Γνωριζόμαστε από χρόνια χωρίς να έχομε ιδιαίτερη σχέση. Οκτώβριος του 1997 συναντηθήκαμε σε Σούπερμάρκετ της Ηλιούπολης. Τον πλησίασα και του συστήθηκα ως Πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών Ηλιούπολης, προτείνοντάς του συγχρόνως να έρχεται στο Σύλλογο και στις εκδηλώσεις που πραγματοποιεί. Διατηρούσε αρκετές επιφυλάξεις, αλλά επέμεινα, τον έπεισα και αποδέχτηκε την πρόκληση-πρότασή μου. Έγινε μέλος του Συλλόγου και σιγά σιγά αναπτύχθηκε μεταξύ μας φιλική σχέση και αργότερα συνεργασία.
Τιμούσε έκτοτε όλες τις εκδηλώσεις του Συλλόγου με την παρουσία του.
Αποδέχτηκε και παρουσίασε τρεις τουλάχιστον πολύ επιτυχημένες εκδηλώσεις στο Σύλλογο Κρητών Ηλιούπολης όπως : Κρητική Λαϊκή Αφήγηση, Ερωτόκριτος, Λαϊκά Ήθη και Έθιμα της Κρητικής υπαίθρου.
Πραγματοποιήσαμε μαζί εκδηλώσεις στην Κρητική Εστία καθώς και του εθίμου του Κλήδονα στη Ν Φιλαδέλφεια.
Μου εμπιστεύτηκε επανειλημμένα λαογραφικά κείμενά του και μάλιστα παρουσίασα εκδηλώσεις εκ μέρους του (Κρητική μαντινάδα στο Π. Ψυχικό και Κρητική διατροφή της ΠΟΚΠΣ στο Περιστέρι).
Παρουσίασα το βιβλίο του για την Κρητική Χωροφυλακή στη Θεσσαλονίκη και στην Κρητική Εστία.
Παρουσίασε βιβλία μου στην Κρήτη και στην Ηλιούπολη.
Αρθρογράφησε επανειλημμένα με κολακευτικά λόγια για τη δραστηριότητά μου και για την Αμαριώτικη Παρέα στην οποία είμαι Επικεφαλής..
Γενικότερα είχαμε άριστη πολιτισμική συνεργασία, συχνή ανταλλαγή απόψεων και πληροφοριών για οτιδήποτε καλύτερο του τόπου μας.
Παθιασμένος κρητολάτρης, με πλούτο γνώσεων και εμπειριών ταυτιζόμαστε σε πολλά θέματα πολιτιστικού ενδιαφέροντος για την εξύψωση του κρητικού πολιτιστικού κινήματος.
Και είχα γράψει για τον Μιχάλη Πριναράκη τον Μάρτιο του 2011 που τον τίμησε ο Σύνδεσμος Κρητών Επιστημόνων :
Μπράβο σας Επιστήμονες τση Κρήτης μπάντα κι άλλη,
άξιζε να τιμήσετε το Πριναρομιχάλη.
Βγαίνει του, σάικα, τιμή γιατί μασε πρεπίζει,
ό,τι κι α’ γράψει κι ό,τι πει σαφί μοσκομυρίζει.
Άλλος κιανείς ετοσηνά δεν έχει κρητικάδα,
όπου κι α΄ πάει κουβαλεί πρεπειά και φρονιμάδα.
Και για το φευγιό του στη γειτονιά των αγγέλων στις 8 Απρίλη του 2022 είχα γράψει :
Ο Χάροντας σε ρέχτηκε φίλε καλέ Μιχάλη,
όσο κι αν αντιστάθηκες δεν κέρδισες τη πάλη.
Όσο κι αν ήσουν’ δυνατός δε σού ’καμε τη χάρη
κι έφυγες για τ’ αλαργινά Κρητίκαρε Πρινάρη.
Βγήκες εις τη ψηλότερη αετοκορφή τση Κρήτης,
στο φεύγα σου δακρυρροεί κι ο γέρο Ψηλορείτης.
Το μπόϊ σού ’τανε ψηλό, επρέπιζε το ζάλο,
η προσφορά σου θα γραφτεί, περίσα, δίχως άλλο.
Τούτα τα λίγα, τα στερνά, τα γκαρδιακά μου λόγια.
Για τσι «Μεγάλους Κρητικούς» δεν πρέπουν’ μοιρολόγια.
Για την προσωπικότητα, το συνολικό έργο και την προσφορά του Μιχάλη Πριναράκη, ελπίζω και πιστεύω πως κάποιοι άλλοι πρέπει να ασχοληθούνε
Αυτά τα λίγα και πολύ συνοπτικά από εμένα, με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το φευγιό του, ως θυμίαμα μνήμης, για έναν άνθρωπο του πνεύματος και του πολιτισμού που στο πέρασμά του άφησε έντονο το αποτύπωμά του και τίμησε την Κρήτη.
Μιχάλη Πριναράκη, σε ευχαριστώ για όλα.
Απρίλιος 8 του 2023 Σταύρος Φωτάκης
