει φίλος τους.

   Αντιμετώπισα τον φόβο μου για την αποτυχία

   «Συνήθως πριν από σημαντικούς αγώνες, όπως το παγκόσμιο ή την Παραολυμπιάδα, με διακατέχει ένα άγχος, το οποίο βέβαια με τον καιρό γίνεται παραγωγικό. Αυτό το άγχος, θα το μετέφραζα ως φόβο για την αποτυχία. Έμαθα όμως να τον αντιμετωπίζω, για να μπορώ να προχωρήσω σε υψηλότερους στόχους», υπογραμμίζει ο Αντώνης Τσαπατάκης.

   Αναφερόμενος δε, στην ανάγκη να αποτυπώσει τη γνώση και την εμπειρία του, σε ένα παραμύθι, σημείωσε: «Αυτή η ανάγκη γεννήθηκε μετά τη συμμετοχή μου στους πρώτους Παρολυμπιακούς Αγώνες το 2012, όταν ξεκίνησα τις επισκέψεις σε σχολεία. Με τον καιρό έβλεπα ότι τα παιδιά και όσοι άκουγαν αυτά που λέγαμε, θα ήταν καλό να τα έχουν, όποτε τα χρειαστούν, κάπου κοντά τους».

   Ο γιος μου είχε φοβία, όταν άλλαξε σχολείο

   Οι δύο συγγραφείς είχαν προσωπικές εμπειρίες, που τους βοηθήσαν να κατανοήσουν το συγκεκριμένο συναίσθημα και να το αντιμετωπίσουν. «Ο γιος μου είχε φοβία, όταν άλλαξε σχολείο. Για μεγάλο διάστημα, ζούσε τον φόβο μόνος του. Δεχόταν εκφοβισμό, με αποτέλεσμα να υπάρχει άρνηση για το σχολείο, αδιαθεσία, νεύρα», εξηγεί η κ. Θωίδου και τονίζει πως όταν κατάφερε να μιλήσει για τις φοβίες του, όλα άλλαξαν και απέκτησε αυτοπεποίθηση.

   «Με αφορμή την πρόταση του Αντώνη, πριν από αρκετά, χρόνια να γράψουμε ένα βιβλίο για τη διαφορετικότητα, βρήκα την ευκαιρία, έχοντας μακροχρόνια εμπειρία με τα παιδιά, να γράψω μέσα από τα μάτια τους. Όχι ένα παραμύθι. Αλλά ένα βιβλίο ουσιώδες, γεμάτο μηνύματα για μικρούς και μεγάλους», αναφέρει χαρακτηριστικά.

   Στην ερώτηση, πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπίζεις τους δαίμονές σου, ο Αντώνης Τσαπατάκης διευκρίνισε πως οι δαίμονες, για τον ίδιο αποτελούν τα κίνητρα, που όχι μόνο τον ωθούν να αγγίξει τα όνειρά του, αλλά του δημιουργούν την ανάγκη να κάνει ακόμα περισσότερα.

   Οι άνθρωποι δεν είναι διαφορετικοί και ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που πολλές φορές μας προφυλάσσει

   Δεν είναι δύσκολο να μιλήσεις στα παιδιά για τη διαφορετικότητα και για τον φόβο, λένε, αρκεί να γίνει με τον σωστό τρόπο. «Η οικογένεια, οι κηδεμόνες, γονείς οφείλουμε μέσα από τις ευκαιρίες που μας δίνουν τα παιδιά μας, από απορίες και ερωτήματα, να συζητάμε μαζί τους, να μην τα αποφεύγουμε, ώστε να τα βοηθήσουμε να κατανοήσουν ότι οι άνθρωποι δεν είναι διαφορετικοί και ο φόβος είναι ένα συναίσθημα, που πολλές φορές μας προφυλάσσει», εξηγεί η Έλενα Θωίδου και τονίζει, πως υπάρχουν παιδικά βιβλία, όπως «ο Τόνυ και ο κύριος Φόβος», που αποτελούν, ακόμα έναν τρόπο, για να μιλήσουμε με απλά και όμορφα λόγια στα παιδιά, για δύσκολα θέματα, όπως τη διαφορετικότητα και το φόβο.

   Φυσικά, όπως η ίδια υπογραμμίζει, όλα τα παραπάνω δε θα έχουν καμία απολύτως σημασία, αν εμείς οι ενήλικες δεν σεβόμαστε τη διαφορετικότητα και δεν ξέρουμε να αντιμετωπίζουμε τον φόβο.