Η άρνηση της πραγματικότητας και μια παράλογη προσπάθεια αλλοίωσης του Ελύτη

Αγαπητό Cretalive, 

               Επειδή είστε καλό και αξιόπιστο μέσο ενημέρωσης, νομίζω ότι το να προσφέρετε το βήμα σε κάποιον (ή κάποια) Γ. Σ. για να λέει κωμικά και ανύπαρκτα πράγματα, αμφισβητώντας τον Ελύτη και βγάζοντας το τυπωμένο –από τον ίδιο– έργο του … ψεύτικο , δεν είναι κάτι σωστό. (Δηλαδή, αν ένας ή πολλοί βγουν και θέλουν να ονομαστεί το Cretalive:  «New York Times», επειδή έτσι είναι κατ’ αυτούς ο… αληθινός σας τίτλος, θα τους δίδετε βήμα για να συνεχίσουν τη λόξα τους;).

              Το να τυπώνει ο Ελύτης στα βιβλία του με συγκεκριμένες λέξεις το παράθεμα αυτό από τον «Μικρό Ναυτίλο», προφανώς, για κάθε νοήμονα, σημαίνει: ότι ακριβώς έτσι το ήθελε. Το να μάχεται ο οποιοσδήποτε να αλλοιώσει το κείμενο του νομπελίστα ποιητή και να βάλει στη θέση του αυτό που δεν έγραψε ποτέ, υπερβαίνει τα όρια της λογικής, ανήκει στους παραλογισμούς. 

             Ότι υπάρχουν και άλλοι που παραποιούν και νοθεύουν το έργο του Ελύτη, όπως ο/η Γ.Σ., είναι επιχείρημα; Μάλιστα ο/η Γ.Σ. στο «Η επιβεβαίωση έρχεται από το διαδίκτυο», λέει το αμίμητο για τον εαυτό του και όσους επίσης δεν έχουν την ικανότητα να αντικρίσουν την πραγματικότητα: οι «“άσχετοι και αγράμματοι” του διαδικτύου είναι περισσότεροι απ’ όσους νομίζετε» (sic). Συμφωνώ απολύτως. Είναι χιλιάδες, γι’ αυτό είμαστε σε αυτό το χάλι στην Ελλάδα. (Στην περίπτωση αυτή του παραποιημένου κειμένου τού Ελύτη, ο ένας αγράμματος αντιγράφει τον άλλο στο διαδίκτυο και έτσι η αγραμματοσύνη πολλαπλασιάζεται σαν ψώρα).

             Είδα ότι ο/η αναγνώστης  Π.Κ. στο κείμενο «Κι όμως, στο Πολύκεντρο είναι γραμμένο σωστά!», σας έστειλε και δημοσιεύσατε τη σελίδα 57 από τον «Μικρό Ναυτίλο» με την σωστή γραφή του Ελύτη («αν αποσυνδέσεις την Ελλάδα…»). Σας στέλνω κι εγώ τη σελίδα 514 από την επίσημη συγκεντρωτική έκδοση όλων των συλλογών του Ελύτη: «Ποιήματα», εκδ. Ίκαρος, που έγινε βάσει των βιβλίων και των χειρογράφων του. Παρακαλώ να την δημοσιεύσετε. Δυστυχώς για τον αρνητή της πραγματικότητας Γ. Σ. και τους ομοίους του και στο οριστικό –για την αιωνιότητα πια– βιβλίο του Ελύτη, πάλι υπάρχει η μόνη γραφή του: με το ρήμα «αποσυνδέσεις»!

             Και βέβαια, η επιγραφή στο Πολύκεντρο Ηρακλείου που ακολουθεί την γραφή του Ελύτη είναι, επίσης, η σωστή. 

Ευχαριστώ για την φιλοξενία του κειμένου,

Ν. Τ.