Μόνη στα επείγοντα...

Αγαπητό μου cretalive,

Προ ημερών χτύπησε το εγγονάκι μου, κόπηκε στο πόδι από ένα αντικείμενο και κρατώντας το αγκαλιά η μαμά του φτάσαμε με το αμάξι μας όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε στο εφημερεύον νοσοκομείο.

Η κόρη μου κυριολεκτικά έτοιμη να σωριαστεί. Στην είσοδο άφησαν μόνο την μαμά με το 3χρονο αγκαλιά να μπεί μέσα κ μου είπαν πως τα μέτρα είναι αυστηρά και δεν επιτρέπεται η είσοδος σε δεύτερο άτομο.Προσπάθησα να τους εξηγήσω οτι η κόρη μου ήδη ήταν σοκαρισμένη και θα με χρειαζόταν, θα χρειαζόταν έναν άνθρωπο δίπλα της.... αλλά τίποτα. Εγώ έπρεπε να μείνω έξω.

Μετά από λίγο με φώναξε η νοσηλεύτρια -φύλακας της εισόδου και μου ζήτησε να ανοίξω καρτέλα στο γραφείο κίνησης αλλά μου τόνισε να μην την πάω εγώ στην κόρη μου....μας χώριζε μια στροφή στο διάδρομο. Εγώ σαν υπάκουη πολίτης έκανα οτι μου είπε.Της ζήτησα μετά από μιά ώρα να πάει να δει το παιδί μου λίγο, σε τί κατάσταση είναι κ.λ.π. Οταν επέστρεψε στην είσοδο μου είπε πως η εγγονούλα μου ήταν σε καλύτερη κατάσταση από την μαμά.

Μετά από 2 ώρες περίπου βγήκαν μαμά και παιδί (9 ράμματα παρακαλώ) και φύγαμε.Καθ οδόν έμαθα τα καθέκαστα......Οταν μπήκε η κόρη μου με το παιδί αγκαλιά, κανείς δεν την βοήθησε, της ζήτησαν να κατευθυνθεί σε συγκεκριμένο ιατρείο, χτυπουσε κουδούνια και πόρτες κρατώντας το παιδί αγκαλιά, το πόδι που αιμορραγούσε ψηλά και την καρτέλα κίνησης(χωρίς αυτήν δεν κάνεις τίποτα) .

Μια στο ιατρειο, μια στο ακτινολογικό, ξανά ιατρείο.....μόνη....κανείς μα κανείς δεν της άνοιξε μια πόρτα να περάσει αλλά με τον αγκώνα (το μόνο ελεύθερο σημείο της) να προσπαθεί να ανοίγει τις πόρτες κρατώντας παιδί αγκαλιά και ποδαράκι ψηλά με πατημένη γάζα πάνω στο κομμένο σημείο και προπάντων την καρτέλα μαγκωμένη στον άλλον αγκώνα .....
Εγώ είχα μείνει άναυδη.

Στο τέλος με ρώτησε...

-έστειλες κάποια με μπλε στολή να με δεί?
-ναι, της είπα
-α....ήρθε, με είδε και με ρώτησε αν εχω πάντα αυτές τις κοκκινίλες στο πρόσωπο και έφυγε.
ΟΧΙ ΑΝΟΗΤΗ, η κόρη μου δεν έχει πάντα αυτές τις κοκκινίλες στο πρόσωπο, ίσως της είχε ανέβει η πίεση, δεν αισθανόταν καλά. Ισως λιποθυμούσε, αλλά έτσι κι αλλιώς μέσα σε νοσοκομείο ήταν. Ετσι δεν είναι?

Κύριε Διευθυντά, φυσικά και καλά κάνετε και τηρείτε αυστηρά τα μέτρα στην είσοδο, να υπάρχει όμως και υποδομή, να νοιάζονται, να βοηθούν....... ειδικά σε τέτοιες περιπτώσεις. Εξαιρέσεις θα μπορούσαν να γίνονται όταν υπάρχει ανάγκη.

Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία