Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ το καινούριο βιβλίο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ με τίτλο «Όταν Συλλογιέμαι Την Κρήτη-Ψηφίδες Ιστορίας και Πολιτισμού».
Πρόκειται για έναν θησαυρό που περιέχει με τον πιο έξυπνο τρόπο κάθε στοιχείο ιστορικό, γεωγραφικό και πολιτισμικό του νησιού μας, επεξεργασμένο έτσι ώστε να γίνεται αμέσως εύληπτο χάριν της μεθοδικότητας του συγγραφέως να προκαλεί παράλληλους συνειρμούς στον αναγνώστη και να αποτυπώνεται με τον καλύτερο και ευκολότερο τρόπο η ουσία του κάθε θέματος στην μνήμη του.
Δεν είναι άγνωστη στον συγγραφέα η μέθοδος αυτή. Χρόνια διδάσκαλος στα μέρη μας αλλά και δόκιμος συγγραφέας ο ίδιος, έσκυψε με αγάπη στο θέμα του και κατάφερε να συγκεντρώσει στοιχεία διατάσσοντάς τα με πρωτοφανή σύνθεση, εμπλουτίζοντας το κάθε κεφάλαιο με τη δικιά του εξαιρετική ευαισθησία, αναλύοντας παράλληλα το κάθε γεγονός στην ορθή διάσταση, στην ορθή κλίμακα που το έχει κατατάξει η ιστορία.
Και είναι πολλές αυτές οι αναφορές-επεμβάσεις που ο αναγνώστης θα αντιληφθεί αμέσως και θα κρίνει θετικά δεδομένου ότι θα του προσφέρουν πληρότητα γνώσεως από το πρώτο κεφάλαιο. Η ίδια χαρά που θα βρει στις πρώτες σελίδες θα τον συντροφέψει μέχρι τις τελευταίες, μέχρι του σημείου να θέλει να ζητήσει κι άλλες. Και εννοώ αυτές που δεν έγιναν ακόμα ιστορία μιας και πρόσφατες καθώς είναι πρέπει πρώτα να υποστούν την ωρίμανση του χρόνου.
Παρακολούθησα και εγώ, πρέπει να πω, ένα μέρος απ’ αυτά που δεν θέλησε ενώ μπορούσε να παραλείψει ο Δημήτρης και έγινε μάλιστα και η αιτία της γνωριμίας μας. Θέλησε να ερευνήσει τον εικαστικό τομέα του νησιού στο εγγύς παρελθόν και το βρήκε συγκεντρωμένο στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου. Ξέρετε τώρα εσείς, Φανουράκης, Μιγάδης, Κουνάλης, Βλάσσης...
Ομολογουμένως τον αντιμετώπισα αρχικά με μεγάλη περιέργεια βλέποντας τη σπίθα στα μάτια αυτού του ανθρώπου που θέλησε να δώσει ακόμα μια ιστορία για την Κρήτη. Και το κατάφερε. Το κατάφερε λαμπρά πρέπει να πω με προσήλωση στο αντικείμενό του και προσοχή στον τρόπο της αναλύσεως της κάθε σελίδας χωριστά. Έκανε την καλύτερη και καταλληλότερη σελιδοποίηση και πρόσεξε πού θα τοποθετηθούν και πώς, όλες οι εξαιρετικές ομολογουμένως φωτογραφίες που οι φίλοι του αλλά και ο ίδιος επέλεξαν να στολίσουν το εύχρηστο λεύκωμα. Λεύκωμα αλλά και εγχειρίδιο παράλληλα θα το αποκαλούσα για να τονίσω στο τέλος πως το βρίσκω απαραίτητο όχι μόνο στις βιβλιοθήκες αλλά και στο κομοδίνο μαζί με τον Ερωτόκριτο. Προσωπικά και δίχως καμιά υπερβολή, είμαι σίγουρος ότι διδάσκει με τον πλέον εύληπτο και σαφή τρόπο την γενικότερη ιστορία της Κρήτης σε όλους τους τομείς. Εύχομαι να δει πολλές-πολλές εκδόσεις το βιβλίο καθώς και μεταφράσεις που θα το βοηθήσουν να διαδώσει την Κρήτη μας παντού. Καλοτάξιδο.
Κώστας Σχιζάκης αρχιτέκτων
Ιδρυτής και διαχειριστής του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου (Μ.Ε.Τ.Η)
