Το ¨παραμύθι¨ του πολιτισμού των Νεοελλήνων

Αγαπητό Cretalive, 
    Ως πότε θα βαυκαλιζόμαστε άραγε ;  Μέχρι πότε θα πιστεύουμε σε ανύπαρκτες καταστάσεις; Ότι δηλαδή μας διακρίνουν και μας χαρακτηρίζουν από την…αρχαιότητα μέχρι τίς μέρες μας ;  Εσείς αγαπητοί μου πατριώτες τι άραγε πιστεύετε ότι ισχύει επί του θέματος που θα θίξω παρακάτω και θέλω να το κάνω εδώ και κάμποσα χρόνια.
    Περίμενα μάταια ο …ευελπιστών,ειδικά μετά τους Ολυμπιακούς,όπου συνεπαρμένοι από τη παγκόσμια …παρακολούθηση και προσοχή, δώσαμε τον αγώνα τον καλόν όλοι μας προκειμένου να …προβιβαστούμε πολιτιστικά και μάλιστα να πάρουμε και καλό βαθμό… Τότε πήγαμε καλά και κατόπιν βουτήξαμε και πάλι στα τετριμμένα…
  Αβάσταχτη και σιχαμερή βαρβαρότητα σε δημόσιους χώρους από τους …τοίχους μέχρι  τα καθημερινά συναλλακτικά και δημόσια ΄΄ ήθη’’. 
Πού; στη χώρα- και ειδικά σε τούτο  το τόπο - που διακρίθηκε για την αισθητική και τον πραγματικό δημόσιο πολιτισμό του. ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΗΛ.ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ (ΚΑΙ)ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ! Οποιαδήποτε όμως συσχέτιση και αναφορά σε αυτούς,οποιαδήποτε σύκριση είναι-δυστυχώς-…ιεροσυλία.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ.
      Αν ζούσαν θα μας έδιναν άραγε  έστω τη…βάση; όχι κατά περιόδους (όπως παραπάνω) αλλά εν συνόλω . Ας  δεχθούμε και ας παραδεχτούμε : ο Πολιτισμός γεννήθηκε εδώ αλλά … ξενιτεύτηκε βορειοδυτικά ! Σε εμάς δυστυχώς απέμεινε μόνη η αναφορά σε περασμένα μεγαλεία.
    Δυστυχώς και όσον αφορά τη νεολαία μας, είμαι αυτόπτης μάρτυς δημοσίων κακών συνηθειών αλλά και ωτακουστής άσχημων πραγμάτων (εκείνη πιά  η γενική… ιδιότητα των αρρένων όπου όλοι είναι…ίσοι).
        Που πήγε η το περίφημο φιλότιμο;  Και δεν εννοώ το φιλότιμο του…κέρασέ τον. Αυτό μπορεί και να ..κοστίζει στους σύγχρονους καιρούς. Αυτό όμως που δεν κοστίζει αλλά μάλιστα μετράει είναι το φιλότιμο του …δρόμου,η δημόσια συμπεριφορά  μας.
      Η αλήθεια λοιπό είναι μία : Πολιτισμός τελικά στην Ελλάδα  υπάρχει ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΦΡΑΓΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ (πχ αρχαιολογικούς),άντε και σε ΚΛΕΙΣΤΟΥΣ (εκδηλώσεις σε πνευματικά ή πολιτιστικά κέντρα κλπ).Και μετά την έξοδο από αυτούς…..
 

Ευχαριστώ,

Δημήτρης Αρχοντάκης