Άγιος Γεώργιος: Γιατί μεταφέρεται η γιορτή του Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρου

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τη μνήμη του Αγίου Γεωργίου στις 23 Απριλίου.  Μάλιστα σε πολλά μέρη της ελληνικής επικράτειας ο μήνας Απρίλιος, που συμβαίνει να εορτάζεται η μνήμη του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Γεωργίου, ονομάζεται και “Αϊγιώργης”, ή “Αϊγιωργίτης”.

Η 23η Απριλίου θεωρείται αρχή μίας περιόδου για διάφορες γεωργικές εργασίες. Σημαντικό έθιμο των Μικρασιατών και Θρακιωτών, που σχετίζεται με την εορτή, είναι το κουρμπάνι, δηλαδή η τελετουργική σφαγή ζώων και διανομή του κρέατος σε κοινή εστίαση.

Χαρακτηριστική, επίσης, είναι η σύγχρονη εκδοχή της γνωστής αρχαίας παροιμίας, στην οποία ο Άγιος αντικατέστησε την Αθηνά: «Άγιε μου Γιώργη βόηθα με, κούνα και συ το χέρι σου».

Πότε και γιατί γίνεται κινητή εορτή

Η εορτή του Αγίου Γεωργίου θεωρείται από τις σημαντικότερες της Ορθοδοξίας και επειδή ορισμένα τροπάρια που ψάλλονται για τη μνήμη του περιέχουν αναστάσιμα λόγια, δεν μπορεί να γιορταστεί ποτέ πριν από την Ανάσταση του Χριστού.

Όταν λοιπόν η Ανάσταση είναι μετά τις 23 Απριλίου, όπως φέτος, η γιορτή μεταφέρεται για τη Δευτέρα του Πάσχα. Αύριο, 6 Μαΐου, θα πούμε λοιπόν τα «χρόνια πολλά» στους Γιώργους και τις Γεωργίες.

Από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο

Ο Άγιος Γεώργιος (280 – 23 Απριλίου 303) ήταν Έλληνας στρατιωτικός του ρωμαϊκού στρατού. Καταγόταν από την Καππαδοκία και υπηρετούσε ως αξιωματικός του στρατού επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Καταδικάστηκε σε θάνατο, επειδή δεν αποκήρυξε τη χριστιανική του πίστη. Αργότερα, αγιοκατατάχθηκε ως χριστιανός μάρτυρας.

Αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο.

Θεωρείται Άγιος όχι μόνο της Ορθόδοξης, αλλά και της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Λουθηρανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας.

Ο τροπαιοφόρος που φόνευσε τον δράκο

Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς, ενώ είναι και ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας. Επίσης, θεωρούνταν Άγιος προστάτης των Σταυροφόρων και των Προσκόπων.

Ως τροπαιοφόρος (στρατιωτικός) άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές θαυμάσιες διηγήσεις και παραδόσεις, από τις οποίες η σπουδαιότερη είναι αυτή που μιλάει για τον φόνο του δράκοντα και της σωτηρίας της βασιλοπούλας.

Το θηρίο αυτό φυλούσε το νερό μιας πηγής κοντά στη Σιλήνα στη Λιβύη και το άφηνε να τρέχει μόνον όταν έβρισκε κάποιον άνθρωπο να φάει. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκοντα. Ολόκληροι στρατοί είχαν αντιταχθεί με αυτό το τέρας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κλήρος έφερε και τη σειρά της βασιλοπούλας, την οποία έσωσε ο Άγιος Γεώργιος, φονεύοντας τον δράκο.

Πώς μαρτύρησε

Το 303 μ.Χ., όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Γεώργιος ομολόγησε τη χριστιανική του πίστη.

Αρχικά επειδή ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ, του έταξε πλούτη για να αλλαξοπιστήσει. Όταν αρνήθηκε τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια.

Η χριστιανική παράδοση περιγράφει ότι αφού λόγχισαν τον Άγιο Γεώργιο, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια.

Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες, ο Θεός τον κράτησε θαυματουργά ζωντανό.

Ο Γεώργιος τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ.