Αγαπητό Cretalive,
Πριν μερικές ημέρες στη Μονή Τοπλού έλαβε χώρα μια δωρεάν προς το κοινό συναυλία, με τραγουδίστρια την Μαρινέλλα. Εγώ και η μητέρα μου, θέλοντας πολύ να πάμε, κλείσαμε διαμονή στη Σητεία και πήγαμε να την παρακολουθήσουμε. Δυστυχώς η κατάσταση όμως εκεί, μας απογοήτευσε. Η μητέρα μου αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα και έχει αναπηρία 67%.
Το πρόβλημα ξεκίνησε αμέσως, στη διαδρομή, όπου λίγο πριν στρίψουμε για τη Μονή, υπήρχε αστυνομία που σταματούσε τον κόσμο και επέτρεπε μόνο στους έχοντες πρόσκληση να προχωρήσουν. Οι υπόλοιποι έκαναν τον κύκλο και ακολουθούσαν τον δρόμο από Παλαικαστρο. Ήμασταν στο αυτοκίνητο, η μητέρα μου δεν θα ταλαιπωρούνταν όποτε δεν ζήτησα να γίνει σε εμάς κάποια εξαίρεση. Να σημειωθεί ότι η συναυλία δεν είχε εισιτήρια, ήταν δωρεάν η είσοδος και είχε διοργανωθεί από την Περιφέρεια Κρήτης.
Φτάνοντας στην Μονή όλη ουρά για πάρκινγκ ήταν τεράστια και οι εθελοντές της διοργάνωσης μας επέτρεψαν να παρκάρουμε πιο κοντά στο χώρο της συναυλίας για διευκόλυνση της μητέρας μου. Φτάνοντας εκεί 7:10, μας ενημέρωσαν ότι η είσοδος θα ανοίξει στις 8 για τους μη έχοντες πρόσκληση. Εκεί βρισκόταν ένας security (ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τους εθελοντές) του οποίου ζήτησα αν μπορούμε να περάσουμε για να μην στείλει η γυναίκα όρθια να περιμένει ανάμεσα σε τόσο κόσμο που την έσπρωχνε. Μας έβαλε τις φωνές, μας είπε να περιμένουμε σε μια ξεχωριστή είσοδο όπου περίμεναν τουλάχιστον 200 άτομα ήδη, τα οποία στέκονταν το ένα πάνω στο άλλο. Δείχνοντας κατανόηση, ζήτησα τουλάχιστον μια καρέκλα για τη μητέρα μου, και πάλι φωνάζοντας είπε ότι δεν έχει και πρέπει να περιμένουμε.
Μια εθελόντρια όταν της εξήγησα, μου έφερε μια καρέκλα που τη δανείστηκε από μια άλλη κυρία. Όταν επέτρεψαν την είσοδο, μπήκα μέσα μόνη μου να βρω έστω μια ελεύθερη θέση, να αδειάσει η πολυκοσμία και θα επέστρεφα να πάρω τη μαμά μου. Ευτυχώς μια κυρία είχε ακούσει τη συζήτηση μας και μου είχε κρατήσει 2 καρέκλες. Μέχρι να γυρίσω να πάρω τη μαμά μου, είχαν μπει κάγκελα που απαγόρευαν την είσοδο - έξοδο. Εξηγώ πάλι στον ίδιο ΑΓΕΝΗ πλέον θα πω security, ότι θέλω να συνοδεύσω την μητέρα μου σε κάθισμα και μου έκανε παρατήρηση ότι κακώς κράτησα καρέκλα.
Μετά κόπων και βασάνων η γυναίκα πέρασε πλάι από τα κάγκελα, ανάμεσα από ελιές, σκαλιά και πέτρες σαν βράχους, με τον κύριο σε αλλοπρόσαλλη κατάσταση να μην αφήνει κανέναν να περάσει ενώ σε μισή ώρα άρχιζε η συναυλία.
ΕΥΤΥΧΩΣ όσοι ήταν γύρω σηκώθηκαν, βοήθησαν, έκαναν στην άκρη τα καθίσματα τους και την κρατούσαν να κινηθεί με ευκολία μέχρι τη θέση της.
Βρισκόμαστε στο 2024 όπου στις παραλίες μπαίνουν αναπηρικά αμαξίδια να εξυπηρετούνται τα ΑΜΕΑ, αλλά δεν μπορούμε να οργανώσουμε σωστά έναν συναυλιακό χώρο για να εξυπηρετεί όλους τους πολίτες.
Προσπαθώ να μην σκέφτομαι την απαράδεκτη διοργάνωση και την απαράδεκτη συμπεριφορά του security, και να κρατήσω το γενικός ότι 20-30 άτομα έναντι ενός, μας βοήθησαν.
Είναι πραγματικά κρίμα όμως και λυπάμαι πραγματικά που αυτή η γυναίκα ένιωσε πως δεν έχει δικαίωμα στη διασκέδαση και πως αποστέλλει βάρος όχι μόνο για το παιδί της αλλά και για το κοινωνικό σύνολο.
Τουλάχιστον ντροπιαστικές εικόνες, που μας πληγώνουν βαθύτατα!
Ίσως οι αρμόδιοι και εκείνος ο security θα έπρεπε λίγο παραπάνω να προβληματισθούν!
Ε.Μ.
Φωτογραφία από Daniel Kirsch από το Pixabay
