Αγαπητό Cretalive,
Με αφορμή το σημερινό τροχαίο ατύχημα στην Πλατεία Ελευθέρνης και τον ελαφρύ ευτυχώς τραυματισμό ενός μικρού παιδιού θα ήθελα να αναφέρω ότι υπάρχουν ευθύνες. Όποιος έχει περάσει την πλατεία θα καταλάβει αμέσως τι εννοώ.
Είναι δρόμος ήπιας κυκλοφορίας και έχει σήμα της τροχαίας για απαγόρευση στάσης και στάθμευσης.
Και εδώ ξεκινάνε οι ευθύνες.
Πρώτα απ’ όλα όλων αυτών που σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους πάνω στην πλατεία γιατί βαριούνται να περπατήσουν 50 μέτρα. Δίπλα ακριβώς υπάρχει δημοτικό ελεύθερο πάρκινγκ με χωρητικότητα πάνω από 100 αυτοκίνητα.
Αλλά «γιάντα μρε να το πάω εκειά αφού έχει επαέ ρεμίζα;» Συνήθως αυτό μου λένε όταν τους ρωτάω γιατί αφήνουν το αυτοκίνητο πάνω στην πλατεία. Και σαν να μην έφταναν τα αυτοκίνητα υπάρχουν και τα μηχανάκια που παρκάρουν κάθετα στον «πεζόδρομο» που υπάρχει ανάμεσα στα κολονάκια και στο πλακόστρωτο της πλατείας.
Υπάρχουν φορές που μόνο αν έχεις περάσει από τις Ειδικές Δυνάμεις μπορείς να περπατήσεις. Για να μην μιλήσω για μανάδες με καρότσια και μικρά παιδιά. Για να μην μιλήσω για τα πρωινά που πάνε τα παιδιά στο 26ο Δημοτικό σχολείο και τα ακούω να κάνουν την προσευχή τους.
Μάλλον προσεύχονται και ευχαριστούν τον Θεό που κατάφεραν να περάσουν τον στίβο μάχης και να φτάσουν στο σχολείο.Αλλά ευθύνες έχουν και η Τροχαία Ηρακλείου και η Δημοτική Αστυνομία.
Προσωπικά τους έχω καλέσει αρκετές φορές για να τους επισημάνω το πρόβλημα αλλά δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.
Κάποιες φορές μάλιστα που δεν μπορούμε καν να μπούμε στα σπίτια μας ούτε καν εμφανίζονται να ρίξουν μια «σφυρά» μπας και συγκινηθεί κανείς.
Για κλήση ή ακόμα και αφαίρεση πινακίδων να μην μιλήσω. Μάλλον ισχύει η «Ηρακλειο-κεντρική» (κατά το Αθηνο-κεντρική) προσέγγιση, ό,τι είναι στο κέντρο της πόλης και φαίνεται ότι ενοχλεί μόνο αυτό έχει σημασία για τις αρχές του τόπου μας.
Εύχομαι (αλλά δεν ελπίζω) ότι κάτι θα γίνει και δεν θα χρειαστεί να περάσουμε από παιγνίδια τύπου Survivor με πολλαπλούς στίβους μάχης για να καταφέρουμε να περπατήσουμε στα Καμίνια και να διασχίσουμε την Πλατεία Ελευθέρνης χωρίς θύματα.
Κ.Γ
